اهود اولمرت، نخست وزیر پیشین اسرائیل، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سیانان دستراستیهای افراطی در آمریکا، از جمله یهودیان راستگرای آمریکا، را متهم کرد که با اعطای پولهای کلان به رقبای سیاسی او در اسرائیل طرح صلح اسرائیلی- فلسطینی را «خفه کردند».
نخست وزیر پیشین اسرائیل تاکید کرد که او و دولتش تمامی تلاش خود را برای پیشبرد طرح صلح به کار بردند، اما دیگران آن را «خفه» و «منهدم» کردند.
آقای اولمرت در مصاحبه با سیانان که روز شنبه، شانزدهم اردیبهشت، انتشار یافت گفت: «با همه توان با این بلندپایگان که میلیاردرهای دست و دلبازی برای ضربه زدن به روند صلح بودند مبارزه کردم، اما آنها سوگند خورده بودند که به هر بهایی دولت مرا به فروپاشی بکشانند.»
اشاره آقای اولمرت به صاحبان سرمایههای کلان آمریکایی بهویژه در میان یهودیانی است که همواره حامی بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود، بودهاند.
اهود اولمرت اما در مصاحبه با سیانان در پاسخ به این پرسش که منظورش کدام میلیاردرهای آمریکایی است ترجیح داد سکوت اختیار کند و تنها گفت که «من خود میدانم که آنها چه کسانی هستند، اما افشای نامشان باشد برای بعد».
دولت اهود اولمرت در اواخر سال ۲۰۰۸ پایان کار خود را اعلام کرد و به انتخابات زودهنگام تن داد.
در نیمه سال ۲۰۰۸، اتهاماتی در رسانههای اسرائیل مطرح شد مبنی بر این که این مقام اسرائیلی در اداره پولهایی که از حامیان آمریکایی خود گرفته و نیز در خرید یک آتلیه هنری برای همسر نقاشش اتهاماتی متوجه اوست.
اهود اولمرت همچنین متهم بود که در دهه نود زمانی که شهردار اورشلیم بود، در یک طرح کلان خانهسازی در اورشلیم، رشوه گرفته است.
آقای اولمرت در حالی که در آن ماهها با پیگیری چشمگیر برای رسیدن به پیمان نهایی صلح با فلسطینیها تلاش میکرد و دهها ملاقات منظم با محمود عباس، رهبر تشکیلات خودگردان فلسطینی، داشت خود را ناچار به پایان کار دولتش دید.
به گفته محمود عباس، پیشنهاد واگذاری ۹۳ درصد از کرانه باختری به فلسطینیها و معاوضه زمینهایی در برابر ۷ درصد دیگر از زمینها در این مذاکرات مطرح بود.
طرح صلح اهود اولمرت بر اساس اندیشه «دو ملت، دو کشور» و استقلال کشور فلسطین در مرزهای پیش از جنگ «ششروزه» سال ۱۹۶۷ تنظیم شده بود.
اهود اولمرت که در آن زمان رهبر حزب تازهتأسیس «کادیما» بود و آن را از آریل شارون به میراث برده بود، همانند شارون از دست راست صحنه سیاست اسرائیل به بخش میانه و حتی چپ این صحنه رفته و نظراتش کاملاً نسبت به گذشته تغییر کرده بود.
اما روند صلح از آن آخرین ملاقاتی که ماه نوامبر ۲۰۰۸ میان اهود اولمرت با محمود عباس در اورشلیم انجام شد، تا به امروز راکد مانده است.
در انتخاباتی که فوریه ۲۰۰۹ در اسرائیل برگزار شد، بنیامین نتانیاهو، رهبر لیکود، پس از یک دهه دوباره به قدرت رسید و دولتی را با شرکت احزاب افراطی مذهبی و راستگرایان رادیکال تشکیل داد.
در مقطع زمانی جاری نیز، در حالی که آقای نتانیاهو میتوانست تا پایان ۲۰۱۳ بر مسند قدرت بماند، خود به استقبال انتخابات زودهنگام رفته و به احتمال زیاد موعد چهاردهم شهریور، چهارم سپتامبر امسال، برای برگزاری انتخابات سراسری پارلمانی و نخست وزیری تعیین خواهد شد.
اهود اولمرت همچنین به سیانان گفت: «به مقام نخست وزیری میرسیم تا تصمیمهای درست را بر اساس سنجش درست و درایت عمیق عملی کنیم؛ برای این است که ملت سکان را به دست ما میدهد؛ اما من برای این هدف، بهایی سنگین پرداختم.»
به گفته آقای اولمرت، رویای او این است که «نتانیاهو سرانجام شهامت نشان خواهد داد و همان طرح صلحی را که من به فلسطینیها ارائه کردم، دوباره در دستور کار قرار خواهد داد، زیرا صلح برای اسرائیل نیازی حیاتی است؛ ما باید سرانجام از فلسطینیها جدا شویم».
اهود اولمرت در مصاحبه با سیانان بار دیگر این نظر خود را نیز تکرار کرد که به سنجش و قضاوت درست از سوی بنیامین نتانیاهو در مورد انجام اقدام نظامی علیه تأسیسات هستهای ایران اعتماد ندارد.
نخست وزیر پیشین اسرائیل تاکید کرد که او و دولتش تمامی تلاش خود را برای پیشبرد طرح صلح به کار بردند، اما دیگران آن را «خفه» و «منهدم» کردند.
آقای اولمرت در مصاحبه با سیانان که روز شنبه، شانزدهم اردیبهشت، انتشار یافت گفت: «با همه توان با این بلندپایگان که میلیاردرهای دست و دلبازی برای ضربه زدن به روند صلح بودند مبارزه کردم، اما آنها سوگند خورده بودند که به هر بهایی دولت مرا به فروپاشی بکشانند.»
اشاره آقای اولمرت به صاحبان سرمایههای کلان آمریکایی بهویژه در میان یهودیانی است که همواره حامی بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود، بودهاند.
اهود اولمرت اما در مصاحبه با سیانان در پاسخ به این پرسش که منظورش کدام میلیاردرهای آمریکایی است ترجیح داد سکوت اختیار کند و تنها گفت که «من خود میدانم که آنها چه کسانی هستند، اما افشای نامشان باشد برای بعد».
دولت اهود اولمرت در اواخر سال ۲۰۰۸ پایان کار خود را اعلام کرد و به انتخابات زودهنگام تن داد.
در نیمه سال ۲۰۰۸، اتهاماتی در رسانههای اسرائیل مطرح شد مبنی بر این که این مقام اسرائیلی در اداره پولهایی که از حامیان آمریکایی خود گرفته و نیز در خرید یک آتلیه هنری برای همسر نقاشش اتهاماتی متوجه اوست.
اهود اولمرت همچنین متهم بود که در دهه نود زمانی که شهردار اورشلیم بود، در یک طرح کلان خانهسازی در اورشلیم، رشوه گرفته است.
آقای اولمرت در حالی که در آن ماهها با پیگیری چشمگیر برای رسیدن به پیمان نهایی صلح با فلسطینیها تلاش میکرد و دهها ملاقات منظم با محمود عباس، رهبر تشکیلات خودگردان فلسطینی، داشت خود را ناچار به پایان کار دولتش دید.
به گفته محمود عباس، پیشنهاد واگذاری ۹۳ درصد از کرانه باختری به فلسطینیها و معاوضه زمینهایی در برابر ۷ درصد دیگر از زمینها در این مذاکرات مطرح بود.
طرح صلح اهود اولمرت بر اساس اندیشه «دو ملت، دو کشور» و استقلال کشور فلسطین در مرزهای پیش از جنگ «ششروزه» سال ۱۹۶۷ تنظیم شده بود.
اهود اولمرت که در آن زمان رهبر حزب تازهتأسیس «کادیما» بود و آن را از آریل شارون به میراث برده بود، همانند شارون از دست راست صحنه سیاست اسرائیل به بخش میانه و حتی چپ این صحنه رفته و نظراتش کاملاً نسبت به گذشته تغییر کرده بود.
اما روند صلح از آن آخرین ملاقاتی که ماه نوامبر ۲۰۰۸ میان اهود اولمرت با محمود عباس در اورشلیم انجام شد، تا به امروز راکد مانده است.
در انتخاباتی که فوریه ۲۰۰۹ در اسرائیل برگزار شد، بنیامین نتانیاهو، رهبر لیکود، پس از یک دهه دوباره به قدرت رسید و دولتی را با شرکت احزاب افراطی مذهبی و راستگرایان رادیکال تشکیل داد.
در مقطع زمانی جاری نیز، در حالی که آقای نتانیاهو میتوانست تا پایان ۲۰۱۳ بر مسند قدرت بماند، خود به استقبال انتخابات زودهنگام رفته و به احتمال زیاد موعد چهاردهم شهریور، چهارم سپتامبر امسال، برای برگزاری انتخابات سراسری پارلمانی و نخست وزیری تعیین خواهد شد.
اهود اولمرت همچنین به سیانان گفت: «به مقام نخست وزیری میرسیم تا تصمیمهای درست را بر اساس سنجش درست و درایت عمیق عملی کنیم؛ برای این است که ملت سکان را به دست ما میدهد؛ اما من برای این هدف، بهایی سنگین پرداختم.»
به گفته آقای اولمرت، رویای او این است که «نتانیاهو سرانجام شهامت نشان خواهد داد و همان طرح صلحی را که من به فلسطینیها ارائه کردم، دوباره در دستور کار قرار خواهد داد، زیرا صلح برای اسرائیل نیازی حیاتی است؛ ما باید سرانجام از فلسطینیها جدا شویم».
اهود اولمرت در مصاحبه با سیانان بار دیگر این نظر خود را نیز تکرار کرد که به سنجش و قضاوت درست از سوی بنیامین نتانیاهو در مورد انجام اقدام نظامی علیه تأسیسات هستهای ایران اعتماد ندارد.