حمله هوايی هشتم آبان به مدرسه دينی در روستای باجور در پاکستان توسط ارتش اين کشور و سپس در پاسخ آن حمله هايی که توسط شبه نظاميان اسلام گرا به نيروهای امنيتی پاکستان شد، اين تصور را به وجود آورده است که جنگ در افغانستان آرام آرام به کشور همسايه، پاکستان کشيده شده است.
خبرگزاری آسوشيتد پرس در گزارشی از قول پروفسور خالد محمود، استاد دانشکده مطالعات منطقه ای در پيشاور نوشته است: «حمله ارتش پاکستان به مدرسه دينی و پاسخ آن توسط اسلام گرايان می تواند به معنی آغاز موج جديدی از نبردها باشد. با بمباران کردن اين مدرسه دولت پاکستان به شورشيان کارت قرمز نشان داده است.»
پروفسور محمود معتقد است که نفوذ طالبان در ميان قبيله های مختلف پاکستانی، با افزايش شورش های آن ها در افغانستان گسترش پيدا کرده است.
يک هفته پس از بمباران مدرسه در روستای باجور يک حمله انتحاری در پاکستان به کشته شدن بيش از چهل سرباز اين کشور انجاميد. نه تن از اعضای يک قبيله طرفدار دولت نيز در مرز افغانستان و پاکستان کشته شدند. همه اين اتفاقات پس از آن صورت گرفت که شبه نظاميان طرفدار طالبان تهديد به انتقام گيری کردند.
باجور پيشتر و با هدف کشتن ايمن الظواهری مرد شماره دو القاعده توسط ارتش آمريکا بمباران شده بود. در آن حمله نيز ده ها نفر از روستا نشينان جان خود را از دست دادند.
اتحاد دشمن ساز
اسلام آباد به ويژه پس از حمله ايالات متحده به افغانستان به متحد نزديک آمريکا در منطقه تبديل شد. اين اتحاد انتقاد های داخلی از دولت را افزايش داد و بر دشمنان مسلح آن افزود.
آتش جنگ در مناطق مرزی پاکستان و افغانستان مدتي ست که بر افروخته شده است. ارتش پاکستان رسما می گويد که منطقه مرزی را در کنترل خود دارد. مقام های نظامی، کشيده شدن نبرد ها به داخل خاک پاکستان را رد می کنند.
ژنرال شوکت سلطان، سخنگوی ارتش پاکستان می گويد: «احتمال وقوع هيچ جنگ گسترده ای وجود ندارد.»
برخیاز کارشناسان معتقدند پاکستان برای طالبان مانند لائوس و کامبوج برایکمونيست های ويتنامی در جنگ آمريکا و ويتنام است که از اين دوکشور براینفوذ به جنوب ويتنام استفاده می کردند.
طلعت مسعود، کارشناس امور دفاعیو ژنرال سابق ارتش پاکستان معتقد است که اگر عمليات نظامی شدت بيشتری به خودبگيرد، مشکلات بيشتری هم در پی آن به وجود خواهد آمد.
قبيله نشينانپاکستانی عمدتا در منطقه ای کوهستانی در مرز اين کشور با افغانستانساکنند. پس از حمله آمريکا به افغانستان، ارتش پاکستان به اين مناطق رفتتا جلوی نفوذ طالبان به پاکستان را بگيرد. اندکی پس از آن شبه نظاميان ونيرو های ارتش به تبادل آتش پياپی دست زدند.
اسلام آباد موفق شده است تا حمايت برخی از قبيله ها را با گماشتن آن ها در مناطق مرزی جلب کند. هرچند آنچه برای جلب حمايت انجام می دهد مورد نکوهش ناتو واقع شده است. ناتو معتقد است به اين وسيله شورشيان افغان مخفي گاه های خود را حفظ می کنند.
