در سفر سهروزه نخست وزیر بریتانیا به آمریکا که اهمیت آن با سفر وینستون چرچیل به واشینگتن در جریان جنگ دوم جهانی مقایسه شده است، سیاستهای آینده دو کشور پیرامون نحوه خروج نیروهای ناتو از افغانستان، و همچنین مسیر مذاکرات اتمی چند روز آینده گروه ۱+۵ با ایران در استانبول مورد بررسی قرار میگیرد.
تدارک فوقالعاده برای دیدار دیوید کامرون از واشینگتن، سفر نخست وزیر بریتانیا با هواپیمای مخصوص رئیس جمهور آمریکا به اهایو برای تماشای یک مسابقه بسکتبال، و برگزاری شام رسمی با حضور هزار مهمان برجسته آمریکایی و غیر آمریکایی را نیز شامل میشود. تاکنون هیچ یک از رهبران خارجی در هواپیمای مخصوص رئیس جمهور آمریکا پذیرایی نشدهاند.
طی ۷۰ سال گذشته مناسبات شخصی چرچیل و روزولت، خانم تاچر و ریگان، و همچنین تونی بلر و جرج بوش از مرز روابط کاری رهبران دو کشور متحد عبور و به روابط گرم خصوصی و خانوادگی تبدیل شده بود. انتظار میرود سفر جاری نخست وزیر بریتانیا به آمریکا نیز به دوستی نزدیک اوباما و کامرون منجر شود.
تاثیر تاریخی
تدارک خاص واشینگتن برای استقبال گرم از نخست وزیر بریتانیا، بیشتر از آن جهت مورد توجه قرار گرفته است که اوباما تاکنون به داشتن تمایلات شخصی سرد نسبت به بریتانیا شهرت یافته بود.
بعد از انتخاب شدن به مقام رئیس جمهوری، اوباما نیمتنه برنزی وینستون چرچیل، نخست وزیر پیشین بریتانیا، را که از سال ۲۰۰۱ تاکنون در دفتر کار رئیس جمهور در کاخ سفید قرار داشت از این محل خارج ساخت.
هدیه رسمی اوباما به گوردون براون، نخست وزیر وقت بریتانیا، نیز هنگام دیدار سال ۲۰۰۹ وی از واشینگتن که عبارت از ۲۵ دیویدی ارزانقیمت فیلمهای آمریکایی بود، در گذشته به نشانه رفتار خالی از احترام رئیس جمهور تازه، نسبت به رهبران بریتانیا تعبیر شده بود.
پدر باراک اوباما که یک مبارز استقلالطلب کنیایی بود، در جریان کسب استقلال کشورش شخصا طعم خشونت حاکمیت استعماری بریتانیا را چشیده بود. در ضمن، اوباما، با تبار آفریقایی، تنها رئیس جمهور فاقد نسب انگلوساکسون در تاریخ آمریکا محسوب میشود.
دیدار رسمی سال گذشته اوباما از لندن و پذیرایی از وی در کاخ باکینگام توسط ملکه بریتانیا، و حشر و نشر غیر تشریفاتی وی با نخست وزیر جوان بریتانیا تا حدودی به تغییر نگاه اوباما در مورد بریتانیا موثر واقع شد.
در صورت عدم موفقیت نیکولا سرکوزی در انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه، اهمیت حفظ کامرون به عنوان متحد و رهبر یک کشور بزرگ اروپایی برای رئیس جمهور آمریکا بیش از پیش افزایش مییابد.
مقاله مشترک
در این میان خطوط کلی مقالهای که به صورت مشترک توسط اوباما و کمرون تنظیم و در روز مسافرت نخست وزیر بریتانیا به واشینگتن در روزنامه واشینگتن پست انتشار یافت تا حدودی به درک انتظارات از انجام این سفر مشترک کمک میکند.
مقاله یاد شده به این ترتیب شروع میشود: «هفت دهه قبل هنگامی که نیروهای ما درگیر جنگ جهانی دوم بودند، نخست وزیر وینستون چرچیل به واشینگتن سفر کرد تا تلاشهای مشترک نظامی ما را هماهنگ سازد. پیروزیهای ما در میدانهای جنگ نشان داد که در صورت حفظ همکاری و اتحاد، برای پیروزیهای مشترک ما، چه در جبهههای جنگ و چه در حل مشکلات صلح، حد و مرزی در کار نیست.»
«به عنوان دو کشور بزرگ درگیر در جنگ افغانستان افتخار میکنیم که تلاشهای ما به از هم پاشیدن ماشین ترور القاعده و توقف پیشرفتهای طالبان انجامیده است.»
در مقاله یاد شده همچنین با اشاره به ایران آمده است: «به عنوان دو عضو متحد جامعه جهانی تحریمهای سختی را علیه جمهوری اسلامی با هدف متوقف ساختن برنامه اتمی آن اعمال کردیم. ما همچنان اعتقاد داریم که هنوز زمان و فضای لازم برای یافتن راه حل سیاسی برنامههای اتمی ایران از میان نرفته است. گزینهها از این پس محدودتر میشوند. ایران یا به قبول خواستههای جامعه جهانی مجبور خواهد شد یا نتایج سخت عدم تمکین را تحمل خواهد کرد.»
خروج از افغانستان
انتظار میرود پس از هماهنگ ساختن خطوط اصلی سیاستهای آمریکا در قبال افغانستان و ایران طی مذاکرات جاری در واشینگتن، در اجلاس آینده ناتو که قرار است در شیکاگو برگزار شود، هماهنگی عملیاتی بیشتر در این زمینهها با سایر اعضای ناتو به عمل آید.
میتوان انتظار داشت که نیروهای آمریکایی حتی پیش از سال ۲۰۱۴ و در پایان سال ۲۰۱۳ به عملیات نظامی خود در افغانستان خاتمه دهند. در این صورت نیروهای بریتانیا، اندکی قبل از نیروهای آمریکایی مسئولیتهای جنگی خود را د ر هلمند به نیروهای محلی افغانستان واگذار خواهند کرد.
اگرچه در مقاله مشترک اوباما و کامرون موضوع سوریه مورد اشاره قرار نگرفته، با این وجود طرح آینده سوریه در مذاکرات مشترک رهبران آمریکا و بریتانیا قرار خواهد داشت.
برای حضور در این دیدار با اهمیت، جرج آزبورن، وزیر خزانهداری بریتانیا، کنفرانس بااهمیت مالی اروپا را نیمهتمام گذاشت و راهی واشینگتن شد. ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا، نیز پیش از نخست وزیر آن کشور در واشینگتن حضور داشت.
اگرچه پارهای از ناظران سفر مشترک اوباما و کامرون با هواپیمای شماره یک نیروی هوایی آمریکا به اهایو را (که در آن آرای جمهوریخواهان و دموکراتها بسیار نزدیکاند)، اقدامی تبلیغاتی در جهت جلب رایدهندگان مستقل آمریکایی معرفی کردند، در هر حال ابعاد خارجی رفتارهای دوستانه رهبران دو کشور بزرگ جهان میتواند به نزدیکتر شدن سیاستهای مشترک و افزایش همکاری فیمابین منجر شود.
در زمان جنگ دوم سفر چرچیل به واشینگتن حول محور توسعه جنگ علیه آلمان نازی میچرخید. سفر کامرون نیز به موضوع عقبنشینی از جبهههای جنگ افغانستان اختصاص دارد، مگر آن که آغاز جنگ یا جنگهای دیگری به مرحله تدارکات رسیده باشد.
تدارک فوقالعاده برای دیدار دیوید کامرون از واشینگتن، سفر نخست وزیر بریتانیا با هواپیمای مخصوص رئیس جمهور آمریکا به اهایو برای تماشای یک مسابقه بسکتبال، و برگزاری شام رسمی با حضور هزار مهمان برجسته آمریکایی و غیر آمریکایی را نیز شامل میشود. تاکنون هیچ یک از رهبران خارجی در هواپیمای مخصوص رئیس جمهور آمریکا پذیرایی نشدهاند.
طی ۷۰ سال گذشته مناسبات شخصی چرچیل و روزولت، خانم تاچر و ریگان، و همچنین تونی بلر و جرج بوش از مرز روابط کاری رهبران دو کشور متحد عبور و به روابط گرم خصوصی و خانوادگی تبدیل شده بود. انتظار میرود سفر جاری نخست وزیر بریتانیا به آمریکا نیز به دوستی نزدیک اوباما و کامرون منجر شود.
تاثیر تاریخی
تدارک خاص واشینگتن برای استقبال گرم از نخست وزیر بریتانیا، بیشتر از آن جهت مورد توجه قرار گرفته است که اوباما تاکنون به داشتن تمایلات شخصی سرد نسبت به بریتانیا شهرت یافته بود.
بعد از انتخاب شدن به مقام رئیس جمهوری، اوباما نیمتنه برنزی وینستون چرچیل، نخست وزیر پیشین بریتانیا، را که از سال ۲۰۰۱ تاکنون در دفتر کار رئیس جمهور در کاخ سفید قرار داشت از این محل خارج ساخت.
هدیه رسمی اوباما به گوردون براون، نخست وزیر وقت بریتانیا، نیز هنگام دیدار سال ۲۰۰۹ وی از واشینگتن که عبارت از ۲۵ دیویدی ارزانقیمت فیلمهای آمریکایی بود، در گذشته به نشانه رفتار خالی از احترام رئیس جمهور تازه، نسبت به رهبران بریتانیا تعبیر شده بود.
پدر باراک اوباما که یک مبارز استقلالطلب کنیایی بود، در جریان کسب استقلال کشورش شخصا طعم خشونت حاکمیت استعماری بریتانیا را چشیده بود. در ضمن، اوباما، با تبار آفریقایی، تنها رئیس جمهور فاقد نسب انگلوساکسون در تاریخ آمریکا محسوب میشود.
دیدار رسمی سال گذشته اوباما از لندن و پذیرایی از وی در کاخ باکینگام توسط ملکه بریتانیا، و حشر و نشر غیر تشریفاتی وی با نخست وزیر جوان بریتانیا تا حدودی به تغییر نگاه اوباما در مورد بریتانیا موثر واقع شد.
در صورت عدم موفقیت نیکولا سرکوزی در انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه، اهمیت حفظ کامرون به عنوان متحد و رهبر یک کشور بزرگ اروپایی برای رئیس جمهور آمریکا بیش از پیش افزایش مییابد.
مقاله مشترک
در این میان خطوط کلی مقالهای که به صورت مشترک توسط اوباما و کمرون تنظیم و در روز مسافرت نخست وزیر بریتانیا به واشینگتن در روزنامه واشینگتن پست انتشار یافت تا حدودی به درک انتظارات از انجام این سفر مشترک کمک میکند.
مقاله یاد شده به این ترتیب شروع میشود: «هفت دهه قبل هنگامی که نیروهای ما درگیر جنگ جهانی دوم بودند، نخست وزیر وینستون چرچیل به واشینگتن سفر کرد تا تلاشهای مشترک نظامی ما را هماهنگ سازد. پیروزیهای ما در میدانهای جنگ نشان داد که در صورت حفظ همکاری و اتحاد، برای پیروزیهای مشترک ما، چه در جبهههای جنگ و چه در حل مشکلات صلح، حد و مرزی در کار نیست.»
«به عنوان دو کشور بزرگ درگیر در جنگ افغانستان افتخار میکنیم که تلاشهای ما به از هم پاشیدن ماشین ترور القاعده و توقف پیشرفتهای طالبان انجامیده است.»
در مقاله یاد شده همچنین با اشاره به ایران آمده است: «به عنوان دو عضو متحد جامعه جهانی تحریمهای سختی را علیه جمهوری اسلامی با هدف متوقف ساختن برنامه اتمی آن اعمال کردیم. ما همچنان اعتقاد داریم که هنوز زمان و فضای لازم برای یافتن راه حل سیاسی برنامههای اتمی ایران از میان نرفته است. گزینهها از این پس محدودتر میشوند. ایران یا به قبول خواستههای جامعه جهانی مجبور خواهد شد یا نتایج سخت عدم تمکین را تحمل خواهد کرد.»
خروج از افغانستان
انتظار میرود پس از هماهنگ ساختن خطوط اصلی سیاستهای آمریکا در قبال افغانستان و ایران طی مذاکرات جاری در واشینگتن، در اجلاس آینده ناتو که قرار است در شیکاگو برگزار شود، هماهنگی عملیاتی بیشتر در این زمینهها با سایر اعضای ناتو به عمل آید.
میتوان انتظار داشت که نیروهای آمریکایی حتی پیش از سال ۲۰۱۴ و در پایان سال ۲۰۱۳ به عملیات نظامی خود در افغانستان خاتمه دهند. در این صورت نیروهای بریتانیا، اندکی قبل از نیروهای آمریکایی مسئولیتهای جنگی خود را د ر هلمند به نیروهای محلی افغانستان واگذار خواهند کرد.
اگرچه در مقاله مشترک اوباما و کامرون موضوع سوریه مورد اشاره قرار نگرفته، با این وجود طرح آینده سوریه در مذاکرات مشترک رهبران آمریکا و بریتانیا قرار خواهد داشت.
برای حضور در این دیدار با اهمیت، جرج آزبورن، وزیر خزانهداری بریتانیا، کنفرانس بااهمیت مالی اروپا را نیمهتمام گذاشت و راهی واشینگتن شد. ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا، نیز پیش از نخست وزیر آن کشور در واشینگتن حضور داشت.
اگرچه پارهای از ناظران سفر مشترک اوباما و کامرون با هواپیمای شماره یک نیروی هوایی آمریکا به اهایو را (که در آن آرای جمهوریخواهان و دموکراتها بسیار نزدیکاند)، اقدامی تبلیغاتی در جهت جلب رایدهندگان مستقل آمریکایی معرفی کردند، در هر حال ابعاد خارجی رفتارهای دوستانه رهبران دو کشور بزرگ جهان میتواند به نزدیکتر شدن سیاستهای مشترک و افزایش همکاری فیمابین منجر شود.
در زمان جنگ دوم سفر چرچیل به واشینگتن حول محور توسعه جنگ علیه آلمان نازی میچرخید. سفر کامرون نیز به موضوع عقبنشینی از جبهههای جنگ افغانستان اختصاص دارد، مگر آن که آغاز جنگ یا جنگهای دیگری به مرحله تدارکات رسیده باشد.