مقامهای جمهوری اسلامی تاکنون به طور رسمی حاضر به تائيد حضور ميدانی نيروهای سپاه و بسيج در سوريه برای شرکت در جنگ به سود بشار اسد نشدهاند٬ اما انتشار مستندی دو قسمتی٬ گزارشها در اين زمينه را تائيد میکند.
پيش از اين اخبار متعددی مبنی بر اعزام سازمانيافته اعضای بسيج و سپاه به سوريه در قالب گردانهای «مدافع حرم حضرت زينب»٬ کشته شدن نظاميان ايرانی در اين درگيریها٬ تشييع و تدفين پيکر آنها در شهرهای مختلف کشور و حتی اعزام شماری از افغانها و پاکستانیهای مقيم ايران به سوريه در ازای دريافت اجازه اقامت و حمايت مالی از خانوادههايشان منتشر شده بود که مقامهای جمهوری اسلامی به آنها واکنش روشنی نشان ندادهاند.
اگرچه جمهوری اسلامی به صورت جسته و گريخته٬ مراسم تقدير از خانوادههای کشتهشدگان در سوريه را در برخی شهرهای کشور برگزار کرده٬ اما ترجيح داده مراسم تشييع جنازه و دفن کشتهشدگان اعزامی از ايران را چندان پر سر و صدا برگزار نکند.
مراسم تشييع اين کشتهشدگان که بر اساس آمار غيررسمی تعداد آنها به دهها تن میرسد٬ از سوی سپاه استانی و در سطحی پائينتر از آنچه از شيوه تبليغات جمهوری اسلامی انتظار میرود٬ برگزار شده است.
اين در حالی است که تلويزيون اينترنتی «نصر تیوی» که يک شبکه ويدئويی اينترنتی با رويکرد محافظهکارانه است و هدف خود را پوشش تحولات کشورهای اسلامی اعلام کرده، با توليد و انتشار مستندی دو قسمتی با عنوان «ابوخليل» که به چگونگی اعزام و کشته شدن رسول خليلی با نام شناسنامهای محمدحسن پرداخته٬ جزئيات غيرقابل انکار تازهای از حضور ميدانی نيروهای نظامی ايران در سوريه ارائه کرده است.
اين مستند دو قسمتی که مدت آن ۳۱ دقيقه و ۵۸ ثانيه است را محسن اردستانی رستمی٬ از فعالان حزبالله کارگردانی کرده است.
طبق این مستند، رسول خليلی که از اعضای بسيح بود محرم سال ۱۳۹۲ در سوريه کشته شد و در «مقبرةالشهدای» شهرک «شهيد محلاتی»٬ محل زندگی فرماندهان بلندپايه سپاه در حوالی منطقه ازگًل تهران دفن شده است.
در اين مستند يکی از دوستان خليلی میگويد در اين گورستان تعدادی از «شهدای معاصر» که در دو سه سال اخير کشته شدهاند از جمله ميثم کهندل و حسن شاطری نيز دفن شدهاند.
حسن شاطری معروف به مهندس حسام خوشنويس يکی از فرماندهان سپاه قدس و مسئول بازسازی لبنان بود که سال ۱۳۹۱ در مسير دمشق به بيروت کشته شد.
با اين حال با توجه به قرار گرفتن اين گورستان تازهساز در منطقهای نظامی٬ اطلاعات بيشتری درباره نظاميانی که در سالهای اخير کشته و در آنجا دفن شدهاند در دسترس نيست.
آنطور که دوستان خليلی و نيز فردی که به نظر میرسد يکی از مقامهای مسئول اعزام نيرو به سوريه است٬ اما چهره وی نشان داده نمیشود میگويند خليلی «تخريبچی قابلی» بوده و در سوريه در جريان خنثیسازی يک بمب کشته شده است.
راويان اين مستند اضافه کردهاند خليلی هنگامی که نظاميان سوری و حزبالله لبنان نمیتوانند بمبی را خنثی کنند٬ خود برای خنثیکردن آن اقدام میکند و بر اثر انفجار جان میبازد.
دوستان خليلی با توجه به توانايی وی در خنثیسازی بمب و دورههای خاصی که در اين زمينه ديده بود٬ از اين که انفجار بمب باعث مرگ او شده اظهار تعجب کردهاند.
مادر رسول خليلی نيز در بخشی از مستند میگويد پسرش چندين بار به سوريه رفته بود و در اين کشور در شناسايی مناطق جنگی هم فعال بوده است.
خليلی آنطور که پدر٬ برادر و دوستانش اشاره کردهاند در حوادث سال ۸۸ «علمدار» بوده و برای مدتی به سرکوب معترضان به نتيجه انتخابات در خيابانها نيز مشغول بوده است.
برادر خليلی که به نظر میرسد وی هم عضو بسيج باشد٬ در مورد فعاليتهای ميدانی برادرش در سوريه گفته وی در منطقهای در جريان جنگ با «تکفيریها» که ارتش سوريه بدليل سختی شرايط عقب کشيده بود٬ در نجات جان يک فرمانده زخمی که تير خورده بود و نبايد بدست مخالفان اسد میافتاد نقش عمدهای داشته است.
به گفته وی٬ خليلی اعتقاد داشته با توجه به شرايط جديد سوريه «در شهادت» دوباره باز شده است.
انتقال پيکر وی به ايران بدليل شرايط منطقهای و جوی خاص محل مرگ و ضرورت انتقال شبانه آن به علت حضور مخالفان اسد در آن منطقه٬ سه روز به طول انجاميد.
رسول خليلی در هيات ريحانةالنبی مسجد گياهی تهران رفت و آمد داشت و به دوستانش گفته بود بعد از کشته شدنش در سوريه برای وی يک کليپ «مشتی» درست کنند.
به نظر میرسد اين مستند دو قسمتی بر اساس درخواست وی و از سوی دوستانش ساخته شده باشد.
از جمله بخشهای مهم اين فيلم اظهارات فرد ناشناسی است که چهرهاش نشان داده نمیشود و میگويد شرايط جنگ با مخالفان در سوريه بسيار سخت و حتی متفاوت از جنگ هشت ساله ايران و عراق بود و در دورانی «ما همه چيز را منتهی به شهادت میديديم.»
جملات وی میتواند نشاندهنده سنگينی نبرد ميان نيروهای حامی اسد و مخالفان وی باشد و احتمالا به همين دليل است که شمار قابل توجهی از نظاميان اعزام شده از ايران در اين درگيریها جان باختهاند.
پيش از اين نيز هادی باغبانی٬ عضو ديگر بسيج که گفته میشود از کارمندان صدا و سيما هم بوده٬ برای ساخت مستندی درباره مبارزه با نيروهای «تکفيری» به سوريه رفته بود که پس از کشته شدن٬ راشهای فيلمهايش بدست مخالفان اسد افتاد و آنها اقدام به پخش بخشهايی از آن کردند.
با اين حال به جز مستند «ابوخليل» فيلمهای ديگری نيز درباره حضور نظاميان ايرانی در سوريه و جنگ آنها با مخالفان اسد ساخته شده و به گفته دستاندرکاران جشنواره «عمار» قرار است در مراسم امسال اين جشنواره به نمايش درآيد.