فرزند یک شهروند ایرانی - بریتانیایی ۷۷ ساله که بیش از پنج سال به اتهام جاسوسی در اوین زندانی است، به رادیو فردا می گوید که تلاش‌های چند ساله او برای آزادی پدرش بی‌ثمر مانده است.
کامران فروغی در نیویورک کوشید تا با توسل به حسن روحانی وسایل آزادی مشروط پدرش کمال فروغی را فراهم آورد ولی می گوید که موفق به دیدار رییس جمهوری اسلامی ایران نشد.
آقای فروغی که از مادری انگلیسی زاده شده و در لندن زندگی کرده در گفتگو با نادر صدیقی قرستاده رادیو فردا به نیویورک نخست دلیل سومین سفر خود به نیویورک را اینگونه شرح می دهد:
|برای دریافت تازه‌ترین خبرها به تلگــــرام رادیو فردا بپیوندید|
کامران فروغی: من به نیویورک آمده‌ام که نامه‌ای را تسلیم هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل بکنم تا این هیئت آن را به آقای روحانی رییس جمهور تسلیم کند. این نامه در واقع تقاضای تکراری برای آزادی پدر ۷۷ ساله من از زندان اوین است. او پیرمرد بیماری است که دو چشمش آب مروارید آورده و وضع جسمی نگران کننده‌ای دارد و اگر درمان نشود ممکن است در زندان کور شود.
ممکن است بگویید پدر شما، آقای کمال فروغی به چه اتهامی دستگیر و زندانی شد؟
این پرسش اصلی است که دیرزمانی است مطرح است. فکر می‌کنم امروز ۱۹۶۷ روز است. یعنی از ماه می سال ۲۰۱۱ میلادی. متاسفانه هرگز به ما گفته نشده که چرا پدر من دستگیر و زندانی شد. آنچه امروز می‌دانیم این است که سه سال پیش او محاکمه و به جرم جاسوسی به ۷ سال زندان محکوم شد.
حال بعد از ۵ سال و ۴ ماه ما تقاضا کردیم که او را آزاد کنند و به خانواده‌اش برگردانند. من در حدود یک سال گذشته تقریبا در تماس دائم با هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل بودم و پارسال هم در این شهر در میهمانی که آقای روحانی و جمعی از ایرانیان شرکت داشتند با دعوت مقامهای ایرانی حاضر شدم تا نامه مشابهی را تسلیم رییس جمهوری کنم و آزادی پدرم و رسیدگی به بیماری‌های او را تقاضا کنم.
با پدرتان چه تماس‌هایی دارید، آقای فروغی؟ آیا او وکیل مدافع دارد و اصولا برای آزادی او شانسی وجود دارد یا نه؟
ما برای سه سال هیچگونه تماسی با او نداشتیم. آن مدت بسیار سخت گذشت. در تابستان سال ۲۰۱۴ یعنی دو سال پیش او از حق تماس با ما برخوردار شد. پدرم همیشه وکیل مدافع داشته ولی در دوران پیش از محاکمه دسترسی‌اش به وکیل خیلی کم و سخت بوده. با توجه به اینکه پدر من از بیش از دو سال پیش واجد شرایط آزادی مشروط بوده، وکیل مدافعش بیشتر از ۵۰ تقاضانامه در این زمینه به قوه قضائیه تسلیم کرده. ولی متاسفانه هیچ پاسخ کتبی دریافت نکرده. معمولا به وکیل مدافع گفته می‌شود که مسئولان قوه قضائیه با پرونده موکل او آشنا هستند و می‌کوشند تا آنرا حل و مختومه کنند.
قبلا هم چند بار گفته‌اند که در فلان تاریخ آزاد خواهد شد ولی نشده و ما دلیل آن را نمی‌دانیم و این از حیث احساسی شرایط سختی را تحمیل می‌کند. امیدی به وجود می‌آورد و سپس از بین می‌رود. تحملش بسیار ناگوار است.
هرگز به فکر این بودید که به طور مستقیم با مقامهای قوه قضائیه تماس بگیرید؟
ما از اوایل سال ۲۰۱۴ میلادی، بیش از دو سال پیش به قوه قضائیه و سایر سازمان‌های دولتی نامه می‌نویسیم ولی متاسفانه هرگز به طور رسمی هیچ پاسخی دریافت نکردیم. در دسامبر سال ۲۰۱۴ میلادی دکتر لاریجانی رییس شورای حقوق بشر قوه قضائیه از طریق وزارت خارجه بریتانیا پیامی برای من فرستادند مبنی بر اینکه قوه قضائیه می‌خواهد پرونده پدرم را حل کند و مسئولان مایلند با شما ملاقاتی در تهران داشته باشند. من در پاسخ ضمن استقبال از این پیشنهاد اشاره کردم که همسر و دو دختر کوچک دارم که سرپرستی آنها امکان سفر طولانی به ایران را نمی‌دهد.
ولی آماده‌ام که در جریان یکی از سفرهای شما به اروپا این ملاقات را انجام دهیم. می‌دانستم که دکتر لاریجانی در طی سال چندین بار به اروپا و به ویژه به ژنو سفر می‌کند. ولی متاسفانه پس از آن هیچ تماسی با من گرفته نشد. من در دو سال گذشته چندین نامه دیگر به دکتر لاریجانی نوشتم و بازهم پاسخی نگرفتم. و نمی‌دانم چرا چنین پیشنهادی را مطرح می‌کنند ولی انجامش نمی‌دهند. تحمل این وضع بسیار سخت است.
