در حالی که بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، هر روز عليه ايران سخن می گويد و در شرايطی که جمهوری اسلامی ايران بار ديگر در مراسم «روز قدس» پرچم اسرائيل را سوزاند و شعار «مرگ بر اسرائيل» از بلندگوهای دولتی ايران طنين افکن شد، گروهی از هنرمندان اسرائيل پروژه ای برای نزدیک کردن مردم ایران و اسرائیل هستند: گشايش نمادین «سفارت ايران در اورشلیم».
به گزارش روزنامه اسرائیلی هاآرتص در شماره بيستم تير، گروه «هاموول» که شامل شماری از هنرمندان و فعالان اجتماعی اسرائيلی می شود،تاکيد دارد که در برابر تمايلات منفی سال های گذشته ميان اسرائيل و ايران که هر سال وخيم تر نيز شده است، بايد تمايلات و انگيزه های مثبت ايجاد کرد تا شايد از اين راه از تعميق خصومت دو کشور جلوگيری شود.
ماتان پينکاس، مبتکر اصلی اين جريان، به روزنامه اسرائيلی هاآرتص گفته است «ما پيشنهاد می کنيم که نزاع بوجود آمده بين رهبران باقی بماند» و به مردم و ملت ها تسری داده نشود.
ماتان پينکاس که هميشه فکر می کرد تنها رگ و ريشه ای از يهوديان عراق دارد، زمانی به فکر اين ابتکار افتاد که مادربزرگ زاده شده اش در عراق برای او تعريف کرد که پدر او از يهوديان ايرانی بوده که برای زندگی به عراق رفته است.
ماتان پينکاس که دوران مناسبات ميان ايران و اسرائيل در زمان حکومت پهلوی را به ياد ندارد و از روی مطالب منتشره در سه دهه و نيم اخير آن روابط گذشته را ارزيابی می کند، می گويد اسرائيل با حمايت از شاه ايران اشتباه کرد زيرا شاه ملت خود را جريحه دار کرده بود.
ماتان پينکاس می گويد او و همفکرانش می خواهند به مردم ايران امروز بگويند که از اشتباهات گذشته اسرائيل در مورد ايران متاسف هستند.
به گفته مبتکر اين طرح، در هر انتخابات اسرائيل مسئله امنيتی در برابر ايران در صدر قرار می گيرد ولی «ما می خواهيم بگوييم که ما با دولت کاری نداريم؛ ما راهکار فرهنگی را انتخاب کرده ايم».
در همين حال، آقای پينکاس گفته می داند که همگان در اسرائيل از اين طرح استقبال نخواهند کرد.
زمانی که پينکاس برای تهيه فيلم های کوتاه جهت تبليغ اين ايده خود، شماری پرچم ايران را از مغازه فروش پرچم ها در تل آويو خريد، عابران بسياری به او حمله کردند و از جمله مردی (عامی) که در خيابان بورکاس می خورد و شيشه نوشيدنی اش در دست بود، از او پرسيد اين چه چيزی است که در اين بسته با خود داری؟ و زمانی که اين فرد شنيد که اين پرچم ها برای تهيه فيلم برای تبليغ گشايش «سفارت ايران در اسرائيل» خريداری شده، آن مرد بورکاس خور بشدت عصبانی شد و پينکاس را «خائن به اسرائيل» لقب داد.
اما همفکران ماتان پينکاس برای تهيه تيزرهای تبليغاتی جهت ترويج انديشه خود، می خواهند در شهرهای مختلف اسرائيل بايستند و پرچم ايران را تکان دهند، هرچند که او می گويد می داند که عوام خواهند خواست که اين پرچم ها سوزانده شود.
اين مبتکران می گويند حال که می خواهند «سفارت ايران در اسرائيل» را به راه بيندازند، تنها مانده که «سفير» برای اين سفارتخانه را هم انتخاب کنند؛ آنها برای اين منظور در روزهای گذشته پنج «نامزد احراز پست سفير» را مورد آزمون قرار دادند.
اين «نامزدها» افراد مختلف عادی اسرائيلی هستند که خود را برای احراز اين مقام «پيشنهاد» کرده اند؛ از جمله مردی که مدعی شده که با وجود آمادگی اش برای «سفير ايران» شدن در اسرائيل هنوز فکر می کند که «ايرانی ها دشمن هستند»، و نيز يک دانش آموز که در گل کردن توپ بسکتبال متبحر است و می گويد که اگر اين استعداد را در انداختن توپ به سبد دارد، شايد بتواند که توپ درستی را نيز در سبد پاره شده روابط اسرائيل و ايران بيندازد.
خانم «تامار گيندين» يک زن اسرائيلی محقق تاريخ ايران نيز که شريک اين ابتکار است، می گويد «رويای روزی را دارم که بتوانيم به تهران و شهر شوشان (همدان که آرامگاه استر و مردخای در آن است) سفر کنيم».
در همين حال، تامار گيندين اعتراف می کند که چنين تلاش هايی اثر چندانی ندارد اما بايد به تلاش ادامه داد.
با وجود آن که ميری رگب وزير فرهنگ اسرائيل زنی افراطی از حزب حاکم ليکود است و در دوره کوتاه وزارتش خشم بسياری از هنرمندان اسرائيل را برانگيخته است، ماتان پينکاس فکر می کند که او سرانجام خواهد توانست حمايت خانم رگب را نيز از اين ابتکار بدست آورد.
ماتان پينکاس خودش را فردی بدون هيچ وابستگی معرفی می کند و می گويد درست به دليل همين آزادگی است که می توانم در لوای هر حکومت و دولتی زندگی کنم و افکار خود را بدون ارتباط با آنها به جلو ببرم.
روزنامه هاآرتص يادآور شده است که فکر عجيب راه انداختن «سفارت ايران در اسرائيل» در حالی مطرح شده که در آخرين دوره مناسبات ايران و اسرائيل، دفتر نمايندگی آن زمان ايران در تل آويو قطعه زمينی را برای احداث ساختمان تازه ای خريداری کرد؛ اين زمين در تقاطع خيابان های «رِمِز» و «يالين» قرار داشت.
براساس کنوانسيون وين کشورها حق ندارند زمين و متعلقات کشورهای ديگر در خاک خود را مصادره کنند؛ لذا با وجود قطع کامل روابط اسرائيل و ايران در ۳۷ سال پيش، دولت های اسرائيل هيچگاه در انديشه تصرف زمين ها و متعلقات دفتر نمايندگی ايران در اسرائيل نبوده اند.
اما بروی اين زمين در تقاطع «رِمِز» و «يالين» در تل آويو پارک و بوستانی برپا شده که شهرداری تل آويو اذعان دارد که حالت «موقت» دارد تا تکليف نهايی اين قطعه زمين روشن شود.
ماتان پينکاس و تيم او می خواهند «سفارت ايران در اسرائيل» را در شهر اورشليم راه اندازی کنند؛ اين در حالی است که جمهوری اسلامی ايران اصلا نام اورشليم را هم قبول ندارد و آن را «بيت المقدس» می خواند.
وزارت امور خارجه اسرائيل که در تلاش های دولت نتانياهو برای مقابله با سياست های جمهوری اسلامی ايران نقشی فعال دارد، به طرح ماتان پينکاس و همفکرانش در خصوص راه اندازی «سفارت ايران در اسرائيل» واکنشی نشان نداده است.
