دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا می گوید که: « ایالات متحده و روسیه با یکدیگر کنار نمی آیند و روابط دوجانبه شاید در پایین‌ترین حد ممکن است».
آقای ترامپ این مطلب را روز چهارشنبه ۲۳ فروردین در نشست خبری مشترک با دبیر کل پیمان ناتو در واشینگتن بیان کرد و این به هنگامی بود که گفتگوهای رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا با ولادیمیر پوتین رییس جمهوری و سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه، بی‌هیچ توافق و تفاهم مهمی بویژه در موضوع سوریه، پایان گرفت.
در واشینگتن، مقامات و تحلیل گران آمریکایی هم می گویند که مذاکرات مسکو در بهبود روابط تیره دو کشور تاثیر اندکی داشته است.
روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله خود تاکید کرده که در مذاکرات تیلرسون و لاوروف، تنها اندک زمینه مشترکی وجود داشت.
به گفته نیویورک تایمز وزیران خارجه آمریکا و روسیه بویژه در موضوع حمله شیمیایی هفته گذشته در سوریه، نتوانستند حتا برسر واقعیت‌های پیرامون این رویداد توافق کنند.
آقای تیلرسون روز چهارشنبه در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با همتای روسی خود گفت: «طی دو سال گذشته، مواردی از اقدامات متقابل، نشانگر نارضایی دو کشور بوده؛ از اینرو لازم است تا به این فروریزی اعتماد بین دو کشور پایان داده شود که بتوان به مهمترین مسایل پرداخت».
در مسکو دیمتری پسکوف سخنگوی کاخ ریاست جمهوری روسیه هم گفتگوهای رییس دیپلماسی آمریکا را در مسکو « نسبتا » سازنده توصیف کرد.
آقای پسکوف گفت: « رییس جمهوری روسیه دیدگاه‌های خود را با جزییات برای میهمان آمریکایی توضیح داد و دلایل سردی روابط دوجانبه را که به شرایط تاسفبار کنونی نزول کرده، برشمرد».
بسیاری از تحلیل گران در واشینگتن می گویند که حمله موشکی آمریکا به بخش هایی از یک فرودگاه نظامی سوریه نشانه تغییر ۱۸۰ درجه‌ای سیاست دولت ترامپ بوده و روس‌ها اکنون یکباره خود را در نقش واکنشی می بینند.
مهدی نوربخش استاد روابط بین الملل در دانشکده علوم و تکنولوژی هریسبرگ ایالت پنسیلوانیا عوامل تیره گی روابط واشینگتن – مسکو را چنین تشریح می کند:
« در سیاست خارجی آمریکا، چیزی که قابل تصور نبود تغییرات اساسی است که روی داده و شما در این دولت می بینید. یک سری افرادی که تیلرسون یکی از آنهاست، [ژنرال] مک مستر [رییس شورای امنیت ملی کاخ سفید] یکی دیگر از آنهاست، همینطور [ژنرال بازنشسته] متیس [وزیر دفاع] به هر بار در سیاست خارجی آمریکا حرف آخر را می زنند».
آقای نوربخش می افزاید: «مساله دوم این که حمله [موشکی] هفته پیش [آمریکا] به سوریه در حقیقت نشان داد که هیچ رابطه‌ای بین ترامپ و پوتین وجود ندارد. در هرحال یکی از دلایلی حمله اخیر هم همین است. از طرفی آقای پوتین آمده به خاورمیانه و در حال حاضر بحث بین پوتین و ترامپ این است که ترامپ خواهان بازگشت به خاورمیانه از موضع برتر است و آقای پوتین هم که از طریق جمهوری اسلامی و در [کسوت] پشتیبانی از سوریه، جایی پیدا کرده در منطقه، نمی خواهد چنین جایگاهی را از دست بدهد؛ نهایتا می توانم بگویم که پوتین هیچ راهی ندارد مگر این که با ترامپ و با این دولت [جدید آمریکا] کنار بیآید».
« اگر نهایتا، روسیه تصمیم بگیرد که در دفاع از منافع خودش - که یکی از اجزای مهم آن وضعیت اقتصادی روسیه محسوب می شود – مجبور به کنار آمدن [با آمریکا] بشود، بدون شک بر سر سوریه معامله خواهد کرد و من این مطلب را سالها یادآور شده‌ام که برسر ایران هم معامله خواهد کرد. در حقیقت روسیه کشوری نیست که در آن بشود به پوتین اعتماد و اطمینان کرد، دولت روسیه یکی از فاسدترین نظام‌های دنیاست».مهدی نوربخش، استاد روابط بین الملل در آمریکا
چشم انداز روابط دو قدرت بزرگ اتمی جهان هم تصویر چندان مناسبی را ترسیم نمی کند.
بسیاری از تحلیل گران در واشینگتن می گویند که حمله موشکی آمریکا به بخش هایی از یک فرودگاه نظامی سوریه نشانه تغییر ۱۸۰ درجه‌ای سیاست دولت ترامپ بوده و روس‌ها اکنون یکباره خود را در نقش واکنشی می بینند.
آقای نوربخش استاد روابط بین الملل در دانشگاه هریسبرگ پنسیلوانیا می گوید که سرانجام دراین ماجرا، روسیه، بشار اسد را قربانی خواهد کرد: « اگر نهایتا، روسیه تصمیم بگیرد که در دفاع از منافع خودش - که یکی از اجزای مهم آن وضعیت اقتصادی روسیه محسوب می شود – مجبور به کنار آمدن [با آمریکا] بشود، بدون شک بر سر سوریه معامله خواهد کرد و من این مطلب را سالها یادآور شده‌ام که برسر ایران هم معامله خواهد کرد. در حقیقت روسیه کشوری نیست که در آن بشود به پوتین اعتماد و اطمینان کرد، دولت روسیه یکی از فاسدترین نظام‌های دنیاست».
این استاد روابط بین الملل می افزاید: « من سخت براین باور هستم که بهر حال طی چند هفته و یا چند ماه آینده مشخص خواهد شد که روند حرکت، بکدام سوست، اما هرگز روسیه خود را در مقابل آمریکا قرار نخواهد داد بخاطر آن که در شرایط فعلی نه بنیه مالی آن را دارد و نه بینه سیاسی‌اش را؛ این است که اصولا اگر بنا بشود که [روسیه] معامله‌ای بکند یعنی بجایی برسد که منافع خودش را سخت در خطر ببیند، نه تنها برسر سوریه که برسر ایران هم معامله خواهد کرد».
