وقتی در خيابان های استانبول قدم می زنم، همه جا نشان از شور انتخاباتی دارد و وقتی انتخابات اين کشور را با ايران مقايسه می کنم،تفاوت بسيار است و مردم ايران سال هاست برای ده درصد آزادی های موجود در ترکيه مبارزه می کنند اما تاکنون چيزی عايد آنها نشده است.
در اينجا احزاب به شکل آزادانه تيزترين نوع انتقادهای خود را در مقرهای حزبی، متينگ ها، رسانه ها و حتی تلويزيون های دولتی ابراز می کنند. البته انتقادهایی بر سر توزيع زمان اختصاص يافته برای آنها در رسانه ها نسبت به حزب حاکم دارند اما در راه فعاليت های آنها هيچ قيد و بندی نمی بينم.
و باز هم بر خلاف ايران کسی بر ديوارهای شهر، اماکن عمومی، وسائل حمل و نقل و ادارات دولتی پوستر تبليغاتی يا تابلوهای حزبی آويزان نمی کند.با مردم که صحبت می کنم خيلی معتقد هستند که قبل از آمدن حزب عدالت و توسعه، استانبول نه از يک شبکه حمل و نقل منظم برخوردار بود و نه رونقی در اقتصاد خود مثل سالهای اخير داشت.
فاطمه خانمی ۴۲ ساله که در يک آژانس مسکن کار می کند، می گويد کار و موفقيت های خود را مديون حزب حاکم می داند. او اکنون می تواند به رونق بازار مسکن در استانبول اميدوار باشد که طبق آمارها هر ۹ دقيقه يک خانه به فروش می رسد.
اما «برکای» يک جوان ۳۷ ساله که در داخل مغازه خواربارفروشی خود مشروب می فروشد و از معدود خواربارفروشی های شهر است که تا صبح مغازه را باز نگه می دارد، می خواهد به حزب جمهوری خلق رأی بدهد. او می گويد بيشترين درآمد خود را از طريق فروش مشروبات الکلی به دست می آورد،اما با وجود محدوديت هايی که دولت برای فروش مشروبات الکلی وضع کرده است، نسبت به ادامه کار خود نگران است و معتقد است با پيروزی حزب نخست وزير فعلی، محدوديت ها بر سر فعاليت او بيشتر خواهد شد.
امروز نزديک به ۵۳ ميليون شهروند ترکيه در بيش از ۱۹۴ هزار حوزه انتخابی می توانند بر سر ۴۰۰ هزار صندوق اخذ رأی حاضر شوند و رأی خود را به صندوق ها بريزند. در طی يک ماه گذشته نظرسنجی های مختلفی درباره اين انتخابات که اکنون به نظر می رسد به يک همه پرسی برای تأييد يا رد سياست های رجب طيب اردوغان تبديل شده است، صورت گرفته است و بيشتر آنها نشان می دهند، با اندکی تغير حزب حاکم پيروز خواهد شد.
نقشه سياسی ترکيه نشان می دهد که در برابر حزب عدالت و توسعه، جماعت فتح الله گولن با حزب جمهوری خلق (CHP) متحد شده است اما حزب ناسيوناليسم ترکيه (MHP) وارد اين ائتلاف نشده است ولی در بعضی مناطق نامزد معرفی نکرده است تا از اين طريق از پراکندگی آراء جلوگيری کرده و به حزب جمهوری کمک کند.
اما حزب صلح و دموکراسی کردی تلاش می کند از شرايط ويژه موجود استفاده کرده و وضعيت خود را با نزديکی به حزب حاکم بهبود بخشد.
هر يک از شهرهای مهم ترکيه پايگاه يکی از احزاب رقيب محسوب می شود.استانبول در اختيار حزب عدالت و توسعه است که شهردار فعلی آن «قدير توپ باش» شخصيتی بسيار محبوب است. رقيب توپ باش در استانبول ، مصطفی ساری گل است که در حال حاضر شهردار منطقه مهم شيشلی درشمال شرق استانبول است. ساری گل يک بار از حزب جمهوری اخراج شد اما با وساطت دبيرکل حزب دوباره در سلسله مراتب حزبی قرار گرفت.
شهر ازمير قلعه محکم حزب جمهوری خلق و لائيک های ترکيه به حساب می آيد.اما تحليل طرفداران حزب عدالت و توسعه اين است که اين بار ممکن است بتوانند شهر ازمير را از دست حزب جمهوری خارج سازند.
آنها معتقدند که نخست رشد خدمات شهری در اين شهر در سايه رهبری حزب جمهوری به قد و قواره استانبول نبود و مردم آنجا اين تفاوت ها را لمس می کنند و مسأله ديگر شکاف عميقی در داخل رهبری حزب جمهوری بر سر نامزد شدن شهردار فعلی اين شهر به وقوع پيوسته است.
شهردار فعلی ازمير که بعد از مخالفت های بسيار توانست دوباره خود را نامزد انتخابات کند،دست به اصلاحات گسترده زد و بيشتر رؤسای مناطق شهرداری ازمير که از هم حزبی های وی بودند را تغير داد و اين می تواند حمايت سابق اکثريت حزب از وی را با دشواری هائی مواجه سازد.
در اين ميان شهر دياربکر در اختيار حزب صلح و دموکراسی کردی قرار دارد و احتمال می رود همچنان اين حزب در اين مناطق حاکم باقی بماند.
حزب حاکم اکنون تلاش می کند با حفظ برتری خود در شهرهای استانبول و آنکارا، بر شهر ازمير دست يابد. اما مخالفان تلاش می کنند با حفظ ازمير در شهرهای آنکارا و استانبول رقابت نفس گيری با حزب حاکم ارائه دهند.
به نظر می رسد پيروزی در اين سه شهر بزرگ سرنوشت انتخابات شهرداری های ترکيه را مشخص خواهد کرد.
بقيه مناطق ترکيه به شکل سنتی ميان احزاب رقيب تقسيم شده است و به نظر نمی رسد تغيیری در آن صورت گيرد.اما پر واضح است که حزب عدالت و توسعه برای گرفتن شهر ازمير گام های حساب شده برداشته است و يکی از قويترين افراد خود را که قبلا وزير بوده و سابقه چشم گيری در خدمات شهری و برنامه های عمرانی داشته، برای شهرداری ازمير معرفی کرده است.
پيروزی حزب رجب طيب اردوغان در ازمير به معنی پيروزی کامل اين حزب در کل انتخابات به شمار خواهد رفت و يک شکست سنگين برای مخالفين او رقم خواهد زد و اگر چنين چيزی اتفاق بيافتد، بدون شک اوردگان در انتخابات رياست جمهوری تابستان آينده ترکيه يک نامزد بلامنازع خواهد بود که با پيروزی در انتخابات رياست جمهوری می تواند قانون اساسی ترکيه را تغير دهد يا تغير آن را به همه پرسی بگذارد. مخالفان اکنون با چنين برداشتی تلاش می کنند با بسيج کردن تمام قوای خود، از چنين پيروزی جلوگيری کنند.
از سوی ديگر برخی از مخالفان معيار پيروزی در اين انتخابات را تکرار نسبت آراء مأخوذه در انتخابات گذشته برای حزب حاکم است.
به عبارت ديگر مخالفان می گويند هدف آنها اين است که اردوغان نتواند نسبت ۴۹ درصد کسب شده در انتخابات پارلمانی گذشته را اين بار در اين انتخابات به دست بياورد و اين يعنی شکست او خواهد بود.
اما طرفداران نخست وزير می گويند معيار پيروزی، آخرين نسبت رأی دهندگان به حزب حاکم در انتخابات شهرداری های گذشته است و نه انتخابات پارلمانی.در آخرين انتخابات شهرداری ها در ترکيه حزب حاکم ۳۴ درصد آراء را به دست آورد و اکنون طرفداران اين حزب معتقدند تکرار اين درصد در انتخابات پيش رو يک پيروزی برای اردوغان محسوب می شود.
بازی با اين درصدها به اين دليل صورت می گيرد که مخالفان اردوغان شک دارند که حزب وی کمتر از نسبت درصد اخذ شده در انتخابات شهرداری های گذشته را اين بار به دست آورد، اما مطمئن هستند که درصد کسانی که در اين انتخابات به حزب حاکم رأی می دهند، به مراتب کمتر از درصد کسانی است که در آخرين انتخابات پارلمانی شرکت کردند و به حزب عدالت و توسعه رأی دادند. از اين رو بر رقم ۴۹ درصد که رقم بسيار بالائی است، تأکيد می کنند.
در اينجا احزاب به شکل آزادانه تيزترين نوع انتقادهای خود را در مقرهای حزبی، متينگ ها، رسانه ها و حتی تلويزيون های دولتی ابراز می کنند. البته انتقادهایی بر سر توزيع زمان اختصاص يافته برای آنها در رسانه ها نسبت به حزب حاکم دارند اما در راه فعاليت های آنها هيچ قيد و بندی نمی بينم.
و باز هم بر خلاف ايران کسی بر ديوارهای شهر، اماکن عمومی، وسائل حمل و نقل و ادارات دولتی پوستر تبليغاتی يا تابلوهای حزبی آويزان نمی کند.با مردم که صحبت می کنم خيلی معتقد هستند که قبل از آمدن حزب عدالت و توسعه، استانبول نه از يک شبکه حمل و نقل منظم برخوردار بود و نه رونقی در اقتصاد خود مثل سالهای اخير داشت.
فاطمه خانمی ۴۲ ساله که در يک آژانس مسکن کار می کند، می گويد کار و موفقيت های خود را مديون حزب حاکم می داند. او اکنون می تواند به رونق بازار مسکن در استانبول اميدوار باشد که طبق آمارها هر ۹ دقيقه يک خانه به فروش می رسد.
اما «برکای» يک جوان ۳۷ ساله که در داخل مغازه خواربارفروشی خود مشروب می فروشد و از معدود خواربارفروشی های شهر است که تا صبح مغازه را باز نگه می دارد، می خواهد به حزب جمهوری خلق رأی بدهد. او می گويد بيشترين درآمد خود را از طريق فروش مشروبات الکلی به دست می آورد،اما با وجود محدوديت هايی که دولت برای فروش مشروبات الکلی وضع کرده است، نسبت به ادامه کار خود نگران است و معتقد است با پيروزی حزب نخست وزير فعلی، محدوديت ها بر سر فعاليت او بيشتر خواهد شد.
امروز نزديک به ۵۳ ميليون شهروند ترکيه در بيش از ۱۹۴ هزار حوزه انتخابی می توانند بر سر ۴۰۰ هزار صندوق اخذ رأی حاضر شوند و رأی خود را به صندوق ها بريزند. در طی يک ماه گذشته نظرسنجی های مختلفی درباره اين انتخابات که اکنون به نظر می رسد به يک همه پرسی برای تأييد يا رد سياست های رجب طيب اردوغان تبديل شده است، صورت گرفته است و بيشتر آنها نشان می دهند، با اندکی تغير حزب حاکم پيروز خواهد شد.
نقشه سياسی ترکيه نشان می دهد که در برابر حزب عدالت و توسعه، جماعت فتح الله گولن با حزب جمهوری خلق (CHP) متحد شده است اما حزب ناسيوناليسم ترکيه (MHP) وارد اين ائتلاف نشده است ولی در بعضی مناطق نامزد معرفی نکرده است تا از اين طريق از پراکندگی آراء جلوگيری کرده و به حزب جمهوری کمک کند.
اما حزب صلح و دموکراسی کردی تلاش می کند از شرايط ويژه موجود استفاده کرده و وضعيت خود را با نزديکی به حزب حاکم بهبود بخشد.
هر يک از شهرهای مهم ترکيه پايگاه يکی از احزاب رقيب محسوب می شود.استانبول در اختيار حزب عدالت و توسعه است که شهردار فعلی آن «قدير توپ باش» شخصيتی بسيار محبوب است. رقيب توپ باش در استانبول ، مصطفی ساری گل است که در حال حاضر شهردار منطقه مهم شيشلی درشمال شرق استانبول است. ساری گل يک بار از حزب جمهوری اخراج شد اما با وساطت دبيرکل حزب دوباره در سلسله مراتب حزبی قرار گرفت.
شهر ازمير قلعه محکم حزب جمهوری خلق و لائيک های ترکيه به حساب می آيد.اما تحليل طرفداران حزب عدالت و توسعه اين است که اين بار ممکن است بتوانند شهر ازمير را از دست حزب جمهوری خارج سازند.
آنها معتقدند که نخست رشد خدمات شهری در اين شهر در سايه رهبری حزب جمهوری به قد و قواره استانبول نبود و مردم آنجا اين تفاوت ها را لمس می کنند و مسأله ديگر شکاف عميقی در داخل رهبری حزب جمهوری بر سر نامزد شدن شهردار فعلی اين شهر به وقوع پيوسته است.
شهردار فعلی ازمير که بعد از مخالفت های بسيار توانست دوباره خود را نامزد انتخابات کند،دست به اصلاحات گسترده زد و بيشتر رؤسای مناطق شهرداری ازمير که از هم حزبی های وی بودند را تغير داد و اين می تواند حمايت سابق اکثريت حزب از وی را با دشواری هائی مواجه سازد.
در اين ميان شهر دياربکر در اختيار حزب صلح و دموکراسی کردی قرار دارد و احتمال می رود همچنان اين حزب در اين مناطق حاکم باقی بماند.
حزب حاکم اکنون تلاش می کند با حفظ برتری خود در شهرهای استانبول و آنکارا، بر شهر ازمير دست يابد. اما مخالفان تلاش می کنند با حفظ ازمير در شهرهای آنکارا و استانبول رقابت نفس گيری با حزب حاکم ارائه دهند.
به نظر می رسد پيروزی در اين سه شهر بزرگ سرنوشت انتخابات شهرداری های ترکيه را مشخص خواهد کرد.
بقيه مناطق ترکيه به شکل سنتی ميان احزاب رقيب تقسيم شده است و به نظر نمی رسد تغيیری در آن صورت گيرد.اما پر واضح است که حزب عدالت و توسعه برای گرفتن شهر ازمير گام های حساب شده برداشته است و يکی از قويترين افراد خود را که قبلا وزير بوده و سابقه چشم گيری در خدمات شهری و برنامه های عمرانی داشته، برای شهرداری ازمير معرفی کرده است.
پيروزی حزب رجب طيب اردوغان در ازمير به معنی پيروزی کامل اين حزب در کل انتخابات به شمار خواهد رفت و يک شکست سنگين برای مخالفين او رقم خواهد زد و اگر چنين چيزی اتفاق بيافتد، بدون شک اوردگان در انتخابات رياست جمهوری تابستان آينده ترکيه يک نامزد بلامنازع خواهد بود که با پيروزی در انتخابات رياست جمهوری می تواند قانون اساسی ترکيه را تغير دهد يا تغير آن را به همه پرسی بگذارد. مخالفان اکنون با چنين برداشتی تلاش می کنند با بسيج کردن تمام قوای خود، از چنين پيروزی جلوگيری کنند.
از سوی ديگر برخی از مخالفان معيار پيروزی در اين انتخابات را تکرار نسبت آراء مأخوذه در انتخابات گذشته برای حزب حاکم است.
به عبارت ديگر مخالفان می گويند هدف آنها اين است که اردوغان نتواند نسبت ۴۹ درصد کسب شده در انتخابات پارلمانی گذشته را اين بار در اين انتخابات به دست بياورد و اين يعنی شکست او خواهد بود.
اما طرفداران نخست وزير می گويند معيار پيروزی، آخرين نسبت رأی دهندگان به حزب حاکم در انتخابات شهرداری های گذشته است و نه انتخابات پارلمانی.در آخرين انتخابات شهرداری ها در ترکيه حزب حاکم ۳۴ درصد آراء را به دست آورد و اکنون طرفداران اين حزب معتقدند تکرار اين درصد در انتخابات پيش رو يک پيروزی برای اردوغان محسوب می شود.
بازی با اين درصدها به اين دليل صورت می گيرد که مخالفان اردوغان شک دارند که حزب وی کمتر از نسبت درصد اخذ شده در انتخابات شهرداری های گذشته را اين بار به دست آورد، اما مطمئن هستند که درصد کسانی که در اين انتخابات به حزب حاکم رأی می دهند، به مراتب کمتر از درصد کسانی است که در آخرين انتخابات پارلمانی شرکت کردند و به حزب عدالت و توسعه رأی دادند. از اين رو بر رقم ۴۹ درصد که رقم بسيار بالائی است، تأکيد می کنند.
