اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام، در نماز جمعه این هفته تهران، در مورد رویدادهای اخیر ایران سخنرانی کرد.
محمد جواد اکبرین، دین پژوه و روزنامه نگار در لبنان، در خصوص سخنان آقای هاشمی رفسنجانی به رادیو فردا می‌گوید:
به اعتقاد من آقای هاشمی رفسنجانی در خطبه کوتاه خود کار بسيار مهمی انجام داد. او در خطبه اول مبنای دينی نگاه سياسی خود را تبيين کرد به اين معنی که اسلام بر دو محور مبتنی بوده و موفق شده است و نبوت پيامبر و جايگاه او بين مسلمانان بر اساس همين دو محور شکل گرفته؛ اول رضايت خدا و دوم خواست و رضايت مردم و هر کدام از اينها وجود نداشته باشد، خواست اسلام محقق نشده است. جمهوری اسلامی هم بر اساس همين دو محور شکل گرفته و اگر اين دو محور را با هم نداشته باشد، شکست می خورد.
نکته دوم اين که آقای هاشمی از کلی گويی فاصله گرفت و وارد مصداق شد. من در تاريخ جمهوری اسلامی کمتر سراغ دارم که آقای هاشمی به اين صراحت وارد مصداق شود، چون او به کلی گويی و مبهم گويی معروف است.
اما آقای هاشمی اين بار بعد از تبيين مبنای نظری خود از منظر دين، وارد مصداق شده و به صراحت گفت که جمهوريت نظام و اعتماد مردم لطمه ديده، مردم بايد قانع شوند، زندانی ها بايد آزاد شده و رسانه ها بايد از اين محدوديت خارج شوند.
اين نکات دقيقا مسايلی است که نظام حاکم روی آنها دست گذاشته تا بتواند صدای مردم را خفه کند؛ فشار بر رسانه ها، بی توجهی به خواست مردم و زندانی کردن فعالان سياسی و رسانه ای.
آقای هاشمی روی اين سه نکته تاکيد کرده و مخالفت خود را با آن اعلام کرد و به اعتقاد من او در خطبه اول و دوم رو در روی حاکميت قرار گرفت.
اين که می گويم آقای هاشمی درهر دو محور رو در روی حاکميت قرار گرفت، به اين دليل است که مبنای نظری حاکم بر جمهوری اسلامی در حال حاضر به ديدگاه آقای مصباح يزدی نزديک است که معتقد است ريشه مشروعيت فقط رضايت خدا است و رضايت مردم مهم نيست. از نظر نظام حاکم نيز رضايت خدا در حاکميت ولی فقيه بر مردم است و ديدگاه مردم مهم نيست.
خطبه اول آقای هاشمی نقطه مقابل ديدگاه آقای مصباح است و از اين جهت طيف وسيعی از جمله حاميان دولت محمود احمدی نژاد که شاگردان مصباح هستند را در مقابل خود قرار می دهد. آقای هاشمی در محور دوم هم به صراحت در مقابل عملکرد حاکميت جمهوری اسلامی قرار گرفت.
از نظر من اين آغاز معرکه ای طولانی بين طرفداران تغيير در نظام جمهوری اسلامی و حاکميت خواهد بود.
اين صحبت ها بر شخصيت آقای هاشمی و قضاوت افکار عمومی درباره او چه تاثيری خواهد گذاشت؟
آقای هاشمی وارد مرحله جديدی از حيات سياسی خود شد. ممکن است بعضی ها بگويند آقای هاشمی فردی ريشه دار در تاريخ سياسی ايران است، چه در ۳۰ سال گذشته و چه قبل از انقلاب اما من معتقدم حيات سياسی آقای هاشمی را می توان از امروز به دو بخش تقسيم کرد؛ بخش اول آن چيزی است که تا کنون از خود به عنوان شخصی با روحيه پراگماتيک که ديدگاه هايش مبتنی بر حفظ شخصيت و احترام خود و حفظ نظام جمهوری اسلامی است به جا گذاشته، اما امروز از اين جهت آقای هاشمی وارد فصل جديدی از حيات سياسی خود شد که به نوعی از احترام خود بين طرفداران حاکميت گذشت.
شعارهايی که امروز عليه آقای هاشمی سر دادند و او را متهم به منافق بودن کردند و يا ريختن خونشان برای آقای خامنه ای را به رخ او کشيدند، نشان می دهد که آقای هاشمی رو در روی انصار ولايت قرار گرفته است و از امروز صف بندی جديدی بين انصار ولايت فقيه مانند کيهان و دستگاه رهبری و هوادران آقای احمدی نژاد با آقای هاشمی رخ خواهد داد.
اگر حتي خود آيت الله خامنه ای نخواهد در قبال صحبت های امروز آقای هاشمی موضع گيری کند، واکنش جناح اصولگرا و افراد نزديک به رهبر در قبال صحبت های آقای هاشمی چه خواهد بود؟
فکر می کنم واکنش بسيار تند خواهد بود. امروز از تريبون رسمی نظام جمهوری اسلامی حرف از زندانيان سياسی، کشته ها و مظلوميت آنها مطرح شد. آقای هاشمی به صراحت وجود اختناق و سرکوب را تاييد کرد و وظيفه نظام دانست که جبران کند.
اينها دقيقا چيزهايی است که طرفداران آقای خامنه ای و نظام حاکم تا به حال نپذيرفته اند و در تمام موضع گيری هايی که از رسانه های جمهوری اسلامی مطرح شده، حاکميت در اين ماجرا خود را برحق می داند و مردم را اغتشاشگر می خواند. يکی به مردم گفته خس و خاشاک، يکی گفته ضد انقلاب و منافق، يکی گفته افراد فاسد اما امروز آقای هاشمی گفته اينها فرزندان انقلاب هستند و صدايشان را بايد شنيد.
به نظر من از اين به بعد واکنش طرفداران آقای خامنه ای بسيار تند خواهد بود، اگر چه بعيد می دانم خود آقای خامنه ای در باره اين موضوع صحبت کند و فکر نمی کنم او خود را مستقيما رو در رو با آقای هاشمی قرار دهد و ترجيح می دهد اين کار را به عهده فداييان خود بگذارد که امروز شعار می دادند.
محمد جواد اکبرین، دین پژوه و روزنامه نگار در لبنان، در خصوص سخنان آقای هاشمی رفسنجانی به رادیو فردا می‌گوید:
به اعتقاد من آقای هاشمی رفسنجانی در خطبه کوتاه خود کار بسيار مهمی انجام داد. او در خطبه اول مبنای دينی نگاه سياسی خود را تبيين کرد به اين معنی که اسلام بر دو محور مبتنی بوده و موفق شده است و نبوت پيامبر و جايگاه او بين مسلمانان بر اساس همين دو محور شکل گرفته؛ اول رضايت خدا و دوم خواست و رضايت مردم و هر کدام از اينها وجود نداشته باشد، خواست اسلام محقق نشده است. جمهوری اسلامی هم بر اساس همين دو محور شکل گرفته و اگر اين دو محور را با هم نداشته باشد، شکست می خورد.
نکته دوم اين که آقای هاشمی از کلی گويی فاصله گرفت و وارد مصداق شد. من در تاريخ جمهوری اسلامی کمتر سراغ دارم که آقای هاشمی به اين صراحت وارد مصداق شود، چون او به کلی گويی و مبهم گويی معروف است.
اما آقای هاشمی اين بار بعد از تبيين مبنای نظری خود از منظر دين، وارد مصداق شده و به صراحت گفت که جمهوريت نظام و اعتماد مردم لطمه ديده، مردم بايد قانع شوند، زندانی ها بايد آزاد شده و رسانه ها بايد از اين محدوديت خارج شوند.
اين نکات دقيقا مسايلی است که نظام حاکم روی آنها دست گذاشته تا بتواند صدای مردم را خفه کند؛ فشار بر رسانه ها، بی توجهی به خواست مردم و زندانی کردن فعالان سياسی و رسانه ای.
آقای هاشمی روی اين سه نکته تاکيد کرده و مخالفت خود را با آن اعلام کرد و به اعتقاد من او در خطبه اول و دوم رو در روی حاکميت قرار گرفت.
اين که می گويم آقای هاشمی درهر دو محور رو در روی حاکميت قرار گرفت، به اين دليل است که مبنای نظری حاکم بر جمهوری اسلامی در حال حاضر به ديدگاه آقای مصباح يزدی نزديک است که معتقد است ريشه مشروعيت فقط رضايت خدا است و رضايت مردم مهم نيست. از نظر نظام حاکم نيز رضايت خدا در حاکميت ولی فقيه بر مردم است و ديدگاه مردم مهم نيست.
خطبه اول آقای هاشمی نقطه مقابل ديدگاه آقای مصباح است و از اين جهت طيف وسيعی از جمله حاميان دولت محمود احمدی نژاد که شاگردان مصباح هستند را در مقابل خود قرار می دهد. آقای هاشمی در محور دوم هم به صراحت در مقابل عملکرد حاکميت جمهوری اسلامی قرار گرفت.
از نظر من اين آغاز معرکه ای طولانی بين طرفداران تغيير در نظام جمهوری اسلامی و حاکميت خواهد بود.
اين صحبت ها بر شخصيت آقای هاشمی و قضاوت افکار عمومی درباره او چه تاثيری خواهد گذاشت؟
آقای هاشمی وارد مرحله جديدی از حيات سياسی خود شد. ممکن است بعضی ها بگويند آقای هاشمی فردی ريشه دار در تاريخ سياسی ايران است، چه در ۳۰ سال گذشته و چه قبل از انقلاب اما من معتقدم حيات سياسی آقای هاشمی را می توان از امروز به دو بخش تقسيم کرد؛ بخش اول آن چيزی است که تا کنون از خود به عنوان شخصی با روحيه پراگماتيک که ديدگاه هايش مبتنی بر حفظ شخصيت و احترام خود و حفظ نظام جمهوری اسلامی است به جا گذاشته، اما امروز از اين جهت آقای هاشمی وارد فصل جديدی از حيات سياسی خود شد که به نوعی از احترام خود بين طرفداران حاکميت گذشت.
شعارهايی که امروز عليه آقای هاشمی سر دادند و او را متهم به منافق بودن کردند و يا ريختن خونشان برای آقای خامنه ای را به رخ او کشيدند، نشان می دهد که آقای هاشمی رو در روی انصار ولايت قرار گرفته است و از امروز صف بندی جديدی بين انصار ولايت فقيه مانند کيهان و دستگاه رهبری و هوادران آقای احمدی نژاد با آقای هاشمی رخ خواهد داد.
اگر حتي خود آيت الله خامنه ای نخواهد در قبال صحبت های امروز آقای هاشمی موضع گيری کند، واکنش جناح اصولگرا و افراد نزديک به رهبر در قبال صحبت های آقای هاشمی چه خواهد بود؟
فکر می کنم واکنش بسيار تند خواهد بود. امروز از تريبون رسمی نظام جمهوری اسلامی حرف از زندانيان سياسی، کشته ها و مظلوميت آنها مطرح شد. آقای هاشمی به صراحت وجود اختناق و سرکوب را تاييد کرد و وظيفه نظام دانست که جبران کند.
اينها دقيقا چيزهايی است که طرفداران آقای خامنه ای و نظام حاکم تا به حال نپذيرفته اند و در تمام موضع گيری هايی که از رسانه های جمهوری اسلامی مطرح شده، حاکميت در اين ماجرا خود را برحق می داند و مردم را اغتشاشگر می خواند. يکی به مردم گفته خس و خاشاک، يکی گفته ضد انقلاب و منافق، يکی گفته افراد فاسد اما امروز آقای هاشمی گفته اينها فرزندان انقلاب هستند و صدايشان را بايد شنيد.
به نظر من از اين به بعد واکنش طرفداران آقای خامنه ای بسيار تند خواهد بود، اگر چه بعيد می دانم خود آقای خامنه ای در باره اين موضوع صحبت کند و فکر نمی کنم او خود را مستقيما رو در رو با آقای هاشمی قرار دهد و ترجيح می دهد اين کار را به عهده فداييان خود بگذارد که امروز شعار می دادند.
