عباس جعفری دولت آبادی، دادستان عمومی‌و انقلاب تهران، روز جمعه از آزادی تعدادی از بازداشت شدگان اعتراضات روز ۱۳ آبان خبر داد.
دادستان عمومی‌و انقلاب تهران بدون اشاره به تعداد آزاد شدگان به خبرگزاری دولتی « ایرنا» گفت: کسانی که دليلی برای توجیه اتهام به آنان نباشد، آزاد می شوند.
پیشتر، فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ از بازداشت « چند نفر» در تظاهرات روز ۱۳ آبان سخن گفته بود.
سازمان‌های حقوق بشری و سایت‌های نزدیک به اصلاح طلبان از بازداشت شمار بسیار زیادی از معترضین به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خبر داده‌اند.
این سازمان‌ها و سایت‌ها برخورد نیروهای لباس شخصی و گارد ضد شورش با معترضین را بی‌سابقه توصیف کرده‌اند.
مهران براتی، پژوهشگر و نویسنده در برلین، در گفت‌وگو با رادیو فردا در مورد روند اعتراض‌ها و بازداشت‌های اخیر می‌گوید:
حکومت متوجه شده که شرايط با گذشته فرق کرده و اکنون معترضين فقط معترضين به انتخابات نيستند، بلکه اعتراضات يک قدم فراتر رفته است. معنی فراتر رفتن اعتراضات می‌تواند اين باشد که کنترل اين حرکت به کلی از دست حکومت بيرون بيايد.
اين مسئله که آيا حرکت معترض می‌تواند کنترل را تا جايی که به يک نقطه مثبت برسد در دست نگهدارد هنوز روشن نيست، ولی هر دو طرف خطر را به طور دقيق تشخيص داده اند و نوع روبرويی آنها با هم عوض شده است. به همين دليل بسيج، سپاه پاسداران، نيروهای انتظامی و لباس شخصی‌ها از اين بعد جور ديگری با اين حرکت برخورد خواهد کرد.
اين امر بستگی دارد به اين که حرکت اعتراضی چقدر توازن قوا به وجود آورد. اين که سرنوشت حرکت چه خواهد شد و نوع برخورد حکومت در آينده با اين حرکت چگونه خواهد بود، به اين بستگی دارد که حرکت اعتراضی به عنوان حرکتی که لحظه‌ای نيست بلکه به عنوان يک حرکت ملی با هدف کاملاً روشن تداوم يابد.
پيشگويی در مورد سؤال شما ممکن نيست، اما می‌توان گفت که خشونت حکومت گسترده‌تر خواهد شد، ولی احتمال اين که طرف مقابل هم دست به خشونت بزند وجود دارد و اين يکی از نگرانی‌های من است. معمولاً دراين حرکت‌ها بخشی از جامعه که ديگر تحمل خشونت را ندارد ممکن است زيرزمينی شود و دست به عمليات مسلحانه بزند و اين مسئله جامعه را به سوی بن‌بستی خواهد برد که بيرون آمدن از آن بسيار مشکل است.
اول به اين معنی است که مرز بين خارج و داخل به لحاظ سياسی از بين رفته و تکنولوژی جديد تقسيم حرکت داخل و خارج را از ميان برداشته است و به يک حرکت عمومی ايرانيان در داخل و خارج تبديل شده و به نوعی هم رهبری نانوشته داخل و خارج به وجود آمده است.
اين تهديدها ممکن است تهديد فيزيکی و به معنی کشتار مخالفين در خارج از کشور -مانند قتل آقای بختيار و رهبران کرد در رستوران ميکونوس در سال‌های گذشته- باشد.
معنی ديگر آن فعاليت سيستم‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی‌درخارج از کشور است و به عنوان مثال از دو سال پيش در فرانسه، آلمان و اتريش کوشش کردند به اطلاعات کامپيوترهای افراد دسترسی پيدا کنند، نامه‌های تهديد آميز به منازل بفرستند و يا تهديدهای تلفنی انجام دهند.
ولی اين تهديد بسيار فراگيرتر از اين مسايل است و به نظر من بايد اين تهديدها را به اطلاع مقامات دولتی اروپايی، آمريکا و کشورهای ديگر رساند تا لااقل به لحاظ جانی مراقب مخالفينی که از اين جنبش در داخل حمايت می‌کنند، باشند.
دادستان عمومی‌و انقلاب تهران بدون اشاره به تعداد آزاد شدگان به خبرگزاری دولتی « ایرنا» گفت: کسانی که دليلی برای توجیه اتهام به آنان نباشد، آزاد می شوند.
پیشتر، فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ از بازداشت « چند نفر» در تظاهرات روز ۱۳ آبان سخن گفته بود.
سازمان‌های حقوق بشری و سایت‌های نزدیک به اصلاح طلبان از بازداشت شمار بسیار زیادی از معترضین به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خبر داده‌اند.
این سازمان‌ها و سایت‌ها برخورد نیروهای لباس شخصی و گارد ضد شورش با معترضین را بی‌سابقه توصیف کرده‌اند.
مهران براتی، پژوهشگر و نویسنده در برلین، در گفت‌وگو با رادیو فردا در مورد روند اعتراض‌ها و بازداشت‌های اخیر می‌گوید:
حکومت متوجه شده که شرايط با گذشته فرق کرده و اکنون معترضين فقط معترضين به انتخابات نيستند، بلکه اعتراضات يک قدم فراتر رفته است. معنی فراتر رفتن اعتراضات می‌تواند اين باشد که کنترل اين حرکت به کلی از دست حکومت بيرون بيايد.
اين مسئله که آيا حرکت معترض می‌تواند کنترل را تا جايی که به يک نقطه مثبت برسد در دست نگهدارد هنوز روشن نيست، ولی هر دو طرف خطر را به طور دقيق تشخيص داده اند و نوع روبرويی آنها با هم عوض شده است. به همين دليل بسيج، سپاه پاسداران، نيروهای انتظامی و لباس شخصی‌ها از اين بعد جور ديگری با اين حرکت برخورد خواهد کرد.
- فکر می‌کنيد جمهوری اسلامی‌ايران تا کجا برای مقابله با معترضين پيش خواهد رفت؟
اين امر بستگی دارد به اين که حرکت اعتراضی چقدر توازن قوا به وجود آورد. اين که سرنوشت حرکت چه خواهد شد و نوع برخورد حکومت در آينده با اين حرکت چگونه خواهد بود، به اين بستگی دارد که حرکت اعتراضی به عنوان حرکتی که لحظه‌ای نيست بلکه به عنوان يک حرکت ملی با هدف کاملاً روشن تداوم يابد.
پيشگويی در مورد سؤال شما ممکن نيست، اما می‌توان گفت که خشونت حکومت گسترده‌تر خواهد شد، ولی احتمال اين که طرف مقابل هم دست به خشونت بزند وجود دارد و اين يکی از نگرانی‌های من است. معمولاً دراين حرکت‌ها بخشی از جامعه که ديگر تحمل خشونت را ندارد ممکن است زيرزمينی شود و دست به عمليات مسلحانه بزند و اين مسئله جامعه را به سوی بن‌بستی خواهد برد که بيرون آمدن از آن بسيار مشکل است.
- اخيراً سرتيپ مسعود جزايری، معاون فرهنگی ستاد کل نيروهای مسلح جمهوری اسلامی، تهديد کرده که عقبه‌های برون مرزی کودتا را با چالش جدی مواجه خواهند کرد و گفته است در موقع مناسب با طيفی از جريان فتنه که شامل عناصر برون مرزی هم می‌شود برخورد خواهد شد. اين صحبت‌ها چه معنايی دارد؟
اول به اين معنی است که مرز بين خارج و داخل به لحاظ سياسی از بين رفته و تکنولوژی جديد تقسيم حرکت داخل و خارج را از ميان برداشته است و به يک حرکت عمومی ايرانيان در داخل و خارج تبديل شده و به نوعی هم رهبری نانوشته داخل و خارج به وجود آمده است.
اين تهديدها ممکن است تهديد فيزيکی و به معنی کشتار مخالفين در خارج از کشور -مانند قتل آقای بختيار و رهبران کرد در رستوران ميکونوس در سال‌های گذشته- باشد.
معنی ديگر آن فعاليت سيستم‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی‌درخارج از کشور است و به عنوان مثال از دو سال پيش در فرانسه، آلمان و اتريش کوشش کردند به اطلاعات کامپيوترهای افراد دسترسی پيدا کنند، نامه‌های تهديد آميز به منازل بفرستند و يا تهديدهای تلفنی انجام دهند.
ولی اين تهديد بسيار فراگيرتر از اين مسايل است و به نظر من بايد اين تهديدها را به اطلاع مقامات دولتی اروپايی، آمريکا و کشورهای ديگر رساند تا لااقل به لحاظ جانی مراقب مخالفينی که از اين جنبش در داخل حمايت می‌کنند، باشند.
