آيتالله حسينعلی منتظری، از مراجع تقليد شيعه در قم و از مهمترین روحانیون منتقد حکومت، شنبه شب، در سن ۸۷ سالگی، درگذشت.
یکی از مقامهای مسئول دفتر آیتالله منتظری به رادیو فردا گفت وی که پیشتر هم به عارضه قلبی مبتلا بود، بامداد روز یکشنبه و به دلیل ایست قلبی درگذشته است.
به گفته این فرد مسئول بسیاری از مراجع تقلید و علمای دینی صبح روز یکشنبه برای تسلیت درگذشت آیتالله منتظری در بیت وی حضور یافتند.
گزارشهای از ایران حاکی است که بسیاری از هوادران مذهبی و غیر مذهبی آیتالله منتظری نیز خود را برای برگزاری مراسمی برای او آماده میکنند.
آیتالله محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره این مرجع شیعه به رادیو فردا میگوید: آيتالله منتظری از شاگردان برجسته مرحوم آيت الله بروجردی بود و در حوزه علميه قم و حوزههای فقهی شيعه، تمام فقها و مراجع شيعه ايشان را يا در حد اعلميت و يا عالم جدی به فقه شيعه قبول داشتند.
آيت الله منتظری در اين سالها شاگردان خوبی تربيت کردند و در کنار مبارزات زمان شاه و مسئوليتهای بعد از انقلاب، هيچگاه مسير فقهی را ترک نکردند و همواره دغدغه دانش حوزه به ويژه در فقه و اصول را داشتند. ايشان روشهای خاصی در فقه داشتند که کمتر کسی در تاريخ تشيع آن را دنبال کرده بود.
آيت الله منتظری نظرات جديدی هم در باب مسايل فقهی داشتند، به عنوان مثال درباره مصافحه با زنان غير مسلمان يا حقوق شهروندی بهاييان. اين جنبه از ديدگاههای آيت الله منتظری را چگونه ارزيابی میکنيد؟
ايشان مرجعی با تفکر فرا حوزوی بود و به ويژه مسايل حقوق بشر برايشان بسيار اهميت داشت و اطلاعاتی که درباره اين مسئله در دنيای امروز وجود داشت همواره دنبال میکرد. آيت الله منتظری رسالهای هم درباره حقوق بشر تدوين کرد و برای تمام شهروندان حقوق شهروندی قايل بود.
من در ميان مراجع شيعه نديدم کسی مانند ايشان هم به طور نظری و هم عملی تا اين حد در مورد حقوق شهروندی اطلاع کامل داشته باشد. ايشان چه در مصاحبه و چه در دروس حوزوی خود بر حقوق بشر تأکيد داشتند.
آيت الله منتظری در طول ۳۰ سال پس از انقلاب ديدگاههايی را به خصوص در مسايل سياسی داشتند که از سوی جناحهايی در حاکميت مورد پسند قرار نگرفت. موارد مهم اين ديدگاهها را در چه میبينيد؟
ايشان هم پيش از انقلاب و هم بعد از آن بسيار به آزادی انديشه اعتقاد داشت و به هر فکر و انديشهای احترام میگذاشت و بر اين باور بود که در جامعه هر کسی حق دارد تفکرات و انديشههای خود را داشته باشد. ايشان همچنين به آزادی احزاب توجه میکرد و دغدغه آزادی مطبوعات را داشت.
طبيعی بود کسانی که اين مبنا را قبول نداشتند، اين ويژگی ايشان را تحمل نکنند. در هر حال آيتالله منتظری مرجعی بود که به شدت به حريت فکر و آزادی انديشه اعتقاد داشت.
یکی از مقامهای مسئول دفتر آیتالله منتظری به رادیو فردا گفت وی که پیشتر هم به عارضه قلبی مبتلا بود، بامداد روز یکشنبه و به دلیل ایست قلبی درگذشته است.
به گفته این فرد مسئول بسیاری از مراجع تقلید و علمای دینی صبح روز یکشنبه برای تسلیت درگذشت آیتالله منتظری در بیت وی حضور یافتند.
گزارشهای از ایران حاکی است که بسیاری از هوادران مذهبی و غیر مذهبی آیتالله منتظری نیز خود را برای برگزاری مراسمی برای او آماده میکنند.
آیتالله محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره این مرجع شیعه به رادیو فردا میگوید: آيتالله منتظری از شاگردان برجسته مرحوم آيت الله بروجردی بود و در حوزه علميه قم و حوزههای فقهی شيعه، تمام فقها و مراجع شيعه ايشان را يا در حد اعلميت و يا عالم جدی به فقه شيعه قبول داشتند.
آيت الله منتظری در اين سالها شاگردان خوبی تربيت کردند و در کنار مبارزات زمان شاه و مسئوليتهای بعد از انقلاب، هيچگاه مسير فقهی را ترک نکردند و همواره دغدغه دانش حوزه به ويژه در فقه و اصول را داشتند. ايشان روشهای خاصی در فقه داشتند که کمتر کسی در تاريخ تشيع آن را دنبال کرده بود.
آيت الله منتظری نظرات جديدی هم در باب مسايل فقهی داشتند، به عنوان مثال درباره مصافحه با زنان غير مسلمان يا حقوق شهروندی بهاييان. اين جنبه از ديدگاههای آيت الله منتظری را چگونه ارزيابی میکنيد؟
«من در ميان مراجع شيعه نديدم کسی مانند ايشان هم به طور نظری و هم عملی تا اين حد در مورد حقوق شهروندی اطلاع کامل داشته باشد. ايشان چه در مصاحبه و چه در دروس حوزوی خود بر حقوق بشر تأکيد داشتند.»
من در ميان مراجع شيعه نديدم کسی مانند ايشان هم به طور نظری و هم عملی تا اين حد در مورد حقوق شهروندی اطلاع کامل داشته باشد. ايشان چه در مصاحبه و چه در دروس حوزوی خود بر حقوق بشر تأکيد داشتند.
آيت الله منتظری در طول ۳۰ سال پس از انقلاب ديدگاههايی را به خصوص در مسايل سياسی داشتند که از سوی جناحهايی در حاکميت مورد پسند قرار نگرفت. موارد مهم اين ديدگاهها را در چه میبينيد؟
ايشان هم پيش از انقلاب و هم بعد از آن بسيار به آزادی انديشه اعتقاد داشت و به هر فکر و انديشهای احترام میگذاشت و بر اين باور بود که در جامعه هر کسی حق دارد تفکرات و انديشههای خود را داشته باشد. ايشان همچنين به آزادی احزاب توجه میکرد و دغدغه آزادی مطبوعات را داشت.
طبيعی بود کسانی که اين مبنا را قبول نداشتند، اين ويژگی ايشان را تحمل نکنند. در هر حال آيتالله منتظری مرجعی بود که به شدت به حريت فکر و آزادی انديشه اعتقاد داشت.