دانشجویان معترض به سیاست‌های محمود احمدی نژاد هم اکنون در آستانه روز ۱۶ آذرماه که در ایران به نام روز دانشجو نامیده می‌شود، شعارنوشته‌های خود را با ماژیک‌ها یا اسپری‌های سبز رنگ بر دیوار دانشگاه‌های محل تحصیل خود می‌نویسند.
گروهی از این دانشجویان معترض که به تازگی «زیر یک پرچم جمع شده‌اند» و نام خود را «جنبش سبز دانشجویی ایران» معرفی کرده‌اند با انتشار بیانیه ای خواستار برگزاری مراسمی هماهنگ در بعد از ظهر روز شانزدهم آذرماه شده‌اند.
از روزهای پس از انتخابات ریاست جمهوری، بازداشت گسترده معترضان به نتایج انتخابات کلید خورد. اما دانشجویان می‌گویند که از ابتدای آذرماه، میزان فشارها بر آنان افزایش یافته است. در این میان اکثر دانشگاه‌های ایران شاهد بازداشت حداقل دو تن از دانشجویان معترض خود بوده‌اند.
برخی از این دانشجویان نیز به سبب فعالیت در ستادهای کاندیداهای انتخاباتی معترض به نتایج انتخابات بازداشت شده‌اند. اما بیشترین تعداد بازداشتی‌ها از آن دانشگاه شیراز و دانشگاه پلی تکنیک واحد تفرش بوده است. بنابر گزارش منابع دانشجویی در دانشگاه شیراز بیش از ۲۰ دانشجو و در دانشگاه پلی تکنیک واحد تفرش حدود ۱۱ دانشجو بازداشت شده‌اند.
دانشجویان فعال در امور دانشجویی همچون مرتضی سمیاری،عضو دفتر تحکیم وحدت، معتقدند که عموم این بازداشت‌ها ابعاد قانونی ندارد و تحت تاثیر یک نام یا یک رنگ و یا یک روز خاص صورت گرفته است.
مرتضی سمیاری به رادیو فردا می‌گوید: «ما می‌خواهیم بگوییم که روز ۱۶ آذرماه فقط یک «نه» محکم به استعمار و استبداد خارجی نیست. این نه یک مبنای داخلی هم دارد. یعنی دانشجویان نسبت به این استدلالی که هم اکنون در داخل کشور حاکم است و نسبت به این فضای بسته و ناراحت کننده ای که در داخل کشور وجود دارد هم اعتراض دارند، خوب اگر جریانی بخواهد در داخل کشور انتقاد کند با این پاسخ‌ها روبه‌رو خواهد شد.»
در شرایطی که دستگیری گسترده دانشجویان از سوی نهادهای امنیتی دنبال می‌شود و کمیته‌های انضباطی برای دانشجویان معترض احضاریه صادر می‌کنند، سعید قاسمی‌نژاد و همفکران او در سازمان دانشجویی ادوار تحکیم وحدت معتقدند که بیانیه جنبش سبز دانشجویی با استقبال دانشجویان مواجه خواهد شد.
سعید قاسمی‌نژاد به رادیو فردا می‌گوید: «این همان هشداری است که فعالین دانشجویی به حکومت دادند که تصور نکند اگر فعالین دانشجویی را بازداشت کنند روز ۱۶ آذر ماه اعتراضی در دانشگاه‌ها وجود نخواهد داشت.»
البته این بازداشت‌ها در آستانه روز دانشجو در ایران، واکنش یک نماینده اصلاح طلب مجلس را هم در پی داشته است.
داریوش قنبری در ساختمان بهارستان به پارلمان نیوز گفته است که « برخی از بازداشت‌های دانشجویی اگر چه به زعم آقایان برای ایجاد آرامش و امنیت است اما جز بر هم زدن آرامش و امنیت، نتیجه‌ای ندارد.»
برخی هم معتقدند که این گونه برخوردها به نوع نگاه و سیاست‌های دولت دهم برمی‌گردد. سیاست‌هایی که به اعتقاد عبدالرضا تاجیک – روزنامه نگار – از دولت نهم آغاز شده بود.
عبدالرضا تاجیک به رادیو فردا می‌گوید: «این نگاه، نگاهی بلندمدت برای تحت کنترل درآوردن خواسته‌های دانشجویان است.»
در چنین شرایطی است که جنبش سبز دانشجویی «از تمام مردم می‌خواهد به دانشجویان به پیوندند».
به اعتقاد بسیاری، این گونه دانشجویان معترض با نگاهی به اعتراضات مردمی در مناسبت‌های پیش از این، این درخواست را مطرح کرده‌اند. اما به هر حال مناسبت‌های پیش از این نیز ریشه در روزهایی داشت که دولت به تقویم ایرانی اضافه کرده بود، در حالی که روز دانشجو همیشه تنها در چهارچوب دانشگاه‌ها برگزار شده است.
سعید قاسمی‌نژاد عضو ادوار تحکیم وحدت می گوید: «دعوتی که فعالین جامعه دانشجویی و فعالین سیاسی از مردم کرده‌اند و در این بیانیه هم آمده است به این معناست که ما آغازگر خشونت نباشیم و طرف مقابل را با اقدامات تحریک آمیز و شعارهای خیلی خیلی تند تحریک نکنیم.»
بسیاری هنوز هم خاطره برخورد خشونت بار با دانشجویان معترض در جریان نا آرامی‌های ۱۸ تیرماه سال ۱۳۷۸ را از یاد نبرده‌اند. این ناآرامی‌ها که در ابتدا از داخل دانشگاه آغاز شده بود رفته رفته به سطح شهر رسید و نیروهای دولتی با خشونت با معترضان برخورد کرد.
عبدالرضا تاجیک می‌گوید که این دعوت از جنس دیگری است؛ «درخواست برای تجمع مردم نیست. از مردم درخواست شده است که حضور پیدا کنند. حضورشان نماد یک حرکت بیرونی است.»
جنبش سبز دانشجویی از مردم می‌خواهد که با تجمع اتومبیل‌هایشان در اطراف دانشگاه‌ها و ایجاد ترافیک، تردد را -به گفته اعضا این جنبش- برای سرکوبگران مشکل کنند و به این ترتیب دانشجویان را یاری دهند.
در این دعوت‌نامه بر لزوم کناره‌گیری از اقدامات خشونت آمیز هم تاکید شده است. ولی تجربیات رضا قاسمی‌نژاد و دوستان او که درگیر فعالیت‌های دانشجویی هستند بیانگر نوع نگاه دیگری است.
رضا قاسمی‌نژاد می‌گوید: «طرف مقابل اصلا این مسائل برایش اهمیتی ندارد. در روز ۱۳ آبان ماه هم مردم در ابتدا شعارهای تند ندادند. این حکومت بود که آمد و خشونت و سرکوب کرد. ضمن اینکه در این بیانیه آمده است که ما باید سعی کنیم دستگیری نداشته باشیم و مورد ضرب و شتم قرار نگیریم. یعنی مردم و خود دانشجویان در مقابل نیروهای سرکوب گر سریع پراکنده شوند. همان کاری که در چند تظاهرات پیش از این هم انجام می‌دادند.»
جنبش سبز دانشجویی که با شعار«اتحاد، مبارزه، پیروزی» به میدان آمده، از دانش آموزان هم دعوت کرده است که به آن‌ها به پیوندند و گام اولین را در دعوت نیروهای مسلح برای پیوستن به مردم بردارند.
به نوشته ی این بیانیه این مسئله می‌تواند مقدمات شرکت مردم در مراسم سراسری ماه محرم – سالگرد کشته شدن امام سوم شیعیان – را فراهم کند.
عبدالرضا تاجیک، روزنامه نگار، تنها یک خطر را در کمین جنبش سبز می‌داند. خطری که می‌تواند همزمان با موج بازداشت‌ها و حضور مردم در روز ۱۶ آذرماه، فضا را رادیکال‌تر کند.
آقای تاجیک می‌گوید: «هر حرکت خشونت‌آمیزی در شرایط کنونی -به‌خصوص- می‌تواند آسیب‌های جدی به جنبش سبز وارد کند. و جریاناتی را که اعتقاد به حرکت نظامی دارند تقویت کند و شاید باعث شود که آن‌ها دست به اقدامات جدیدتری بزنند.
بنا بر اصل بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد، آزاد است.
گروهی از این دانشجویان معترض که به تازگی «زیر یک پرچم جمع شده‌اند» و نام خود را «جنبش سبز دانشجویی ایران» معرفی کرده‌اند با انتشار بیانیه ای خواستار برگزاری مراسمی هماهنگ در بعد از ظهر روز شانزدهم آذرماه شده‌اند.
از روزهای پس از انتخابات ریاست جمهوری، بازداشت گسترده معترضان به نتایج انتخابات کلید خورد. اما دانشجویان می‌گویند که از ابتدای آذرماه، میزان فشارها بر آنان افزایش یافته است. در این میان اکثر دانشگاه‌های ایران شاهد بازداشت حداقل دو تن از دانشجویان معترض خود بوده‌اند.
برخی از این دانشجویان نیز به سبب فعالیت در ستادهای کاندیداهای انتخاباتی معترض به نتایج انتخابات بازداشت شده‌اند. اما بیشترین تعداد بازداشتی‌ها از آن دانشگاه شیراز و دانشگاه پلی تکنیک واحد تفرش بوده است. بنابر گزارش منابع دانشجویی در دانشگاه شیراز بیش از ۲۰ دانشجو و در دانشگاه پلی تکنیک واحد تفرش حدود ۱۱ دانشجو بازداشت شده‌اند.
دانشجویان فعال در امور دانشجویی همچون مرتضی سمیاری،عضو دفتر تحکیم وحدت، معتقدند که عموم این بازداشت‌ها ابعاد قانونی ندارد و تحت تاثیر یک نام یا یک رنگ و یا یک روز خاص صورت گرفته است.
مرتضی سمیاری به رادیو فردا می‌گوید: «ما می‌خواهیم بگوییم که روز ۱۶ آذرماه فقط یک «نه» محکم به استعمار و استبداد خارجی نیست. این نه یک مبنای داخلی هم دارد. یعنی دانشجویان نسبت به این استدلالی که هم اکنون در داخل کشور حاکم است و نسبت به این فضای بسته و ناراحت کننده ای که در داخل کشور وجود دارد هم اعتراض دارند، خوب اگر جریانی بخواهد در داخل کشور انتقاد کند با این پاسخ‌ها روبه‌رو خواهد شد.»
در شرایطی که دستگیری گسترده دانشجویان از سوی نهادهای امنیتی دنبال می‌شود و کمیته‌های انضباطی برای دانشجویان معترض احضاریه صادر می‌کنند، سعید قاسمی‌نژاد و همفکران او در سازمان دانشجویی ادوار تحکیم وحدت معتقدند که بیانیه جنبش سبز دانشجویی با استقبال دانشجویان مواجه خواهد شد.
سعید قاسمی‌نژاد به رادیو فردا می‌گوید: «این همان هشداری است که فعالین دانشجویی به حکومت دادند که تصور نکند اگر فعالین دانشجویی را بازداشت کنند روز ۱۶ آذر ماه اعتراضی در دانشگاه‌ها وجود نخواهد داشت.»
البته این بازداشت‌ها در آستانه روز دانشجو در ایران، واکنش یک نماینده اصلاح طلب مجلس را هم در پی داشته است.
داریوش قنبری در ساختمان بهارستان به پارلمان نیوز گفته است که « برخی از بازداشت‌های دانشجویی اگر چه به زعم آقایان برای ایجاد آرامش و امنیت است اما جز بر هم زدن آرامش و امنیت، نتیجه‌ای ندارد.»
برخی هم معتقدند که این گونه برخوردها به نوع نگاه و سیاست‌های دولت دهم برمی‌گردد. سیاست‌هایی که به اعتقاد عبدالرضا تاجیک – روزنامه نگار – از دولت نهم آغاز شده بود.
عبدالرضا تاجیک به رادیو فردا می‌گوید: «این نگاه، نگاهی بلندمدت برای تحت کنترل درآوردن خواسته‌های دانشجویان است.»
در چنین شرایطی است که جنبش سبز دانشجویی «از تمام مردم می‌خواهد به دانشجویان به پیوندند».
به اعتقاد بسیاری، این گونه دانشجویان معترض با نگاهی به اعتراضات مردمی در مناسبت‌های پیش از این، این درخواست را مطرح کرده‌اند. اما به هر حال مناسبت‌های پیش از این نیز ریشه در روزهایی داشت که دولت به تقویم ایرانی اضافه کرده بود، در حالی که روز دانشجو همیشه تنها در چهارچوب دانشگاه‌ها برگزار شده است.
سعید قاسمی‌نژاد عضو ادوار تحکیم وحدت می گوید: «دعوتی که فعالین جامعه دانشجویی و فعالین سیاسی از مردم کرده‌اند و در این بیانیه هم آمده است به این معناست که ما آغازگر خشونت نباشیم و طرف مقابل را با اقدامات تحریک آمیز و شعارهای خیلی خیلی تند تحریک نکنیم.»
بسیاری هنوز هم خاطره برخورد خشونت بار با دانشجویان معترض در جریان نا آرامی‌های ۱۸ تیرماه سال ۱۳۷۸ را از یاد نبرده‌اند. این ناآرامی‌ها که در ابتدا از داخل دانشگاه آغاز شده بود رفته رفته به سطح شهر رسید و نیروهای دولتی با خشونت با معترضان برخورد کرد.
عبدالرضا تاجیک می‌گوید که این دعوت از جنس دیگری است؛ «درخواست برای تجمع مردم نیست. از مردم درخواست شده است که حضور پیدا کنند. حضورشان نماد یک حرکت بیرونی است.»
جنبش سبز دانشجویی از مردم می‌خواهد که با تجمع اتومبیل‌هایشان در اطراف دانشگاه‌ها و ایجاد ترافیک، تردد را -به گفته اعضا این جنبش- برای سرکوبگران مشکل کنند و به این ترتیب دانشجویان را یاری دهند.
در این دعوت‌نامه بر لزوم کناره‌گیری از اقدامات خشونت آمیز هم تاکید شده است. ولی تجربیات رضا قاسمی‌نژاد و دوستان او که درگیر فعالیت‌های دانشجویی هستند بیانگر نوع نگاه دیگری است.
رضا قاسمی‌نژاد می‌گوید: «طرف مقابل اصلا این مسائل برایش اهمیتی ندارد. در روز ۱۳ آبان ماه هم مردم در ابتدا شعارهای تند ندادند. این حکومت بود که آمد و خشونت و سرکوب کرد. ضمن اینکه در این بیانیه آمده است که ما باید سعی کنیم دستگیری نداشته باشیم و مورد ضرب و شتم قرار نگیریم. یعنی مردم و خود دانشجویان در مقابل نیروهای سرکوب گر سریع پراکنده شوند. همان کاری که در چند تظاهرات پیش از این هم انجام می‌دادند.»
جنبش سبز دانشجویی که با شعار«اتحاد، مبارزه، پیروزی» به میدان آمده، از دانش آموزان هم دعوت کرده است که به آن‌ها به پیوندند و گام اولین را در دعوت نیروهای مسلح برای پیوستن به مردم بردارند.
به نوشته ی این بیانیه این مسئله می‌تواند مقدمات شرکت مردم در مراسم سراسری ماه محرم – سالگرد کشته شدن امام سوم شیعیان – را فراهم کند.
عبدالرضا تاجیک، روزنامه نگار، تنها یک خطر را در کمین جنبش سبز می‌داند. خطری که می‌تواند همزمان با موج بازداشت‌ها و حضور مردم در روز ۱۶ آذرماه، فضا را رادیکال‌تر کند.
آقای تاجیک می‌گوید: «هر حرکت خشونت‌آمیزی در شرایط کنونی -به‌خصوص- می‌تواند آسیب‌های جدی به جنبش سبز وارد کند. و جریاناتی را که اعتقاد به حرکت نظامی دارند تقویت کند و شاید باعث شود که آن‌ها دست به اقدامات جدیدتری بزنند.
بنا بر اصل بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد، آزاد است.
