محمد نوری زاد، روزنامه نگار و نویسنده به جرم توهین به رهبر جمهوری اسلامی به دوسال و به جرم توهین به مسئولان دیگر، یکسال و نیم و مجموعا به سه سال و نیم زندان و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد.
محمد نوری زاد، نویسنده اصولگرا بود او حتی در سال های اصلاحات سریالی به نام «پروانه ها نمی نویسند» ساخت، با هدف شبیه سازی چهره های اصلاح طلب با چهره های منفور در صدر اسلام؛ یکی نماد شمر بود و یکی نماد یزید و دیگری عمر سعد. صداهای اعتراضات که برخاست وی این شباهت ها را تصادفی خواند.
با این حال از چند سال پیش خبرهایی از اختلاف او با مدیر مسئول کیهان در فضای مطبوعاتی شنیده شد. مدتی بعد انتقادهای شفاهی اش را آشکار کرد. دولت نهم بیشترین عامل نقدهای نوری زاد بود. اما همچنان او به عنوان یک نیروی خودی تحمل می شد تا اینکه انتخابات خردادماه پیش آمد و سخنرانی آیت الله خامنه ای در نماز جمعه تهران که آب پاکی بود بر دست های طرفداران میرحسین موسوی و مهدی کروبی.
با بالا گرفتن اعتراضات، نامه نوری زاد خطاب به آیت الله خامنه ای منتشر شد که او هشدار می داد که از مردم عذر بخواهد چرا که دیگر دوستی برای نظام باقی نخواهد ماند.
محمد نوری زاد همان روز در گفت و گو با رادیو فردا گفت که چرا این نامه را نوشته است؛ «به عنوان کسی که عمرش و بخش وسیعی از جوانی اش را صرف قوام و برپایی این نظام کرده، من مسئولین بزرگ و برتر این نظام را به چالش می کشم و دعوت می کنم که به مردم پاسخ بدهند و نگرانی های خودم را منتقل می کنم.»
او در همان نامه اعتراض کرده بود که احمدی نژاد برای علم الهدی- امام جمعه مشهد- یک میلیارد تومان پول فرستاده است. اعتراضی که تا به حال ۹۱ روز زندان برایش در پی داشته است.
نامه دوم او هم پس از وقایع روز ۱۳ آبان خطاب به آیت الله خامنه ای منتشر شد. او در این نامه نه تنها شخص آیت الله خامنه ای را به دلیل ظاهرپسندی تحت نفوذ «آدم های زیرک» خواند بلکه از حسین شریعتمداری، حداد عادل، محمد صادق لاریجانی، صادق محصولی، سعیدمرتضوی و صفار هرندی به عنوان مصادیق این آدم های زیرک و به گفته او «بی لیاقت» و از میر حسین موسوی، خاتمی و کروبی به عنوان «دوستان واقعی انقلاب» نام برد؛
او نوشت: «متاسفانه حرکت های غلطی که صورت گرفت منجر به این شد که برخی از عزیزان ما آسیب ببینند. از پا در بیایند و خونهایی به ناحق ریخته شد.من در یادداشتم نوشته بودم که اگر نظامی با عبور از این مسیر می خواهد به بقای خودش تداوم ببخشد ما با چنین رویکردی علاقمند نیستیم.
نمی خواهیم شرایطی ایجاد شود که خون جوانانمان ریخته شود. جوانهایمان آسیب ببینند، مردممان چند پاره شوند.بدبین بشوند، به خصوص اینکه این رفتارها به اسم اسلام انجام می شود و رویکرد دینی دارد.»
۱۵ روز بعد این رزمنده پیشین جنگ، نویسنده سابق کیهان و فیلمساز صدا و سیما، نامه سر گشاده سومش را خطاب به رهبر منتشر کرد تا صریحا بگوید که «چینی نازک نظام ترک خورده» و مستقیما خطاب به آیت الله خامنه ای بنویسد که «شما به خاطر احمدی نژاد، مراجع، مردم و نخبگان کشور و دوستی ملت های دیگر را از دست داده اید و اکنون با احمدی نژاد تنها مانده اید».
محمدنوری زاد در گفت و گو با رادیو فردا خود را عضو رنجدیده خانواده جمهوری اسلامی خوانده بود که به همین خاطر هم از برخورد حاکمیت با خودش نگرانی ندارد. او گفت: «ما به هر حال جزو افرادی هستیم که هیچ لکه منفی در رفتارمان از نگاه حکومت نیست که بخواهیم بگوییم خدای نکرده ما آدم های «اسلحه به دست گرفته » دیروزیم . نه این آدم نمی تواند معاند و ریشه برانداز و مخالف نظام باشد. بلکه فردی از آحاد خانواده است که نسبت به بزرگتران خانواده اعتراض دارد و رنجیده است. کسی که الان بیتاب شنیدن پاسخ و بیتاب ترمیم ناهنجاریها و زشتها و کاستی هاست. و این فرد در کنار سایر افراد خانواده و در کنار اتفاقاتی که در خانواده افتاده معترض است و نمی بخشد. خون های ریخته شده را کم نمی داند که بخواهد از آن بگذرد.»
آخر همان ماه او دستگیر و روانه زندان انفرادی اوین شد تا مسیری را که از نویسندگی در روزنامه میدان توپخانه تهران آغاز کرده بود با «حر زمان» نامیده شدنش از سوی برخی طرفداران جنبش سبز تا به آخر طی کرده باشد.
و اینکه به نظر نمی رسد برای نظام جمهوری اسلامی ، نوشتن نامه سرگشاده انتقادی به رهبر، هنوز هم کمتر از خط قرمز باشد؛ چه نویسنده احمد زیدآبادی باشد و چه محمد نوری زاد.
محمد نوری زاد، نویسنده اصولگرا بود او حتی در سال های اصلاحات سریالی به نام «پروانه ها نمی نویسند» ساخت، با هدف شبیه سازی چهره های اصلاح طلب با چهره های منفور در صدر اسلام؛ یکی نماد شمر بود و یکی نماد یزید و دیگری عمر سعد. صداهای اعتراضات که برخاست وی این شباهت ها را تصادفی خواند.
با این حال از چند سال پیش خبرهایی از اختلاف او با مدیر مسئول کیهان در فضای مطبوعاتی شنیده شد. مدتی بعد انتقادهای شفاهی اش را آشکار کرد. دولت نهم بیشترین عامل نقدهای نوری زاد بود. اما همچنان او به عنوان یک نیروی خودی تحمل می شد تا اینکه انتخابات خردادماه پیش آمد و سخنرانی آیت الله خامنه ای در نماز جمعه تهران که آب پاکی بود بر دست های طرفداران میرحسین موسوی و مهدی کروبی.
با بالا گرفتن اعتراضات، نامه نوری زاد خطاب به آیت الله خامنه ای منتشر شد که او هشدار می داد که از مردم عذر بخواهد چرا که دیگر دوستی برای نظام باقی نخواهد ماند.
محمد نوری زاد همان روز در گفت و گو با رادیو فردا گفت که چرا این نامه را نوشته است؛ «به عنوان کسی که عمرش و بخش وسیعی از جوانی اش را صرف قوام و برپایی این نظام کرده، من مسئولین بزرگ و برتر این نظام را به چالش می کشم و دعوت می کنم که به مردم پاسخ بدهند و نگرانی های خودم را منتقل می کنم.»
او در همان نامه اعتراض کرده بود که احمدی نژاد برای علم الهدی- امام جمعه مشهد- یک میلیارد تومان پول فرستاده است. اعتراضی که تا به حال ۹۱ روز زندان برایش در پی داشته است.
نامه دوم او هم پس از وقایع روز ۱۳ آبان خطاب به آیت الله خامنه ای منتشر شد. او در این نامه نه تنها شخص آیت الله خامنه ای را به دلیل ظاهرپسندی تحت نفوذ «آدم های زیرک» خواند بلکه از حسین شریعتمداری، حداد عادل، محمد صادق لاریجانی، صادق محصولی، سعیدمرتضوی و صفار هرندی به عنوان مصادیق این آدم های زیرک و به گفته او «بی لیاقت» و از میر حسین موسوی، خاتمی و کروبی به عنوان «دوستان واقعی انقلاب» نام برد؛
او نوشت: «متاسفانه حرکت های غلطی که صورت گرفت منجر به این شد که برخی از عزیزان ما آسیب ببینند. از پا در بیایند و خونهایی به ناحق ریخته شد.من در یادداشتم نوشته بودم که اگر نظامی با عبور از این مسیر می خواهد به بقای خودش تداوم ببخشد ما با چنین رویکردی علاقمند نیستیم.
نمی خواهیم شرایطی ایجاد شود که خون جوانانمان ریخته شود. جوانهایمان آسیب ببینند، مردممان چند پاره شوند.بدبین بشوند، به خصوص اینکه این رفتارها به اسم اسلام انجام می شود و رویکرد دینی دارد.»
۱۵ روز بعد این رزمنده پیشین جنگ، نویسنده سابق کیهان و فیلمساز صدا و سیما، نامه سر گشاده سومش را خطاب به رهبر منتشر کرد تا صریحا بگوید که «چینی نازک نظام ترک خورده» و مستقیما خطاب به آیت الله خامنه ای بنویسد که «شما به خاطر احمدی نژاد، مراجع، مردم و نخبگان کشور و دوستی ملت های دیگر را از دست داده اید و اکنون با احمدی نژاد تنها مانده اید».
محمدنوری زاد در گفت و گو با رادیو فردا خود را عضو رنجدیده خانواده جمهوری اسلامی خوانده بود که به همین خاطر هم از برخورد حاکمیت با خودش نگرانی ندارد. او گفت: «ما به هر حال جزو افرادی هستیم که هیچ لکه منفی در رفتارمان از نگاه حکومت نیست که بخواهیم بگوییم خدای نکرده ما آدم های «اسلحه به دست گرفته » دیروزیم . نه این آدم نمی تواند معاند و ریشه برانداز و مخالف نظام باشد. بلکه فردی از آحاد خانواده است که نسبت به بزرگتران خانواده اعتراض دارد و رنجیده است. کسی که الان بیتاب شنیدن پاسخ و بیتاب ترمیم ناهنجاریها و زشتها و کاستی هاست. و این فرد در کنار سایر افراد خانواده و در کنار اتفاقاتی که در خانواده افتاده معترض است و نمی بخشد. خون های ریخته شده را کم نمی داند که بخواهد از آن بگذرد.»
آخر همان ماه او دستگیر و روانه زندان انفرادی اوین شد تا مسیری را که از نویسندگی در روزنامه میدان توپخانه تهران آغاز کرده بود با «حر زمان» نامیده شدنش از سوی برخی طرفداران جنبش سبز تا به آخر طی کرده باشد.
و اینکه به نظر نمی رسد برای نظام جمهوری اسلامی ، نوشتن نامه سرگشاده انتقادی به رهبر، هنوز هم کمتر از خط قرمز باشد؛ چه نویسنده احمد زیدآبادی باشد و چه محمد نوری زاد.
