مجمع تشخيص مصلحت نظام طرح «بررسی و تدوين سياست‌های کلی در خصوص انتخابات» را در دستور کار خود قرار داده است. بررسی و تدوين سياست‌های کلی در خصوص انتخابات، از سوی آيت‌الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی به این مجمع ارجاع داده شده و قرار است در جلسه آينده اين نهاد مورد بررسی قرار گيرد.
پيش از آن که جلسه روز شنبه مجمع تشخيص مصلحت برگزار شود، حسين شريعمتداری، مديرمسئول روزنامه کيهان و نماينده آيت‌الله خامنه ای در اين روزنامه، در مطلبی انتقادی در شماره روز شنبه در واکنش به اين طرح نوشته بود: «ماجرا در يک کلمه، حذف شورای نگهبان از چرخه تعيين صلاحيت نامزدهاست».
رسول نفيسی، جامعه شناس و استاد دانشگاه استراير واشينگتن، در مورد این طرح در مجمع تشخیص مصلحت نظام به رادیو فردا می‌گوید: به نظر می‌رسد طرح «کميسيون ملی انتخابات» از فکرهای اصلاح طلبانه مجمع تشخيص مصلحت باشد که پشت آن محافظه کاران متعادلی چون آقايان رفسنجانی، رضايی و روحانی قرار دارند. هدف آشکارا اين است که حداقل يکی از موارد پيشنهادی آقای موسوی را که ايجاد يک کميته مستقل برای انتخابات است، اجرا کنند. البته در نهايت هم راه حل همين خواهد بود.
پيشنهاد تشکيل کميسيون ملی انتخابات در مورد مناسبات درون جناحی محافظه کاران و اختلاف نظرهای آنان چه چيزی را نشان دهد؟
جناحی که از آقای شريعتمداری حمايت می‌کند و او سخنگوی جناح است، يعنی دست‌راستی‌ترين بخش جمهوری اسلامی نمی‌تواند دل خوشی ازاين اقدامات صلح جويانه و اصلاح طلبانه داشته باشد. اين گروه هر نوع سازش با جناح‌های ديگر را کفر مطلق می‌دانند، بنابراين عملی به اين روشنی که می‌تواند تا حدودی بحران را از بين ببرد به شدت مورد انتقاد روزنامه کيهان قرار می‌گيرد.
هدف نهايی اين پيشنهاد اين است که کميته‌ای مستقل تشکيل شود و انتخابات فقط زير نظر شورای نگهبان بدنام نباشد. اگر فردی مانند آقای محسن رضايی امضای خود را پای اين پيشنهاد می‌گذارد که نه جنبه انقلابی دارد و نه فتنه گر است و راه خود را از همان ابتدا از آقای موسوی و کروبی جدا کرد و التزام خود را به آقای خامنه ای نشان داد، بنابراين نشان می‌دهد درجناح محافظه کار اقدامات اساسی برای برون‌رفت از بحران فعلی در نظر است، در حالی که جناح آقای شريعتمداری که هميشه سر جنگ و جدال دارند هرگز به دنبال اين مسئله نيستند.
اين پيشنهاد يک تفارق را در جناح محافظه کار نشان می‌دهد، اين که چطور اين جناح به سرعت در حال دوشقه شدن است. يک گروه عاقلانه‌تر و منطقی‌تر فکر می‌کنند، از جمله گروهی که اطراف آقای رفسنجانی هستند و يک گروه هم که به جز آشوب هيچ چيز آنان را راضی نمی‌کند از جمله گروهی که اطراف آقای خامنه ای، احمدی نژاد و شريعتمداری هستند.
بر فرض اين که چنين طرحی وجود داشته باشد، انگيزه روزنامه کيهان از علنی کردن موضوع چيست؟
کيهان هميشه اين طرح عملياتی را دنبال کرده که مسايل را در نطفه خفه کند، در نتيجه همين که اينها از موضوع باخبر شده اند بلافاصله دست به اقدام زده اند که مبادا چنين پيشنهادی مطرح شود و يک حمايت ملی را هم به دست آورد. آنها خواسته‌اند هر چه زودتر با اين مسئله برخورد کنند تا از طرح اين مسئله به شکل ملی جلوگيری شود.
پيش بينی روزنامه کيهان را مبنی بر اين که طرح در صحن مجمع تشخيص مصلحت نظام رد خواهد شد، چطور ارزيابی می‌کنيد؟
البته کيهان دارد به مجمع تشخيص مصلحت خط می‌دهد. ما ديديم اظهار نظر آيت‌الله دستغيب با چه عکس العملی از طرف ساير اعضا که دست چين شورای نگهبان هستند روبه‌رو شد، بنابراين پيش‌بينی کيهان درست است و هر طرحی که رنگی از اصلاح داشته باشد و از طرف جناحی غير از جناح آقای خامنه ای مطرح شده باشد، قطعاً رد خواهد شد. البته بسيار محتمل است طرحی که آقايان رفسنجانی، رضايی و روحانی پشت آن هستند در نهايت يکی از پايه‌هايی شود برای سازش بين جناح‌ها تا به نحوی اين تنش فعلی در جامعه تا حدی فروکش کند.
پيش از آن که جلسه روز شنبه مجمع تشخيص مصلحت برگزار شود، حسين شريعمتداری، مديرمسئول روزنامه کيهان و نماينده آيت‌الله خامنه ای در اين روزنامه، در مطلبی انتقادی در شماره روز شنبه در واکنش به اين طرح نوشته بود: «ماجرا در يک کلمه، حذف شورای نگهبان از چرخه تعيين صلاحيت نامزدهاست».
- بیشتر بخوانید: بررسی«سياست‌های کلی انتخابات» در مجمع تشخيص مصلحت
رسول نفيسی، جامعه شناس و استاد دانشگاه استراير واشينگتن، در مورد این طرح در مجمع تشخیص مصلحت نظام به رادیو فردا می‌گوید: به نظر می‌رسد طرح «کميسيون ملی انتخابات» از فکرهای اصلاح طلبانه مجمع تشخيص مصلحت باشد که پشت آن محافظه کاران متعادلی چون آقايان رفسنجانی، رضايی و روحانی قرار دارند. هدف آشکارا اين است که حداقل يکی از موارد پيشنهادی آقای موسوی را که ايجاد يک کميته مستقل برای انتخابات است، اجرا کنند. البته در نهايت هم راه حل همين خواهد بود.
پيشنهاد تشکيل کميسيون ملی انتخابات در مورد مناسبات درون جناحی محافظه کاران و اختلاف نظرهای آنان چه چيزی را نشان دهد؟
جناحی که از آقای شريعتمداری حمايت می‌کند و او سخنگوی جناح است، يعنی دست‌راستی‌ترين بخش جمهوری اسلامی نمی‌تواند دل خوشی ازاين اقدامات صلح جويانه و اصلاح طلبانه داشته باشد. اين گروه هر نوع سازش با جناح‌های ديگر را کفر مطلق می‌دانند، بنابراين عملی به اين روشنی که می‌تواند تا حدودی بحران را از بين ببرد به شدت مورد انتقاد روزنامه کيهان قرار می‌گيرد.
هدف نهايی اين پيشنهاد اين است که کميته‌ای مستقل تشکيل شود و انتخابات فقط زير نظر شورای نگهبان بدنام نباشد. اگر فردی مانند آقای محسن رضايی امضای خود را پای اين پيشنهاد می‌گذارد که نه جنبه انقلابی دارد و نه فتنه گر است و راه خود را از همان ابتدا از آقای موسوی و کروبی جدا کرد و التزام خود را به آقای خامنه ای نشان داد، بنابراين نشان می‌دهد درجناح محافظه کار اقدامات اساسی برای برون‌رفت از بحران فعلی در نظر است، در حالی که جناح آقای شريعتمداری که هميشه سر جنگ و جدال دارند هرگز به دنبال اين مسئله نيستند.
اين پيشنهاد يک تفارق را در جناح محافظه کار نشان می‌دهد، اين که چطور اين جناح به سرعت در حال دوشقه شدن است. يک گروه عاقلانه‌تر و منطقی‌تر فکر می‌کنند، از جمله گروهی که اطراف آقای رفسنجانی هستند و يک گروه هم که به جز آشوب هيچ چيز آنان را راضی نمی‌کند از جمله گروهی که اطراف آقای خامنه ای، احمدی نژاد و شريعتمداری هستند.
بر فرض اين که چنين طرحی وجود داشته باشد، انگيزه روزنامه کيهان از علنی کردن موضوع چيست؟
کيهان هميشه اين طرح عملياتی را دنبال کرده که مسايل را در نطفه خفه کند، در نتيجه همين که اينها از موضوع باخبر شده اند بلافاصله دست به اقدام زده اند که مبادا چنين پيشنهادی مطرح شود و يک حمايت ملی را هم به دست آورد. آنها خواسته‌اند هر چه زودتر با اين مسئله برخورد کنند تا از طرح اين مسئله به شکل ملی جلوگيری شود.
پيش بينی روزنامه کيهان را مبنی بر اين که طرح در صحن مجمع تشخيص مصلحت نظام رد خواهد شد، چطور ارزيابی می‌کنيد؟
البته کيهان دارد به مجمع تشخيص مصلحت خط می‌دهد. ما ديديم اظهار نظر آيت‌الله دستغيب با چه عکس العملی از طرف ساير اعضا که دست چين شورای نگهبان هستند روبه‌رو شد، بنابراين پيش‌بينی کيهان درست است و هر طرحی که رنگی از اصلاح داشته باشد و از طرف جناحی غير از جناح آقای خامنه ای مطرح شده باشد، قطعاً رد خواهد شد. البته بسيار محتمل است طرحی که آقايان رفسنجانی، رضايی و روحانی پشت آن هستند در نهايت يکی از پايه‌هايی شود برای سازش بين جناح‌ها تا به نحوی اين تنش فعلی در جامعه تا حدی فروکش کند.
