نوروز ۸۹ از راه رسید و زمستان ۸۸ به پایان. سال گذشته، سال پر فراز و نشیبی در تاریخ ایران زمین بود. سالی که در آن رخدادهایی بی نظیر بر صفحات تاریخ این سرزمین اضافه شد. مانند هر سال در این نوروز نیز رادیو فردا ویژه برنامه هایی را برای شنوندگان و کاربران خود آماده کرده است. گفت و گو با چهره های سرشناس فرهنگی، هنری، اجتماعی و مدنی ایران از جمله آنهاست.
پرویز کاردان، بازیگر و کارگردان ایرانی:
بسیار خوبم. خوشحالم که باز نوروز آمد. این پیر چندهزار ساله ما که جوانی را می آورد، ما ها را یک سال پیر می کند.
تشکر از لطف و محبت تان. یکی از خواص نوروز برای من این است که در این ایام، رادیو فردا به یاد من می افتد. تمام این ۳۶۵ روز خبری نیست ولی این خاصیت نوروز است. خاصیت این عمو نوروز است که در چنین روزی همه می خواهند از همدیگر خبردار شوند و تبریک می گویند. مبارک باشد. من هم سال نو را به همه هموطنانم، به خصوص هموطنانم در داخل ایران که می دانم رادیو فردا را بسیار گوش می کنند، تبریک می گویم. آرزو می کنم که سال نو سال خوب، سال آزادی، سال دموکراسی و سال جوانها باشد در ایران.
برنامه های تلویزیونی منظم دارم که از تلویزیون تپش پخش می شود. هفته ای چهار روز هست. در کار یک نمایش تازه هم هستم که انشاء الله شاید اولین خبرش را به رادیوی شما بدهم.
حتماً. این شغل ما شده دیگر، کاری اش نمی شود کرد. بله. تقریباً. بله.
والله، هیچکس، حتی خانواده نزدیک من هم نتوانسته این سئوال را از من بکند و شما آقای قویمی، کنجکاو هستید.
روزنامه نگاران مثلی دارند که می گوید اگر یک سگ، آدمی را گاز بگیرد، خبر نیست ولی اگر یک آدم سگی را گاز بگیرد، خبر است. شما دنبال آن هستید اما به هرحال آن کاری که می خواهیم بکنیم از زندگی مردم و از زندگی خود ما در خارج از کشور است و نگاه طنزی که فرمودید روی زندگی ایرانیان خارج از کشور است.
آن موقع سریال خانه بدوش را من می خواستم شروع کنم و ستار را که بسیار جوان بود در یک میهمانی دیدم که با صدای خوشش آواز گلپا را می خواند. هنوز آهنگی را ضبط نکرده بود. بهش گفتم که برای سریال من یک آهنگ می خوانی؟ در همان میهمانی، ایرج جنتی عطایی بود و آقای بیات که آهنگساز بود. ایرج گفت شعرش را می گویم و روز بعد شعر حاضر شد، در یک استودیوی دوبه در استودیو کاسپین، من و آقای بیات و آقای ایرج جنتی و ستار با بشکن این آهنگ را ضبط کردیم و از تلویزیون پخش کردیم هفته بعد و صدای خوش ستار به گوش همه رسید و ستار یک شبه ره صدساله رفت و با آن ترانه معروف شد. اما نکته جالب این بود که بعد از آن، هر خواننده ای که می خواست به شهرت برسد، می آمد سراغ من و می گفت می شود ما توی سریال شما بخوانیم؟ می گویم بخوانید ولی صدای ستار هم بود ها، فکر نکنید صدا نداشت. صدا داشت و معروف شد.
مراد برقی
اگر جدی بخواهید، آرزوی من آرزویی است که در سال گذشته جوان ها داشتند. در سال گذشته بیشتر از همه جوان های داخل ایران ما را در خارج از ایران تکان دادند. یعنی به شدت تکان دادند. خیال می کنم یکی از بزرگترین وقایع سال گذشته هم برای ما و هم شاید برای بسیاری از مردم جهان، تصویر جان دادن ندا بود که هیچوقت نمی شود فراموش کرد کوششی را که جوان ها کردند... من امیدوارم، آرزوی من در سال آینده این است که این جوانان بتوانند به آرزوی خود برسند.
من فکر می کنم، علاوه بر جوانان، یکی از مهمترین نکته در مورد نوروز بود و به رسمیت شناختن سازمان ملل متحد عید ما را و نوروز ما را که اعلام کردند بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان این عید خجسته را جشن می گیرند و همین چند روز پیش بود که مجلس نمایندگان آمریکا لایحه ای را تصویب کرد که آمریکایی ها نوروز را گرامی بدارند و تجلیل کرد از ایرانیان مقیم آمریکا که اثرگذار بودند در تمام قسمت های... چه از نظر اقتصادی، چه از نظر مسائل دیگر در آمریکا و تجلیل کردند از ایرانیانی که در آمریکا هستند.
پرویز کاردان، بازیگر و کارگردان ایرانی:
بسیار خوبم. خوشحالم که باز نوروز آمد. این پیر چندهزار ساله ما که جوانی را می آورد، ما ها را یک سال پیر می کند.
- ولی اصلاً به‌تان نمی آید.
تشکر از لطف و محبت تان. یکی از خواص نوروز برای من این است که در این ایام، رادیو فردا به یاد من می افتد. تمام این ۳۶۵ روز خبری نیست ولی این خاصیت نوروز است. خاصیت این عمو نوروز است که در چنین روزی همه می خواهند از همدیگر خبردار شوند و تبریک می گویند. مبارک باشد. من هم سال نو را به همه هموطنانم، به خصوص هموطنانم در داخل ایران که می دانم رادیو فردا را بسیار گوش می کنند، تبریک می گویم. آرزو می کنم که سال نو سال خوب، سال آزادی، سال دموکراسی و سال جوانها باشد در ایران.
- این روزها مشغول چه کاری هستید؟ برنامه نمایشی، تآتری، تلویزیونی، چه کاری دارید انجام می دهید؟
برنامه های تلویزیونی منظم دارم که از تلویزیون تپش پخش می شود. هفته ای چهار روز هست. در کار یک نمایش تازه هم هستم که انشاء الله شاید اولین خبرش را به رادیوی شما بدهم.
- این نمایشی که قرار است پیاده کنید و به روی صحنه ببرید، حتماً مثل کارهای قبلی تان طنز است؟
حتماً. این شغل ما شده دیگر، کاری اش نمی شود کرد. بله. تقریباً. بله.
- داستانش در چه ارتباطی است؟ می شود کمی توضیح بدهید؟
والله، هیچکس، حتی خانواده نزدیک من هم نتوانسته این سئوال را از من بکند و شما آقای قویمی، کنجکاو هستید.
- بله این خاصیت روزنامه نگاران است که کنجکاو باشند.
روزنامه نگاران مثلی دارند که می گوید اگر یک سگ، آدمی را گاز بگیرد، خبر نیست ولی اگر یک آدم سگی را گاز بگیرد، خبر است. شما دنبال آن هستید اما به هرحال آن کاری که می خواهیم بکنیم از زندگی مردم و از زندگی خود ما در خارج از کشور است و نگاه طنزی که فرمودید روی زندگی ایرانیان خارج از کشور است.
- آقای کاردان، وقتی با ستار، خواننده سرشناس صحبت می کردم، گفت که نخستین کارش، نخستین باری که از او ترانه ای پخش شد در تلویزیون، در سریال خانه بدوش شما بود. یادتان هست آن روزها؟ می شود راجع به خانه بدوش و مراد برقی و آن روزها کمی صحبت کنید برای شنوندگان جوان ما؟
آن موقع سریال خانه بدوش را من می خواستم شروع کنم و ستار را که بسیار جوان بود در یک میهمانی دیدم که با صدای خوشش آواز گلپا را می خواند. هنوز آهنگی را ضبط نکرده بود. بهش گفتم که برای سریال من یک آهنگ می خوانی؟ در همان میهمانی، ایرج جنتی عطایی بود و آقای بیات که آهنگساز بود. ایرج گفت شعرش را می گویم و روز بعد شعر حاضر شد، در یک استودیوی دوبه در استودیو کاسپین، من و آقای بیات و آقای ایرج جنتی و ستار با بشکن این آهنگ را ضبط کردیم و از تلویزیون پخش کردیم هفته بعد و صدای خوش ستار به گوش همه رسید و ستار یک شبه ره صدساله رفت و با آن ترانه معروف شد. اما نکته جالب این بود که بعد از آن، هر خواننده ای که می خواست به شهرت برسد، می آمد سراغ من و می گفت می شود ما توی سریال شما بخوانیم؟ می گویم بخوانید ولی صدای ستار هم بود ها، فکر نکنید صدا نداشت. صدا داشت و معروف شد.
مراد برقی
- چه آرزویی برای سال ۸۹ دارید؟
اگر جدی بخواهید، آرزوی من آرزویی است که در سال گذشته جوان ها داشتند. در سال گذشته بیشتر از همه جوان های داخل ایران ما را در خارج از ایران تکان دادند. یعنی به شدت تکان دادند. خیال می کنم یکی از بزرگترین وقایع سال گذشته هم برای ما و هم شاید برای بسیاری از مردم جهان، تصویر جان دادن ندا بود که هیچوقت نمی شود فراموش کرد کوششی را که جوان ها کردند... من امیدوارم، آرزوی من در سال آینده این است که این جوانان بتوانند به آرزوی خود برسند.
- در عین حال، علاوه بر این موضوعی که به آن اشاره کردید، مهمترین رویداد سال گذشته از دید شما چه بود؟ در ایران و یا در خارج از ایران.
من فکر می کنم، علاوه بر جوانان، یکی از مهمترین نکته در مورد نوروز بود و به رسمیت شناختن سازمان ملل متحد عید ما را و نوروز ما را که اعلام کردند بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان این عید خجسته را جشن می گیرند و همین چند روز پیش بود که مجلس نمایندگان آمریکا لایحه ای را تصویب کرد که آمریکایی ها نوروز را گرامی بدارند و تجلیل کرد از ایرانیان مقیم آمریکا که اثرگذار بودند در تمام قسمت های... چه از نظر اقتصادی، چه از نظر مسائل دیگر در آمریکا و تجلیل کردند از ایرانیانی که در آمریکا هستند.
