روزنامه وال استریت جورنال در مطلبی به قلم جرمی رابکین استاد حقوق در دانشگاه جورج میسون و اریل رابکین دانشجوی کامپیوتر در دانشگاه برکلی می‌نویسد که باید از هر طریق ممکن فضای سانسور فعلی را در ایران شکست و دولت آمریکا باید در این زمینه اقدام کند.
این دو وال استریت جورنال با اشاره به سخنان مقامات آمریکا در محکوم کردن روش برخورد حکومت اسلامی با مخالفان و منتقدان می‌نویسند اين کافی نيست و دولت آمریکا باید راههای عملی برای کمک به مردم عادی ایران را پیدا کرده و به آن عمل کند.
به نوشته جرمی رابکین و اریل رابکین در گذشته دولت‌های آمریکا حتی از جنبش‌های مسلحانه علیه رژیم‌های دیکتاتوری حمایت می‌کردند. خوشبختانه مبارزات امروز مردم ایران صلح آمیز است و در این مورد با کمک به پخش اخبار و ارتباطات می توان به مقاومت مردم در برابر حکومت ایران کمک کرد.
جرمی رابکین و اریل رابکین با ذکر نمونه خاطر نشان می‌کنند که چگونه حکومت ایران توانسته است فضای سانسور همه جانبه‌ای را بر کشور حاکم کند. تمام روش‌های ارتباطی از تلفن و ای‌میل گرفته تا پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی توسط دولت کنترل و هرگاه لازم باشد قطع می‌شوند. رسانه‌های داخلی محدود و رسانه‌های خارجی اخراج شده‌اند.
وال استریت جورنال اشاره می‌کند که در روزهای اول ناآرامی‌های ایران وزارت خارجه آمریکا از شرکت Twitter خواست که به خاطر مراجعه کاربران ایرانی و گردش اخبار مربوط به ناآرامی، توقف موقت کار این وب سایت را چند روز به تأخیر بیاندازد ولی از آن زمان تاکنون دولت آمریکا در زمینه کمک به ارتباطات مردم و شکستن سانسور در ایران کار دیگری نکرده است.
نویسندگان در وال استریت جورنال تأکید می‌کنند که براساس تعهد دولت آمریکا به کنوانسیون بین‌المللی حقوق بشر، که مشاور حقوقی وزارت خارجه همواره تأکید کرده بخش مهمی از سیاست خارجی آمریکا است، دولت این کشور موظف است در این زمینه اقدام کند.
به گفته نویسندگان وال استریت جورنال ماده ۱۹ این کنوانسیون در مورد حقوق مدنی و سیاسی تصریح می‌کند که «هر فردی باید از آزادی کامل برای انتشار و دریافت اطلاعات برخوردار باشد. این آزادی نه مرزهای جغرافیایی می‌شناسد و نه محدودیت تکنولوژیک». دولت‌های آمریکا و ایران هر دو از امضاکنندگان این منشور جهانی هستند.
به اعتقاد نویسندگان دولت آمریکا در سه عرصه می‌تواند سانسور حاکم بر ایران را بشکند. ما می‌توانیم به مردم کمک کنیم که حصار سانسور را دور بزنند، ما می‌توانیم اطلاعات و اخبار را به درون فضای سانسور شده بفرستیم و بالاخره می‌توان کل این سیستم سانسور را در هم شکست.
به گفته جرمی رابکین و اریل رابکین، فرستادن تلفن‌های ماهواره‌ای به داخل ایران بهترن راه برای دور زدن حصار سانسور از داخل ایران است چون بدون اتکا به شبکه مخابرات دولتی می‌توانند با خارج تماس بگیرند. اما تلفن‌های ماهواره‌ای پرهزینه‌اند و نمی‌توان انتظار داشت که استفاده از آنها به سرعت رایج شود. به همین خاطر باید به فکر استفاده از راه‌ها و شبکه‌های ارتباطی موجود در ایران باشیم، البته به شیوه‌ای که بتوان حصار سانسور را دور زد.
نویسندگان در وال استریت جورنال یادآور می‌شوند که دانش کامپیوتر در آمریکا بسیا ر پیشرفته است و روش‌های متعددی برای شکستن حصار سانسور وجود دارد. از جمله آن احداث شبکه‌ها و سرورهای پنهان است و يا حفاظت از اطلاعات حساس. این چنین روش‌هایی را می‌شود به کار انداخت به شرطی که دریافت‌کنندگان در خارج با نوعی سیستم رمز که در داخل از آن استفاده خواهد شد آشنا باشند.
به نظر می‌رسد که برخی فعالان سیاسی از هم اکنون مشغول به کارگیری چنین روش‌هایی هستند. ولی مسلماً اگر چنین روشی به یک سیستم وسیع و سازمان یافته بدل شود تأثیر بیشتری خواهد داشت. شرکت‌های بزرگ تولید کننده نرم‌افزار امکانات لازم برای تهیه یک چنین برنامه‌هایی را دارند اما اگر دولت آمریکا چنین جهت‌گیری را تأیید کند مسلماً آنها با اشتیاق بیشتری وارد این عرصه خواهند شد.
جرمی رابکین و اریل رابکین در توضیح سومین راه مبارزه با سانسور در ایران می‌گویند قاطعانه‌ترین روش حملات الکترونیکی به شبکه مخابراتی و کنترل ارتباطات در ایران است طوری که بتوان آن را از کار انداخت.
در پایان جرمی رابکین و اریل رابکین می‌نویسند: «دولت باراک اوباما واقعاً دلیل قانع کننده‌ای برای پرهیز از این گونه اقدامات ندارد. در عین حال گروه‌ها و محافل مدافع حقوق بشر نیز می‌توانند نیروی عظیمی را برای شکستن سانسور در ایران فعال کنند. اینترنت یک ابزار عظیم سازماندهی است و در مبارزه با دیکتاتوری، این ابزار در اردوی ماست.»
این دو وال استریت جورنال با اشاره به سخنان مقامات آمریکا در محکوم کردن روش برخورد حکومت اسلامی با مخالفان و منتقدان می‌نویسند اين کافی نيست و دولت آمریکا باید راههای عملی برای کمک به مردم عادی ایران را پیدا کرده و به آن عمل کند.
به نوشته جرمی رابکین و اریل رابکین در گذشته دولت‌های آمریکا حتی از جنبش‌های مسلحانه علیه رژیم‌های دیکتاتوری حمایت می‌کردند. خوشبختانه مبارزات امروز مردم ایران صلح آمیز است و در این مورد با کمک به پخش اخبار و ارتباطات می توان به مقاومت مردم در برابر حکومت ایران کمک کرد.
جرمی رابکین و اریل رابکین با ذکر نمونه خاطر نشان می‌کنند که چگونه حکومت ایران توانسته است فضای سانسور همه جانبه‌ای را بر کشور حاکم کند. تمام روش‌های ارتباطی از تلفن و ای‌میل گرفته تا پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی توسط دولت کنترل و هرگاه لازم باشد قطع می‌شوند. رسانه‌های داخلی محدود و رسانه‌های خارجی اخراج شده‌اند.
وال استریت جورنال اشاره می‌کند که در روزهای اول ناآرامی‌های ایران وزارت خارجه آمریکا از شرکت Twitter خواست که به خاطر مراجعه کاربران ایرانی و گردش اخبار مربوط به ناآرامی، توقف موقت کار این وب سایت را چند روز به تأخیر بیاندازد ولی از آن زمان تاکنون دولت آمریکا در زمینه کمک به ارتباطات مردم و شکستن سانسور در ایران کار دیگری نکرده است.
نویسندگان در وال استریت جورنال تأکید می‌کنند که براساس تعهد دولت آمریکا به کنوانسیون بین‌المللی حقوق بشر، که مشاور حقوقی وزارت خارجه همواره تأکید کرده بخش مهمی از سیاست خارجی آمریکا است، دولت این کشور موظف است در این زمینه اقدام کند.
به گفته نویسندگان وال استریت جورنال ماده ۱۹ این کنوانسیون در مورد حقوق مدنی و سیاسی تصریح می‌کند که «هر فردی باید از آزادی کامل برای انتشار و دریافت اطلاعات برخوردار باشد. این آزادی نه مرزهای جغرافیایی می‌شناسد و نه محدودیت تکنولوژیک». دولت‌های آمریکا و ایران هر دو از امضاکنندگان این منشور جهانی هستند.
به اعتقاد نویسندگان دولت آمریکا در سه عرصه می‌تواند سانسور حاکم بر ایران را بشکند. ما می‌توانیم به مردم کمک کنیم که حصار سانسور را دور بزنند، ما می‌توانیم اطلاعات و اخبار را به درون فضای سانسور شده بفرستیم و بالاخره می‌توان کل این سیستم سانسور را در هم شکست.
به گفته جرمی رابکین و اریل رابکین، فرستادن تلفن‌های ماهواره‌ای به داخل ایران بهترن راه برای دور زدن حصار سانسور از داخل ایران است چون بدون اتکا به شبکه مخابرات دولتی می‌توانند با خارج تماس بگیرند. اما تلفن‌های ماهواره‌ای پرهزینه‌اند و نمی‌توان انتظار داشت که استفاده از آنها به سرعت رایج شود. به همین خاطر باید به فکر استفاده از راه‌ها و شبکه‌های ارتباطی موجود در ایران باشیم، البته به شیوه‌ای که بتوان حصار سانسور را دور زد.
نویسندگان در وال استریت جورنال یادآور می‌شوند که دانش کامپیوتر در آمریکا بسیا ر پیشرفته است و روش‌های متعددی برای شکستن حصار سانسور وجود دارد. از جمله آن احداث شبکه‌ها و سرورهای پنهان است و يا حفاظت از اطلاعات حساس. این چنین روش‌هایی را می‌شود به کار انداخت به شرطی که دریافت‌کنندگان در خارج با نوعی سیستم رمز که در داخل از آن استفاده خواهد شد آشنا باشند.
به نظر می‌رسد که برخی فعالان سیاسی از هم اکنون مشغول به کارگیری چنین روش‌هایی هستند. ولی مسلماً اگر چنین روشی به یک سیستم وسیع و سازمان یافته بدل شود تأثیر بیشتری خواهد داشت. شرکت‌های بزرگ تولید کننده نرم‌افزار امکانات لازم برای تهیه یک چنین برنامه‌هایی را دارند اما اگر دولت آمریکا چنین جهت‌گیری را تأیید کند مسلماً آنها با اشتیاق بیشتری وارد این عرصه خواهند شد.
جرمی رابکین و اریل رابکین در توضیح سومین راه مبارزه با سانسور در ایران می‌گویند قاطعانه‌ترین روش حملات الکترونیکی به شبکه مخابراتی و کنترل ارتباطات در ایران است طوری که بتوان آن را از کار انداخت.
در پایان جرمی رابکین و اریل رابکین می‌نویسند: «دولت باراک اوباما واقعاً دلیل قانع کننده‌ای برای پرهیز از این گونه اقدامات ندارد. در عین حال گروه‌ها و محافل مدافع حقوق بشر نیز می‌توانند نیروی عظیمی را برای شکستن سانسور در ایران فعال کنند. اینترنت یک ابزار عظیم سازماندهی است و در مبارزه با دیکتاتوری، این ابزار در اردوی ماست.»
