نهاد مطالعاتی وابسته به «ناسا» اعلام کرد روند کاهش سطح یخ‌دریای منطقه شمالگان، در زمستان سال گذشته، بار دیگر رکورد شکست به وضعیتی بدتر از آمار قبلی از زمستان ۲۰۱۵ رسید؛ این در حالی‌ست که فصل طبیعی آب‌شدن یخ‌ها از بهار آغاز خواهد شد.
به گفته مرکز اطلاعات برف و یخ، سازمانی وابسته به آژانس فضایی ایالات متحده، میزان یخ شناور منطقه شمالگان ۳۵ هزار مایل مربع کاهش پیدا کرده و در هفتم ماه مارس (دو هفته پیش از پایان زمستان) به ۵.۵۷ میلیون مایل مربع رسیده است: رقمی کمتر از آخرین رکورد از کاهش بی‌سابقه پیشین، که دو سال پیش ثبت شده بود.
دانشمندان می‌گویند کاهش بی‌سابقه فعلی در حالی‌ست که فصل بهار و تابستان آغاز شده‌است که خود فصل طبیعی آب‌شدن یخ‌ها است و در سال جاری ممکن است بر سطح «دریاهای از یخ تهی» بیافزاید.
مارک سرز، مدیر «مرکز اطلاعات برف و یخ» به خبرنگاران گفته است «ما اکنون در حال از دست دادن یخ‌ها(ی قطبی) در تمام فصول سال هستیم».
وضعیت در قطب دیگر کره زمین نیز بهتر نبوده است؛ در منطقه جنوبگان که در حال حاضر فصل آب‌شدن یخ‌ها را پشت سر می‌گذرد، مقدار یخ‌های آب شده، بیشتر از هر زمان دیگری که سوابق ثبت‌شده نشان می‌دهند، بود. البته روند کاهش و افزایش سطح یخ در جنوبگان روند مشخصی ندارد، برخلاف منطقه شمالگان که کاهش سطح یخ روندی ثابت پیدا کرده‌است.
از منظر دانشمندان و پژوهشگران، مجموعه‌ای از پدیده‌های اقلیمی طبیعی و همچنین گرم‌شدن زمین که ناشی از فعالیت بشر توصیف می‌شود، به وضعیت فعلی یخ‌دریا انجامیده‌است.
مارک سرز می‌گوید زمستان ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، به‌طور غیرمعمولی گرم بود، و شمالگان با سه موج گرمای شدید روبه‌رو شد.
یخ‌دریا ، آب یخ بسته‌است که البته به خاطر چگالی کمتر یخ، در مقایسه با چگالی آب، روی سطح آب شناور می‌ماند. شمالگان منطقه‌ای پیرامون قطب جنوب است؛ قسمت‌هایی از کشور روسیه، ایالت آلاسکا، گرینلند یا کانادا، نیز مناطقی در شمال نروژ، سوئد و فنلاند، همچنین اقیانوس شمالگانی (یا اقیانوس منجمد شمالی) را در بر می‌گیرد. قطب شمال مساحتی در حدود ۱۷ درصد کره زمین را در بر می‌گیرد.
آب شدن یخسارها و یخ‌های قطبی می‌تواند به پدیده‌هایی بیانجامد که دانشمندان در مورد آن‌ها هشدار داده‌اند؛ برای نمونه بالا آمدن سطح دریاها که می‌تواند مناطقی از کره زمین را زیر آب ببرد. دو سال پیش دانشمندان هشدار داده بودند که آب شدن یخ‌ها و یخسارها، و حرکت آن‌ها به‌سوی مناطق جغرافیایی کم‌عرض باعث «کندی چرخش کره زمین شده است».
