گوریل‌های شرقی، بزرگ‌ترین نخستی‌سانان زنده کره زمین، و از نزدیک‌ترین گونه‌های جانوری به انسان، در سیاهه حیوانات در «معرض انقراض» قرار گرفتند.
این رتبه‌بندی، بالاترین درجه خطرپذیری «اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست» در حیات وحش است و تنها یک درجه با «گونه منقرض‌شده در حیات وحش» فاصله دارد.
اینگر اندرسون، دبیر کل «اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست» در بیانیه‌ای که در این مورد صادر کرده گفته است «این موضوع که گوریل‌های شرقی -یکی از نزدیک‌ترین گونه‌ها به انسان- به سوی انقراض کامل می‌روند، بسیار نگران‌کننده است».
به گفته اینگر اندرسون اقدامات برای حفاظت از این نخستیسان، افزایش پیدا کرده‌است و «وظیفه ما است که بر تلاش‌ها افزوده، از آینده سیاره خویش مراقبت کنیم».
«اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست» می‌گوید ۵ هزار گوریل شرقی در حیات وحش باقی مانده‌اند، که نشان می‌دهد طی ۲۰ سال گذشته، ۷۰ درصد از جمعیت آن کم شده‌است.
در واقع در میان تمام گونه‌های کَپی‌ها (انسان‌وارها)، گوریل‌های شرقی، گوریل‌های غربی، اورانگوتان‌های سوماترا، شامپانزه‌ها و بونوبوها، تنها این دو گونه آخر هستند که در «معرض انقراض» قرار نگرفته‌اند، هرچند بقای آن‌ها نیز در «معرض خطر انقراض» قرار دارد.
نخستی‌سان‌ها که گوریل‌ها از جمله آن‌ها هستند، پستانداران جفت‌داری هستند که تمامی انسان‌وارها، و نیز انسان‌ها را در بر می‌گیرند. کَپی‌ها بخشی از رده‌های بالایی انسان‌وارها هستند که گوریل‌ها در فهرستشان قرار می‌گیرند.
گوریل شرقی عمدتا ساکن کنگو و اوگاندا است. خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است در کنگو، جایی که بیشترین شمار گوریل‌های شرقی در آن حضور دارند، وضعیت حفاظت‌های بین‌المللی، خود، به دلیل تنش‌ها و بحران‌های سیاسی، نامعلوم و با تردیدهایی روبه‌رو است.
البته «اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست» خبر خوبی هم در مورد پانداها منتشر کرده و گفته است، با تلاش‌های حفاظتی، از سیاهه‌ی گونه‌های «در معرض خطر» به گونه‌های «آسیب‌پذیر» انتقال پیدا کرده که یک رتبه بهتر از گذشته است.
