پس از خشونتهای آخر هفته و حمله پلیس با گاز اشکآور، به معترضان به سیاستهای پکن در منطقه هنگکنگ، دهها هزار نفر از ساکنان این منطقه، شب دوشنبه و صبح سهشنبه همچنان در خیابانها ماندند؛ پلیس ضد شورش از مراکز تجمع عقب کشیده شده است.
شمار دقیق معترضان مشخص نیست، خبرگزاریها از قول رهبران اعتراضها میگویند تا ۸۰ هزار نفر طی روزهای گذشته به خیابانها آمدهاند.
روز هفتم مهر ماه دولت هنگکنگ تصمیم گرفت تا پلیس ضد شورش را از خیابانهای اصلی شهر -که به مراکز تجمع و تحصن معترضان این شاهراه تجاری آسیا تبدیل شدهاند- بیرون ببرد.
شمار نیروهای پلیس به طور چشمگیری کمتر از روزهای گذشته بوده؛ موارد چندانی از درگیری یا خشونت نیز گزارش نشده است.
یک مامور پلیس به خبرگزاری رویترز گفته دلیل آنکه شمار نیروهای پلیس کم شده را نمیداند و ادامه داده «ولی ما خستهایم. ما هم انسانیم و نیاز به استراحت داریم».
درخواستهای دولت منطقه از معترضان برای بازگشت به خانههایشان، بیپاسخ مانده است و معترضان، صبح روز هشتم مهر ماه، همچنان به اشغال خیابانهای مرکزی شهر ادامه دادهاند.
معترضان هنگکنگی خواستار آن هستند که پکن دست از اصلاح قوانین انتخاباتی این منطقه که در نهایت تنها به نامزدهای نزدیک به حکومت چین اجازه شرکت میدهد، بکشد. آنها میخواهند تا در انتخابات بعدی، به رئیس دولت اجرایی این منطقه خودمختار، آزادانه از فهرستی باز از نامزدها رای دهند. گروهی از معترضان خواستار استعفای دولت اجرایی فعلی به رهبری لانگ چانئینگ، نیز شدهاند.
معترضان که طی هفتههای گذشته پیرامون گروه «سنترال را اشغال کن» گرد آمده بودند، این روزها با حضور گسترده جنبش دانشجویی، شمار زیادی از دانشآموزان و دانشجویان منطقه را نیز در بر میگیرند که کلاسهای درس را تعطیل کرده و در خیابانها جمع شدهاند.
منطقه سنترال در هنگکنگ از مهمترین مراکز تجاری این منطقه و از بازارهای مالی اصلی آسیا به شمار میرود.
تجمعات و اعتراضها در شبکههای اجتماعی هنگکنگ نام «انقلاب چتر» به خود گرفته است. از چتر طی روزهای آخر هفته برای جلوگیری از پاشیده شدن اسپری فلفل از سوی پلیس به سوی معترضان استفاده شده بود.
با این همه در رسانهها و نیز شبکههای اجتماعی، نگرانی در مورد واکنش حکومت چین به جنبش اخیر در این منطقه خودمختار به چشم میخورد.
خبرگزاری فرانسه از قول فلیکس کان، گرافیست معترض، نقل میکند «خیال ما نمیتواند راحت باشد… چین همچنان چین است. هیچوقت نمیدانی چه اتفاقی ممکن است بیافتد».
روز دوشنبه، روزنامه سوث چاینا مورنینگ پست، چاپ هنگکنگ، از یکی از مقامهای پیشین عالیرتبه امنیتی شهر، که از چهرههای نزدیک به چین به شمار میرود نقل کرد که وقایع هنگکنگ را با میدان تیانآنمن در سال ۱۹۸۹ مقایسه کرده بود.
جنبش دانشجویی چین در آن سال با سرکوب خونین دولت روبهرو شد.
این روزنامه میگوید چان کیممن، از رهبران اصلی اعتراضها در جنبش «سنترال را اشغال کن»، خواستار ادامه اعتراضهای نشسته تا تعطیل عمومی در اول اکتبر (چهارشنبه)، شده است. زمانی که قرار است رهبران جنبش مدنی و سیاسی، نحوه ادامه اعتراضات را مشخص کنند.
گزارشهای گوناگونی در مورد فیلتر شدن و سانسور اطلاعات و خبرهای مربوط به هنگکنگ در چین، منتشر شده است.
این منطقه خودمختار که بیش از هفت میلیون نفر جمعیت دارد، از مهمترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار میرود. از سال ۱۹۹۷ کنترل آن با وعده ضمانت دولت چین به حفظ خودمختاری منطقه، تحت سیاستی که به «یک کشور دو سیستم» مشهور است، از بریتانیا به پکن منتقل شد.
دولت مرکزی چین اعتراضهای اخیر را «غیرقانونی» نامیده است. اعتراضاتی که رسانههای بینالمللی آن را بزرگترین چالش در این شهر طی ۱۷ سال گذشته، برای پکن، توصیف کردهاند.