سازمان دیدبان حقوق بشر و عفو بین‌الملل که پس از مدت‌ها موفق شدند به اردوگاه پناهجویان راهیِ استرالیا، در جزیره «نائورو» دسترسی پیدا کنند، اتهاماتی را به دولت استرالیا وارد کرده‌اند.
به گفته این دو سازمان مدافع حقوق بشر، استرالیا عمدا نقض حقوق پناهجویان، آزار و اذیت و وضعیت بحرانی آنها را در این جزیره نادیده می‌گیرد تا برای دیگر کسانی که قصد پناهجویی دارند، «درس عبرت» شود.
نائورو یکی از جزایری‌ست که استرالیا، پناهجویان قایق‌سوار را به آن می‌فرستد. بر اساس قانونی در استرالیا، که با انتقادهای نهادهای بین‌الملی روبه‌رو است، هیچ پناهجویی به خاک آن کشور پذیرفته نمی‌شود و در اردوگاه‌هایی در این جزیره یا در پاپوا گینه‌نو نگه‌داری خواهد شد.
|برای دریافت تازه‌ترین خبرها به تلگــــرام رادیو فردا بپیوندید|
یک بازرس «عفو بین‌الملل» و یک بازرس از «دیدبان حقوق بشر» پس از تلاش‌های این دو سازمان، موفق شدند در ماه ژوئیه از اردوگاه در نائورو دیدار و با ۸۴ نفر از پناهجویان، از جمله از ایران، گفت‌وگو کنند.
سازمان دیدبان حقوق بشر در بیانیه‌ای می‌گوید «به نظر می‌رسد کوتاهی دولت استرالیا در توجه به بدرفتاری‌های جدیِ موجود [در نائورو]، سیاستی عمدی برای جلوگیری از عزیمت دیگر پناهجویان قایق‌سوار به سوی آن کشور است».
خبرگزاری رویترز می‌گوید در دیدار و گفت‌وگوی بازرسان سازمان‌های مدافع حقوق بشر با خدمات‌دهندگان در اردوگاه، آنها گفته‌اند این موضوع که دولت استرالیا از وضعیت آنجا بی‌اطلاع باشد تصورناپذیر است.
بازرس سازمان عفو بین‌الملل گفته‌است مصاحبه‌ها در اردوگاه نشان می‌دهد با پناهجویان مانند زندانی رفتار می‌شود، خدمات پزشکی ناکافی‌ست، و آنها هدف آزارهای جنسی و جسمی قرار می‌گیرند.
دولت استرالیا می‌گوید، سیاست آن کشور در قبال پناهجویان برای جلوگیری از راهی‌شدن آنها از طریق دریا، در نتیجه جلوگیری از به‌خطر افتادن زندگی این افراد، ضروری‌ست.
یک سخنگوی وزارت مهاجرت و مرزبانی استرالیا در گفت‌وگو با خبرگزاری رویترز، شدیدا از گزارش‌های منتشرشده انتقاد کرده و می‌گوید این وزارت‌خانه پیش از انتشار این گزارش‌ها، هیچ فرصت و بختی برای مطالعه آنها و مرور ادعاهای مطرح‌شده در آن نداشت.
رخدادهای اردوگاه نائورو چندین بار خبرساز شده‌است؛ از جمله پس از خودسوزی‌های اخیر توسط یک پناهجوی مرد ایرانی و یک پناهجوی زن سومالیایی.
پناهجوی ایرانی که «امید» نام داشت و گفته می‌شود ۲۳ ساله بود، در پی به‌آتش‌کشیدن خود، جانش را از دست داد. همسر امید، مقام‌های اردوگاه را متهم کرده بود که در رساندن او به بیمارستان در کویینزلند کوتاهی کرده‌اند و همین موضوع نیز به مرگ او انجامیده‌است. وزیر مهاجرت استرالیا در واکنش به این اتهام‌ها گفته بود در انتقال امید به بیمارستان تعللی صورت نگرفته است.
دولت استرالیا تاکید کرده است این وقایع تاثیری بر سیاست آن مبنی بر نپذیرفتن پناهجویان نخواهد گذاشت؛ در عین‌حال اما نظرسنجی سازمان عفو بین‌الملل در اردیبهشت‌ماه گذشته نشان می‌دهد، شهروندان استرالیایی در صدر فهرست ملت‌هایی هستند که با روی بازتری با پناهجویان روبه‌رو می‌شوند. ⇆ بیشتر بخوانید
