انقلاب بهمن ۵۷ چهره‌های گوناگونی داشت. کسانی که رفتند و آنها که آمدند، کسانی که در جریان آن یا پس از آن جان خود را از دست دادند و کسانی که هنوز زنده و در عرصه سیاست ایران فعال‌اند. کسانی که انقلاب کردند و کسانی که انقلاب علیه آنها برپا شد. برخی از آن چهره‌های سرشناس را در این گزارش تصویری می‌بینیم.
چهره‌های یک انقلاب
۱۱
علی شریعتی؛ از سبزوار تا دمشق. از مشهورترین نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی و از چهره‌های سرشناس سیاسی-مذهبی. در روستای کاهک سبزوار به دنیا آمد و در ۴۴ سالگی، پیش از آنکه انقلاب ایران را ببیند در بریتانیا در گذشت. آرامگاه او در دمشق است. برخی از نزدیکان او از رانده‌شدگان انقلاب ایران به شمار می‌روند.
۱۲
مسعود رجوی و موسی خیابانی؛ رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران از جمله هواداران سرسخت انقلاب اسلامی بودند. اما نزدیکی آنها به جریان حاکم چندان به درازا نکشید. موسی خیابانی در سال ۱۳۶۰ در درگیری مسلحانه کشته شد و مسعود رجوی در زمان جنگ ایران و عراق در عراق پایگاهی برپا کرد تا قدرت را در دست گیرد.
۱۳
مرتضی مطهری؛ اسلام، انقلاب، فلسفه. او از دیگر نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی به‌شمار می‌رود. پیش از انقلاب استاد دانشگاه بود. پس از انقلاب به ریاست «شورای انقلاب» رسید. در اردیبهشت ۱۳۵۸ به دست گروه «فرقان» کشته شد. آیت‌الله خمینی پس از مرگ او گفت «مطهری پاره تن اسلام و حاصل عمر من بود».
۱۴
مهدی بازرگان (نخستن نخست‌وزیر پس از انقلاب) همراه آیت‌الله خمینی و اکبر هاشمی رفسنجانی. بازرگان از بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران بود و اکبر هاشمی رفسنجانی از اعضای شورای انقلاب اسلامی و از موسسان حزب جمهوری اسلامی.
۱۵
ابوالحسن بنی‌صدر؛ نخستین رئیس‌جمهور. او پیش از پیروزی انقلاب به استقبال آیت‌الله خمینی در پاریس رفت. در هواپیمایی که او را به ایران بازگردند، همراه او شد. نخستین رئیس‌جمهوری ایران بود. در سال ۱۳۶۰ از ایران گریخت.
۱۶
مهدی بازرگان، ابراهیم یزدی و دیگر اعضای نخستین دولت ایران پس از انقلاب.
۱۷
کریم سنجابی؛ جبهه ملی. او (در تصویر نفر اول از چپ) از بنیان‌گذاران جبهه ملی و از هواداران محمد مصدق (نفر چهارم از راست) بود. با سابقه طولانی فعالیت سیاسی، پس از انقلاب نخستین وزیر خارجه ایران شد؛ مقامی که ۵۵ روز بیشتر در آن نماند.
۱۸
صادق قطب‌زاده؛ اعدام به اتهام «کودتا». او از مشاوران آیت‌الله خمینی در پاریس بود. پس از انقلاب به ریاست رادیو و تلویزیون دولتی ایران رسید. در فروردین ۱۳۶۱ به اتهام «کودتا» بازداشت و در شهریور همان سال اعدام شد. در تصویر همراه ابراهیم یزدی در حال حمل پیکر علی شریعتی.
۱۹
داریوش فروهر؛ حزب ملت. او از جمله سه نفری بود (همراه کریم سنجابی و شاپور بختیار) که در خرداد ۱۳۵۶ به محمدرضا پهلوی نامه نوشت و خواست تا به حکومت استبدادی پایان دهد. دبیرکل حزب ملت ایران بود قبل و بعد از انقلاب به زندان افتاد و قربانی قتل‌های سیاسی شد که از دامن انقلاب درآمد.
۲۰
آیت‌الله محمد کاظم شریعتمداری. موسس حزب جمهوری خلق مسلمان ایران و از سرشناس‌ترین روحانیون شیعه. او نیز در اوایل انقلاب به صف رانده‌شدگان پیوست. او از نخستین مراجع سرشناس شیعی بود که با «ولایت فقیه» مخالفت کرد. در فروردین ۱۳۶۵ درگذشت.