محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری ایران شب یازدهم تیرماه با بازگشت از مسکو به تهران، بنا بر آنچه اعلام شده است، به آخرین سفر خارجی خود در مقام ریاست جمهوری پایان داد.
خبرگزاری مهر گزارش داده است که محمود احمدینژاد پس از بازگشت از آخرین سفر خارجی در دوران ریاستجمهوریاش، با وجود آنکه پیش از این شبکههای نزدیک به دولت برای استقبال از او تبلیغات انجام داده بودند، بدون حضور در میان استقبالکنندگان از فرودگاه خارج شد.
مهر میگوید وبسایت روزنامه دولتی ایران پیشتر با انتشار اطلاعیهای به نقل از «حامیان گفتمان انقلاب اسلامی» از «همه علاقمندان به محمود احمدی نژاد» خواسته بود که «برای ابراز علاقه خود همزمان با بازگشت رئیس جمهور از مسکو در فرودگاه مهرآباد حضور یابند».
پیش از این خبرگزاری دولتی ایران، ایرنا نیز نوشته بود که «قراراست اقشار مختلف مردم، با حضور در فرودگاه مهرآباد به استقبال رئيسجمهوری» بروند. اما همین خبرگزاری بعد از آن، در خبری کوتاه و بدون اشاره به موضوع «استقبال» احتمالی یا «تجمع هوادارن» محمود احمدینژاد، تنها از بازگشت او به ایران گفته است.
در خبرهای منتشر شده در رسانههای داخل ایران مشخص نیست چه تعدادی از «هواداران» رئیسجمهوری در فرودگاه مهرآباد جمع شده بودند.
رئیسجمهوری ایران، دهم تیر ماه برای شرکت در نشست سران کشورهای صادرکننده گاز، همراه گروهی ۱۰۰ نفره به روسیه سفر کرده بود.
خبرگزاری مهر نوشته است علاوه بر مقامهای اصلی، معاونین، کارشناسان و همسران مقامهای دولت نیز بهخاطر این نشست به مسکو رفته بودند و برخی از آنها نیز هنوز در روسیهاند.
خبرگزاری ایسنا نیز نوشته است علاوه بر دیدارهای معمول «شرکت در اجلاس بزرگداشت هوگو چاوز، رئیسجمهوری درگذشته ونزوئلا» از دیگر برنامههای سفری رئیس دولت دهم به مسکو بود.
عمر دولت دهم در نیمه مرداد ماه، تا یک ماه دیگر به پایان میرسد.
سفرهای خارجی محمود احمدینژاد از جمله جنجالهای مختلفی بوده است که طی سالهای گذشته دامن دولت او را گرفته است.
یکی از جنجالیترین آنها، سفر رئیسجمهوری و هیئت «۱۲۵ نفره» به نیویورک در مهر ماه سال ۱۳۹۱ بود.
مجلس ایران در مورد این سفر پروندهای برای دولت تشکیل داده است.
محمدعلی پورمختار، رئیس کمیسیون اصل نود، در مورد این سفر «پرهزینه» گفته است که «جز هزینه هواپیما، هزینه هر اتاق که در هتل محل اقامت رئیس جمهور در اختیار همراهانش قرار گرفت شبی ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار بود».
در این میان گزارشهایی در مورد واکنش نمایندگان مجلس به اینکه «برخلاف گذشته» هیچ یک از آنها به این سفر دعوت نشده است نیز منتشر شده بود.
سفر محمود احمدینژاد در سال ۱۳۸۶ به نیویورک نیز از دیگر سفرهای خبرساز این مقام رسمی جمهوری اسلامی بود.
رسانههای آمریکایی بهطور گستردهای آن سفر را پوشش دادند. درخواست محمود احمدینژاد برای حضور در محل حملات یازدهم سپتامبر و سخنرانی او در دانشگاه کلمبیا نیز جنجالبرانگیز شد.
از دیگر سفرهای او که بیحاشیه نماند سفر دو سال و نیم پیش او به لبنان بود که پیش از آنکه انجام شود با مخالفت و انتقادهای گروههای مختلفی در آن کشور روبهرو شد. علاوه بر این هزاران نفر از هواداران او نیز در لبنان به استقبال او رفتند. این سفر با انتقاد مقامهای اسرائیلی نیز روبهرو شد که گفتند لبنان «عامل دست ایران» شده است.
سفر او به ونزوئلا برای شرکت در مراسم درگذشت هوگو چاوز و سخنانی که در مورد رئیسجمهوری پیشین ونزوئلا گفت نیز از دیگر سفرهای خبرساز احمدینژاد بودند.
سفر او به مصر پس از دگرگونیهای سیاسی در آن کشور و نیز برخی سفرهای دیگری که به کشورهای مختلف داشته است نیز خالی از جنجال و حاشیه نبودهاند.
علاوه بر خود او سفرهای خارجی اسفندیار رحیم مشایی، از نزدیکترین اعضای دولت به محمود احمدینژاد، نیز با حاشیههایی روبهرو بودهاند. در این مورد نیز کار به مجلس ایران و اعتراضاتی در آن کشید. از جمله در اوایل تیرماه، احمد توکلی،نماینده مجلس، پاسخهای وزیر خارجه ایران درباره ۹۶ سفر خارجی رحیم مشایی و ملاقاتهای قابل تأمل او در جریان این سفرها را قانع کننده ندانسته بود.
محمود احمدینژاد طی دوران ریاستجمهور خود به دهها سفر خارجی رفته است. تنها در سال ۱۳۸۶ شمار این سفرها بیش از ۱۵ بوده است. برپایه برخی آمار، او در دوران ریاستجمهوری خود بیش از صدبار به کشورهای مختلف سفر کرده است. احمدینژاد در زمان کارزار انتخاباتیاش برای نخستین دور ریاستجمهوری، از جمله وعده داده بود به «سفرهای غیر ضروری خارجی دولت» پایان میدهد.
خبرگزاری مهر گزارش داده است که محمود احمدینژاد پس از بازگشت از آخرین سفر خارجی در دوران ریاستجمهوریاش، با وجود آنکه پیش از این شبکههای نزدیک به دولت برای استقبال از او تبلیغات انجام داده بودند، بدون حضور در میان استقبالکنندگان از فرودگاه خارج شد.
مهر میگوید وبسایت روزنامه دولتی ایران پیشتر با انتشار اطلاعیهای به نقل از «حامیان گفتمان انقلاب اسلامی» از «همه علاقمندان به محمود احمدی نژاد» خواسته بود که «برای ابراز علاقه خود همزمان با بازگشت رئیس جمهور از مسکو در فرودگاه مهرآباد حضور یابند».
پیش از این خبرگزاری دولتی ایران، ایرنا نیز نوشته بود که «قراراست اقشار مختلف مردم، با حضور در فرودگاه مهرآباد به استقبال رئيسجمهوری» بروند. اما همین خبرگزاری بعد از آن، در خبری کوتاه و بدون اشاره به موضوع «استقبال» احتمالی یا «تجمع هوادارن» محمود احمدینژاد، تنها از بازگشت او به ایران گفته است.
در خبرهای منتشر شده در رسانههای داخل ایران مشخص نیست چه تعدادی از «هواداران» رئیسجمهوری در فرودگاه مهرآباد جمع شده بودند.
رئیسجمهوری ایران، دهم تیر ماه برای شرکت در نشست سران کشورهای صادرکننده گاز، همراه گروهی ۱۰۰ نفره به روسیه سفر کرده بود.
خبرگزاری مهر نوشته است علاوه بر مقامهای اصلی، معاونین، کارشناسان و همسران مقامهای دولت نیز بهخاطر این نشست به مسکو رفته بودند و برخی از آنها نیز هنوز در روسیهاند.
خبرگزاری ایسنا نیز نوشته است علاوه بر دیدارهای معمول «شرکت در اجلاس بزرگداشت هوگو چاوز، رئیسجمهوری درگذشته ونزوئلا» از دیگر برنامههای سفری رئیس دولت دهم به مسکو بود.
عمر دولت دهم در نیمه مرداد ماه، تا یک ماه دیگر به پایان میرسد.
سفرهای خارجی محمود احمدینژاد از جمله جنجالهای مختلفی بوده است که طی سالهای گذشته دامن دولت او را گرفته است.
یکی از جنجالیترین آنها، سفر رئیسجمهوری و هیئت «۱۲۵ نفره» به نیویورک در مهر ماه سال ۱۳۹۱ بود.
مجلس ایران در مورد این سفر پروندهای برای دولت تشکیل داده است.
محمدعلی پورمختار، رئیس کمیسیون اصل نود، در مورد این سفر «پرهزینه» گفته است که «جز هزینه هواپیما، هزینه هر اتاق که در هتل محل اقامت رئیس جمهور در اختیار همراهانش قرار گرفت شبی ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار بود».
در این میان گزارشهایی در مورد واکنش نمایندگان مجلس به اینکه «برخلاف گذشته» هیچ یک از آنها به این سفر دعوت نشده است نیز منتشر شده بود.
سفر محمود احمدینژاد در سال ۱۳۸۶ به نیویورک نیز از دیگر سفرهای خبرساز این مقام رسمی جمهوری اسلامی بود.
رسانههای آمریکایی بهطور گستردهای آن سفر را پوشش دادند. درخواست محمود احمدینژاد برای حضور در محل حملات یازدهم سپتامبر و سخنرانی او در دانشگاه کلمبیا نیز جنجالبرانگیز شد.
از دیگر سفرهای او که بیحاشیه نماند سفر دو سال و نیم پیش او به لبنان بود که پیش از آنکه انجام شود با مخالفت و انتقادهای گروههای مختلفی در آن کشور روبهرو شد. علاوه بر این هزاران نفر از هواداران او نیز در لبنان به استقبال او رفتند. این سفر با انتقاد مقامهای اسرائیلی نیز روبهرو شد که گفتند لبنان «عامل دست ایران» شده است.
سفر او به ونزوئلا برای شرکت در مراسم درگذشت هوگو چاوز و سخنانی که در مورد رئیسجمهوری پیشین ونزوئلا گفت نیز از دیگر سفرهای خبرساز احمدینژاد بودند.
سفر او به مصر پس از دگرگونیهای سیاسی در آن کشور و نیز برخی سفرهای دیگری که به کشورهای مختلف داشته است نیز خالی از جنجال و حاشیه نبودهاند.
علاوه بر خود او سفرهای خارجی اسفندیار رحیم مشایی، از نزدیکترین اعضای دولت به محمود احمدینژاد، نیز با حاشیههایی روبهرو بودهاند. در این مورد نیز کار به مجلس ایران و اعتراضاتی در آن کشید. از جمله در اوایل تیرماه، احمد توکلی،نماینده مجلس، پاسخهای وزیر خارجه ایران درباره ۹۶ سفر خارجی رحیم مشایی و ملاقاتهای قابل تأمل او در جریان این سفرها را قانع کننده ندانسته بود.
محمود احمدینژاد طی دوران ریاستجمهور خود به دهها سفر خارجی رفته است. تنها در سال ۱۳۸۶ شمار این سفرها بیش از ۱۵ بوده است. برپایه برخی آمار، او در دوران ریاستجمهوری خود بیش از صدبار به کشورهای مختلف سفر کرده است. احمدینژاد در زمان کارزار انتخاباتیاش برای نخستین دور ریاستجمهوری، از جمله وعده داده بود به «سفرهای غیر ضروری خارجی دولت» پایان میدهد.