پس از آنکه جواد شمقدری، رئیس سازمان سینمایی ایران، دستور به جمعآوری جایزههای محسن مخلباف از موزه سینمای ایران داد، اعضای خانواده آقای مخملباف و فریدون جیرانی، کارگردان و برنامهساز تلویزیونی، جداگانه، از این کار انتقاد کردند.
خانواده محسن مخلباف، کارگردان ایرانی، با انتشار بیانیهای جوایز خود را «متعلق به تاریخ هنر ایران» دانسته و گفتهاند آنها را در هر شرایطی چه در گذشته و چه امروز برای موزه سینمای ایران ارسال کردهاند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، فریدون جیرانی نیز روز ۲۴ تیر ماه، با نوشتن نامهای به رئیس سازمان سینمایی ایران، از او خواسته است «سیاست را قاطی سینما نکند» و «آنی و احساساتی تصمیم نگیرد».
این کارگردان و برنامهساز تلویزیونی نیز در نامه خود گفته است گذشته فقط متعلق به فرد نیست و به تاریخ سینمای ایران تعلق دارد.
جیرانی در نامه خود نوشته است که برداشتن جوایز مخملباف از موزه سینمای ایران «به منزله حذف اسم آن فرد و این جوایز از تاریخ نوشتاری نخواهد بود. برعکس بعدا، همین کار شما (جواد شمقدری) به تاریخ نوشتاری اضافه خواهد شد».
خانواده مخلملباف نیز در بیانیه خود به قراردادی میان خود و موزه سینمای ایران اشاره کرده که حضور این جوایز مشروط به دورهای زمانیست و اگر موزه امکان حفاظت از آنها را ندارد، «موظف است این جوایز را طبق لیست موجود، در اسرع وقت، به ما مسترد کند تا در دوره دیگری به مردم باز پس داده شود».
دستور جمعآوری جوایز مخملبافها از موزه سینمای ایران ۲۳ تیرماه و پس از آنکه محسن مخملباف در جشنواره جهانی فیلم در بیتالمقدس/اورشلیم، شرکت کرد، صادر شد.
روز یکشنبه جواد شمقدری در نامهای به مدیرعامل موزه سینما دستور داد تا به گفته او، «ساحت موزه سینمای ایران را از لوث یادگاریهای این فیلمساز»، «پاک و منزه» کند.
محسن مخملباف که به عنوان «یک هنرمند عالیقدر» به «جشنواره جهانی فیلم اورشلیم»، (بیتالمقدس) دعوت شده بود به اسرائیل سفر کرد و روز بیست و یکم تیر ماه، جایزه ویژه این جشنواره جهانی را دریافت کرد.
او در عین حال در یک نشست خبری در این سفر از اسرائیل خواست تا از حمله نظامی به ایران خودداری کند.
سفر مخملباف به اسرائیل با انتقادها و حمایتهایی روبهرو شده است.
از یک سو گروهی از ایرانیان در کشورهای مختلف در نامهای سرگشاده از او به دلیل حمایت نکردن از جنبش تحریم اسرائیل انتقاد کرده و اجرای برنامههای هنری در اسرائیل را یک عمل سیاسی نامیدهاند.
از سوی دیگر گروهی از روزنامهنگاران، نویسندگان و چهرههای فرهنگی ایرانی دیگر در خارج از این کشور نیز از او حمایت کرده و در میانه «سياستهای جنگطلبانه مقامهايی در حکومت جمهوری اسلامی و مقامهايی در اسراييل» او را «سفیر صلح و دوستی» خطاب کردهاند.
خانواده محسن مخلباف، کارگردان ایرانی، با انتشار بیانیهای جوایز خود را «متعلق به تاریخ هنر ایران» دانسته و گفتهاند آنها را در هر شرایطی چه در گذشته و چه امروز برای موزه سینمای ایران ارسال کردهاند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، فریدون جیرانی نیز روز ۲۴ تیر ماه، با نوشتن نامهای به رئیس سازمان سینمایی ایران، از او خواسته است «سیاست را قاطی سینما نکند» و «آنی و احساساتی تصمیم نگیرد».
این کارگردان و برنامهساز تلویزیونی نیز در نامه خود گفته است گذشته فقط متعلق به فرد نیست و به تاریخ سینمای ایران تعلق دارد.
جیرانی در نامه خود نوشته است که برداشتن جوایز مخملباف از موزه سینمای ایران «به منزله حذف اسم آن فرد و این جوایز از تاریخ نوشتاری نخواهد بود. برعکس بعدا، همین کار شما (جواد شمقدری) به تاریخ نوشتاری اضافه خواهد شد».
خانواده مخلملباف نیز در بیانیه خود به قراردادی میان خود و موزه سینمای ایران اشاره کرده که حضور این جوایز مشروط به دورهای زمانیست و اگر موزه امکان حفاظت از آنها را ندارد، «موظف است این جوایز را طبق لیست موجود، در اسرع وقت، به ما مسترد کند تا در دوره دیگری به مردم باز پس داده شود».
دستور جمعآوری جوایز مخملبافها از موزه سینمای ایران ۲۳ تیرماه و پس از آنکه محسن مخملباف در جشنواره جهانی فیلم در بیتالمقدس/اورشلیم، شرکت کرد، صادر شد.
روز یکشنبه جواد شمقدری در نامهای به مدیرعامل موزه سینما دستور داد تا به گفته او، «ساحت موزه سینمای ایران را از لوث یادگاریهای این فیلمساز»، «پاک و منزه» کند.
محسن مخملباف که به عنوان «یک هنرمند عالیقدر» به «جشنواره جهانی فیلم اورشلیم»، (بیتالمقدس) دعوت شده بود به اسرائیل سفر کرد و روز بیست و یکم تیر ماه، جایزه ویژه این جشنواره جهانی را دریافت کرد.
او در عین حال در یک نشست خبری در این سفر از اسرائیل خواست تا از حمله نظامی به ایران خودداری کند.
سفر مخملباف به اسرائیل با انتقادها و حمایتهایی روبهرو شده است.
از یک سو گروهی از ایرانیان در کشورهای مختلف در نامهای سرگشاده از او به دلیل حمایت نکردن از جنبش تحریم اسرائیل انتقاد کرده و اجرای برنامههای هنری در اسرائیل را یک عمل سیاسی نامیدهاند.
از سوی دیگر گروهی از روزنامهنگاران، نویسندگان و چهرههای فرهنگی ایرانی دیگر در خارج از این کشور نیز از او حمایت کرده و در میانه «سياستهای جنگطلبانه مقامهايی در حکومت جمهوری اسلامی و مقامهايی در اسراييل» او را «سفیر صلح و دوستی» خطاب کردهاند.