آیین باستانی کشتی پهلوانی ایران در دسته بی‌وزن برگزار شد و پرویز هادی از آذربایجان شرقی، با پیروزی مقابل جابر صادق‌زاده از مازندران، نشان قهرمانی را به سینه زد.
پهلوان امسال، پرویز هادی، کسی است که تک مدال طلای ایران در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۳ آسیا را به گردن آویخت تا از مدال طلای سال ۲۰۱۲ خود دفاع کند. این کشتی‌گیر تبریزی که به پیشنهاد هنگفت جمهوری آذربایجان برای قرار گرفتن در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد این کشور پاسخ منفی داده بود، در بازی‌های آسیایی اینچئون هم روی سکوی نخست ایستاد.
رقابت‌های پهلوانی امسال که یادواره علیرضا سلیمانی نام‌گذاری شده بود، در سالن مملو از جمعیت بهشتی مشهد برگزار شد. پرویز هادی مقابل جابر صادق‌زاده دارنده مدال طلای کشتی آزاد جوانان جهان و برنده مدال طلای کشتی ساحلی بازی‌های آسیایی قرار گرفت.
مطابق سنت این رقابت‌ها، دو پهلوان در میدان زانو زدند تا پس از اجرای گل کشتی و نوای مرشد، نبرد نهایی را با «فرو کوفتن»، که اصطلاحی در آیین زورخانه است، آغاز کنند.
هادی موفق شد ۸ بر ۲ صادق‌زاده را شکست دهد. مراسم نصب بازوبند برگزار نشد اما توزیع جوایز با حضور اکبر ترکان، مشاور رئیس‌جمهوری، نصرالله سجادی، معاون وزیر ورزش، کیومرث هاشمی، رئیس کمیته ملی المپیک و محسن مهرعلیزاده، رئیس فدراسیون بین‌المللی ورزش باستانی و زورخانه‌ای به انجام رسید.
علی دهقان از آذربایجان شرقی نیز به عنوان مربی نمونه انتخاب شد. دهقان در مسابقات جهانی ۱۹۷۷ لوزان عضو تیم ملی کشتی آزاد بود.
پهلوانی و کشتی
هرودوت، مورخ یونانی، درباره فرهنگ کشتی پهلوانی نوشته «ایرانیان تا ۲۰ سالگی سه چیز می‌آموختند: سواری، تیرو کمان، راستگویی. کلمه پهلوان و پهلوانی، دارای ریشه پارتی است که هر فرد زورمند را منتسب به پارت یا پرتو و پهلو دانسته‌اند.»
کشتی یا کستی نام کمربند مخصوص زرتشتیان بود که پهلوانان به کمر می‌بستند.
پیش از اسلام و میلاد مسیح، ایرانیان نبرد تن به تن و بدون سلاح را کشتی می‌خواندند.
از اصلی‌ترین تفریحات عمومی در ایران باستان، تماشای مبارزه پهلوانان بود. با این تفاوت که بر خلاف رزم گلادیاتوری در مغرب زمین، نه خونی ریخته می‌شد و نه فرد مغلوب به قتل می‌رسید.
پس از اسلام نیز این آیین باستانی تداوم داشت. مثلاً پهلوان محمود خوارزمی ملقب به پوریای ولی که هم شعر می‌سرود و هم کشتی می‌گرفت در قرن هشتم چهره شد و به عنوان پیر و مراد تاریخ ورزش ایران مشهور است.
در قرن اخیر، سال ۱۳۱۳ «جشن هزاره فردوسی» در اغلب شهرهای ایران برگزار شد؛ در جشن تهران، نوبت اول به میان‌داری پهلوان سیدحسن رزاز در میدان جلالیه و نوبت دوم به میان‌داری پهلوان حاج میرزا محمود شریف.
در دوران پهلوی دوم نیز پهلوان کشور در حیاط کاخ سعدآباد و مقابل دیدگان شاه انتخاب می‌شد. او بار‌ها بازوبند پهلوانی را دور بازوی عباس زندی و جهان پهلوان تختی بست.
مصطفی طوسی، ضیا می‌رقوامی، ابوالقاسم سخدری، یعقوبعلی شورورزی و رضا سوخته‌سرایی از دیگر پهلوانانی بودند که به افتخار تصاحب بازوبند نائل شدند.
پس از انقلاب اسلامی هم بار‌ها علیرضا سلیمانی از کرج، محمد حسن محبی از کرمانشاه و ایوب بنی نصرت، از آذربایجان شرقی، صاحب بازوبند شدند.
