حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران، در مقالهای در روزنامه آمریکایی واشینگتنپست با عنوان «چرا ایران به دنبال تعامل سازنده است» از از «تعامل سازنده» با جهان، رابطه ایران و آمریکا، برنامه اتمی و حل بحران سوریه نوشته و از «همتایان» خود خواسته است فرصت را مغتنم بدانند.
در این مقاله که ۲۰ سپتامبر منتشر شده، رئیسجمهوری ایران به طور خاص به موضوع برنامه اتمی ایران، رابطه ایران و آمریکا و بحران سوریه اشاره کرده و از لزوم «همکاری» بینالمللی برای پایان دادن به «رقابتهای ناسالم» و «دخالتهایی که بر خشونت افزوده و ما را از هم جدا میکند» سخن گفته است.
آقای روحانی درآغاز مقاله خود به شعارها و کارزار انتخاباتیش - تدبیر و امید - که با اقبال شهروندان ایرانی روبهرو شد اشاره کرده و میگوید وظیفه دارد به وعدههای خود از جمله در مورد «تعامل سازنده با جهان» عمل کند.
او بار دیگر از سیاستی «برد - برد» که پیشتر نیز از آن گفته بود و نیز در نظر گرفتن منافع هر طرف با توجه به منافع همه دفاع میکند.
حسن روحانی از افراطیگری به عنوان مشکلی برای «همه» نام میبرد که حتی اگر هزاران مایل دورتر از کشوری رخ دهند، باز هم کسی در برابر آن ایمن نیست.
رئیسجمهوری ایران در مورد برنامه اتمی نیز میگوید به جای تمرکز بر «بدتر نشدن»، «ما باید فکر کنیم تا چطور وضعیت را بهتر کنیم».
او در توضیح این موضوع به بحران سوریه، برنامه اتمی ایران و رابطه این کشور با آمریکا اشاره کرده است؛ «ما باید هدفی عالیتر را جستوجو کنیم».
روحانی نوشته است در این موارد باید به طور مشخص و واضح بدانیم چه میخواهیم و آن را با اراده سیاسی پشتیبانی کنیم تا کنش لازم را انجام دهیم. او میگوید پس از ده سال جلو و عقب رفتن، آنچه هیچکس در مورد پرونده اتمی نمیخواهد روشن است.
او بار دیگر بر صلحآمیز بودن برنام اتمی ایران تاکید میکند.
حسن روحانی در نوشته خود به خشونتها در کشورهای سوریه، عراق و افغانستان اشاره کرده «حملات شیمیایی در سوریه» را «شدیداً محکوم کرده» و در بخشی دیگر میگوید این خشونتها از هویت واقعی این کشورها به دور است.
او مینویسد برای پایان داد به این خشونتها و افراطیگری نیز باید همکاری متقابل کرد.
رئیسجمهوری ایران در مقاله خود به موضوع «هویت» به عنوان «کلید» بحران اشاره میکند.
در مورد این «هویت» موضوع برنامه اتمی ایران را به میان میکشد؛ «برای ما رسیدن به دانش چرخه سوخت هستهای و تولید انرژی هستهای همانقدر برای تنوع بخشیدن به منابع انرژیمان است، که در عین حال معرف ایرانیان به عنوان یک ملت است، خواست ما برای شان و احترام و جایگاهی که در جهان داریم. بدون در نظر گرفتن موضوع هویت بسیاری از مشکلات حل نشده باقی میمانند».
حسن روحانی میگوید از دو نگاه به چالشهای همگانی موجود مینگرد؛ «نخست باید با همکاری بنیادین به دنبال برپا کردن یک گفتوگوی ملی بود» در این مورد رئیسجمهوری ایران به خواست خود از دولتش برای کمک به گفتوگو میان دولت سوریه و مخالفان اشاره میکند.
او سپس مینویسد «دوم معطوف به موضوعی گستردهتر است، حل بیعدالتی فراگیری که آتش بحران و تنشها را سوخت میشود.»
در پایان مقاله خود، حسن روحانی مینویسد «در حالیکه به نیویورک میآیم تا در نشست عمومی ملل متحد شرکت کنم، از همتایانم میخواهم تا فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است را مغتنم بدانند. از آنها میخواهم از بیشترین اختیارات خود برای تعاملی با احتیاط که مردمم به من دادهاند، استفاده کرده و پاسخی درخور به تلاشهای دولتم برای داخل شدن در گفتوگویی سازنده بدهند. بیش از همه، از آنها میخواهم نگاهی فراتر داشته باشند و شجاعانه به من بگویند چه میبینند - اگر نه برای منافع ملی خود، برای مشروعیت خود، و برای کودکانمان و نسلهای آینده».
این مقاله و سخن گفتن از «فرصت» برای «گفتوگو» و «تعامل سازنده» تازهترین از اشارههای دیپلماتیک روزهای اخیر به شمار میرود که بحثهایی مانند «حل و فصل برنامه اتمی ایران»، «گفتوگو با آمریکا» یا حتی «یافتن راهحلی سیاسی در مورد بحران سوریه» را هدف گرفتهاند.
سخنگوی کاخ سفید آمریکا، ۲۸ شهریور ماه، از احتمال دیدار باراک اوباما، رئیسجمهوری ایالات متحده و حسن روحانی، در نشست پیشروی سازمان ملل گفته بود.
تنها دو روز پیش از آن نیز آقای اوباما در مصاحبهای تلویزیونی گفته بود «نشانههایی وجود دارد که حسن روحانی میخواهد باب گفتوگو با غرب و ایالات متحده را باز کند».
همانطور که حسن روحانی از همتایانش خواسته تا فرصت را مغتنم بدانند، رئیسجمهوری آمریکا نیز ابراز امیدواری کرده بود که ایران از فرصت پیشآمده استفاده کند.
روز پنجشنبه نیز فرانسوا اولاند از دیدار با حسن روحانی در نشست پیشروی سازمان ملل و گفتوگوهای پیشبینی شده در مورد سوریه سخن گفت.
حسن روحانی در گفتوگوی اخیر خود با شبکه خبری انبیسی، نیز گفته است برای توافق در مورد پرونده هستهای با غرب «اختیار کامل» دارد.
آيتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، هم روز سهشنبه در سخنانی که بازتاب گستردهای در رسانههای داخلی و خارج از ايران داشت، گفت که معتقد به «نرمش قهرمانانه» در ديپلماسی است.
در این مقاله که ۲۰ سپتامبر منتشر شده، رئیسجمهوری ایران به طور خاص به موضوع برنامه اتمی ایران، رابطه ایران و آمریکا و بحران سوریه اشاره کرده و از لزوم «همکاری» بینالمللی برای پایان دادن به «رقابتهای ناسالم» و «دخالتهایی که بر خشونت افزوده و ما را از هم جدا میکند» سخن گفته است.
آقای روحانی درآغاز مقاله خود به شعارها و کارزار انتخاباتیش - تدبیر و امید - که با اقبال شهروندان ایرانی روبهرو شد اشاره کرده و میگوید وظیفه دارد به وعدههای خود از جمله در مورد «تعامل سازنده با جهان» عمل کند.
او بار دیگر از سیاستی «برد - برد» که پیشتر نیز از آن گفته بود و نیز در نظر گرفتن منافع هر طرف با توجه به منافع همه دفاع میکند.
حسن روحانی از افراطیگری به عنوان مشکلی برای «همه» نام میبرد که حتی اگر هزاران مایل دورتر از کشوری رخ دهند، باز هم کسی در برابر آن ایمن نیست.
رئیسجمهوری ایران در مورد برنامه اتمی نیز میگوید به جای تمرکز بر «بدتر نشدن»، «ما باید فکر کنیم تا چطور وضعیت را بهتر کنیم».
او در توضیح این موضوع به بحران سوریه، برنامه اتمی ایران و رابطه این کشور با آمریکا اشاره کرده است؛ «ما باید هدفی عالیتر را جستوجو کنیم».
روحانی نوشته است در این موارد باید به طور مشخص و واضح بدانیم چه میخواهیم و آن را با اراده سیاسی پشتیبانی کنیم تا کنش لازم را انجام دهیم. او میگوید پس از ده سال جلو و عقب رفتن، آنچه هیچکس در مورد پرونده اتمی نمیخواهد روشن است.
او بار دیگر بر صلحآمیز بودن برنام اتمی ایران تاکید میکند.
حسن روحانی در نوشته خود به خشونتها در کشورهای سوریه، عراق و افغانستان اشاره کرده «حملات شیمیایی در سوریه» را «شدیداً محکوم کرده» و در بخشی دیگر میگوید این خشونتها از هویت واقعی این کشورها به دور است.
او مینویسد برای پایان داد به این خشونتها و افراطیگری نیز باید همکاری متقابل کرد.
رئیسجمهوری ایران در مقاله خود به موضوع «هویت» به عنوان «کلید» بحران اشاره میکند.
در مورد این «هویت» موضوع برنامه اتمی ایران را به میان میکشد؛ «برای ما رسیدن به دانش چرخه سوخت هستهای و تولید انرژی هستهای همانقدر برای تنوع بخشیدن به منابع انرژیمان است، که در عین حال معرف ایرانیان به عنوان یک ملت است، خواست ما برای شان و احترام و جایگاهی که در جهان داریم. بدون در نظر گرفتن موضوع هویت بسیاری از مشکلات حل نشده باقی میمانند».
حسن روحانی میگوید از دو نگاه به چالشهای همگانی موجود مینگرد؛ «نخست باید با همکاری بنیادین به دنبال برپا کردن یک گفتوگوی ملی بود» در این مورد رئیسجمهوری ایران به خواست خود از دولتش برای کمک به گفتوگو میان دولت سوریه و مخالفان اشاره میکند.
او سپس مینویسد «دوم معطوف به موضوعی گستردهتر است، حل بیعدالتی فراگیری که آتش بحران و تنشها را سوخت میشود.»
در پایان مقاله خود، حسن روحانی مینویسد «در حالیکه به نیویورک میآیم تا در نشست عمومی ملل متحد شرکت کنم، از همتایانم میخواهم تا فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است را مغتنم بدانند. از آنها میخواهم از بیشترین اختیارات خود برای تعاملی با احتیاط که مردمم به من دادهاند، استفاده کرده و پاسخی درخور به تلاشهای دولتم برای داخل شدن در گفتوگویی سازنده بدهند. بیش از همه، از آنها میخواهم نگاهی فراتر داشته باشند و شجاعانه به من بگویند چه میبینند - اگر نه برای منافع ملی خود، برای مشروعیت خود، و برای کودکانمان و نسلهای آینده».
این مقاله و سخن گفتن از «فرصت» برای «گفتوگو» و «تعامل سازنده» تازهترین از اشارههای دیپلماتیک روزهای اخیر به شمار میرود که بحثهایی مانند «حل و فصل برنامه اتمی ایران»، «گفتوگو با آمریکا» یا حتی «یافتن راهحلی سیاسی در مورد بحران سوریه» را هدف گرفتهاند.
سخنگوی کاخ سفید آمریکا، ۲۸ شهریور ماه، از احتمال دیدار باراک اوباما، رئیسجمهوری ایالات متحده و حسن روحانی، در نشست پیشروی سازمان ملل گفته بود.
تنها دو روز پیش از آن نیز آقای اوباما در مصاحبهای تلویزیونی گفته بود «نشانههایی وجود دارد که حسن روحانی میخواهد باب گفتوگو با غرب و ایالات متحده را باز کند».
همانطور که حسن روحانی از همتایانش خواسته تا فرصت را مغتنم بدانند، رئیسجمهوری آمریکا نیز ابراز امیدواری کرده بود که ایران از فرصت پیشآمده استفاده کند.
روز پنجشنبه نیز فرانسوا اولاند از دیدار با حسن روحانی در نشست پیشروی سازمان ملل و گفتوگوهای پیشبینی شده در مورد سوریه سخن گفت.
حسن روحانی در گفتوگوی اخیر خود با شبکه خبری انبیسی، نیز گفته است برای توافق در مورد پرونده هستهای با غرب «اختیار کامل» دارد.
آيتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، هم روز سهشنبه در سخنانی که بازتاب گستردهای در رسانههای داخلی و خارج از ايران داشت، گفت که معتقد به «نرمش قهرمانانه» در ديپلماسی است.