شاید بنگلور نمونهای از آن چیزیست که در کلانشهرهای هند در حال رخ دادن است. در یک تصویر پهن و پانورامیک با همه فرقها، همه را کنار میشود هم دید. زوجی که تازه از دانشگاه فارقالتحصیل شده، دخترکی که به مدرسه میرود، مردی میانسال که بهتازگی به خیل طبقه متوسط پیوسته است. کارگری که یکی از میلیونهاست، زنانی با لباسهای سنتی، و کمتر سنتی، از سه نسل، در پسزمینهای رنگارنگ که رنگ «خاکی» همه جایش پخش شده است. چیزی شبیه رستگاری، چیزی شبیه حلبیآباد.