ایلان کردی، پسربچه ۳ ساله‌ای بود که خانواده‌اش، مانند میلیون‌ها شهروند دیگر سوریه، راه فرار از جنگ را پیش گرفت.
جنگی که اکنون وارد پنجمین سال خود شده، بیش از ۲۵۰ هزار قربانی و ۱۰ میلیون آواره برجای گذاشته است.
جنگی که از مهم‌ترین عوامل ایجاد «گسترده‌ترین موج پناهجویان» در اروپا، از زمان پایان جنگ دوم جهانی به شمار می‌رود.
جنگی که هنوز مقام‌های ارشد سازمان ملل در مورد «بدتر شدن» آن هشدار می‌دهند.
جنگی که سوریه را محل حضور گروهی افراطی کرده است که مقام‌های ایالات متحده خطر آن را «فراتر از آنچه تا کنون دیده شده» توصیف کرده‌اند.
اما این جنگ و بحران‌های ناشی از آن، اکنون قهرمانی دارد که دیگر زنده نیست، اما آخرین تصاویر گرفته شده از او در رسانه‌های جهانی و محلی تا شبکه‌های اجتماعی کوچک و بزرگ، تقریبا در سرتاسر جهان منتشر شده و بازتاب پیدا کرده است.
تن بی‌جان ایلان بر ساحل دریای مدیترانه پیدا شد. پس از آنکه قایق قاچاقچیان انسان که او و خانواده‌اش بر آن سوار بودند، در دریا در هم شکست.
تصویر ایلان بر ساحل دریای مدیترانه، شاید یکی از ماندگارترین تصاویر در اذهان عمومی برای سال‌ها خواهد بود؛ آخرین تصویر کودک سوری.
اما پرسشی که اکنون شبکه‌های اجتماعی و کارزارها را فرا گرفته و فعالان مدنی و اجتماعی آن را می‌پرسند این است که آیا این آخرین تصویر ایلان، بی‌جان بر ساحل دریا، آغازی بر پایان رنج کودکانی چون او خواهد بود یا نه؟
فیلمی بر یوتیوب که تصاویری از کودک سوری را پیش از آوارگی در بر گرفته است
یکی از طراحی‌های منتشر شده در توئیتر
بسیاری از بازتاب‌ها در شبکه‌های اجتماعی همراه با خشم و انتقاد بوده است
تصویر تن بی‌جان کودک سوری بر صفحه اول روزنامه‌ها
بازتاب‌ها در فیس‌بوک
