دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه، موسوم به «ژنو ۲» است و میخواهد که از این کشور نیز برای شرکت در آن دعوت شود.
بان گیمون ابراز امیدواری کرده است که مشکلات در این مورد حل شوند.
او دوم دی ماه به خبرنگاران گفت «ایران میتواند نقش مهمی بازی کند». او میگوید این کشور «یک قدرت مهم منطقهایست و از نقطه نظر منطقی، واقعگرایانه و عملی، باید بخشی از دیدارها (کنفرانس صلح) باشد».
اخیرا خبرگزاری فرانسه گزارشی منتشر کرده بود که بر اساس آن اخضر ابراهیمی، فرستاده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب برای حل و فصل بحران سوریه، ۲۹ آذرماه زمانی که با مقامهای آمریکایی و روسی برای گفتوگو درباره فهرست دعوتشدگان به نشست صلح سوریه دیدار کرد، متوجه شد که واشینگتن هنوز با حضور ایران در این نشست موافق نیست.
در حال حاضر گفته شده است که ۳۱ کشور به این کنفرانس دعوت شدهاند.
این کنفرانس قرار است در بهمن ماه در کشور سوئیس برگزار شود.
پیشتر نیز دبیرکل سازمان ملل از تمایلش به حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه گفته بود؛ از جمله در هفته آخر آذر ماه که در گفتوگویی با وزیر خارجه ایران ابراز امیدواری کرده بود ایران بتواند به «یافتن راهحلی سیاسی» برای سوریه کمک کند.
نخستوزیر ایتالیا نیز از دیگر مقامهای غربیست که در تازهترین سخنان خود با استقبال از «گشایشهای دیپلماتیک» پس از روی کار آمدن حسن روحانی، گفت «ترديدی نيست که اين اتفاقات میتواند بر روی مسئله سوريه تاثیر مثبت بگذارد».
آمریکا و گروهی از کشورهای غربی ایران را متهم کردهاند که در نبردهای داخلی آن کشور و سرکوبیها حضور دارد. ایران حضور «نظامی» در سوریه را رد کرده است، با این همه مقامهای عالیرتبه این کشور، از جمله فرمانده سپاه پاسداران، گفته است تهران به آن کشور «نیروهای سازماندهیشده نظامی» میفرستد.
از سوی دیگر حزبالله لبنان، از مهمترین گروههای سیاسی و شبهنظامی همپیمان با تهران نیز رسما به جنگ داخلی سوریه نیرو فرستاده است. این نیز با انتقادهای مقامهای بینالمللی و نیز کشورهای غربی روبهروست.
از سوی دیگر ایران نیز برخی کشورهای غربی و عربی را متهم به دامن زدن به بحران سوریه کرده است.
بیش از صد هزار نفر در جنگ داخلی سوریه که دو سال و نیم است ادامه داد، کشته شدهاند.
میلیونها آواره نیز از دیگر پیامدهای این بحران خونبار است.
سازمان ملل متحد برای سال ۲۰۱۴ میلادی، درخواست کمکی شش و نیم میلیارد دلاری برای بحران سوریه کرده است، مبلغی که در تاریخ این سازمان بیسابقه است.
بان گیمون ابراز امیدواری کرده است که مشکلات در این مورد حل شوند.
او دوم دی ماه به خبرنگاران گفت «ایران میتواند نقش مهمی بازی کند». او میگوید این کشور «یک قدرت مهم منطقهایست و از نقطه نظر منطقی، واقعگرایانه و عملی، باید بخشی از دیدارها (کنفرانس صلح) باشد».
اخیرا خبرگزاری فرانسه گزارشی منتشر کرده بود که بر اساس آن اخضر ابراهیمی، فرستاده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب برای حل و فصل بحران سوریه، ۲۹ آذرماه زمانی که با مقامهای آمریکایی و روسی برای گفتوگو درباره فهرست دعوتشدگان به نشست صلح سوریه دیدار کرد، متوجه شد که واشینگتن هنوز با حضور ایران در این نشست موافق نیست.
در حال حاضر گفته شده است که ۳۱ کشور به این کنفرانس دعوت شدهاند.
این کنفرانس قرار است در بهمن ماه در کشور سوئیس برگزار شود.
پیشتر نیز دبیرکل سازمان ملل از تمایلش به حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه گفته بود؛ از جمله در هفته آخر آذر ماه که در گفتوگویی با وزیر خارجه ایران ابراز امیدواری کرده بود ایران بتواند به «یافتن راهحلی سیاسی» برای سوریه کمک کند.
نخستوزیر ایتالیا نیز از دیگر مقامهای غربیست که در تازهترین سخنان خود با استقبال از «گشایشهای دیپلماتیک» پس از روی کار آمدن حسن روحانی، گفت «ترديدی نيست که اين اتفاقات میتواند بر روی مسئله سوريه تاثیر مثبت بگذارد».
آمریکا و گروهی از کشورهای غربی ایران را متهم کردهاند که در نبردهای داخلی آن کشور و سرکوبیها حضور دارد. ایران حضور «نظامی» در سوریه را رد کرده است، با این همه مقامهای عالیرتبه این کشور، از جمله فرمانده سپاه پاسداران، گفته است تهران به آن کشور «نیروهای سازماندهیشده نظامی» میفرستد.
از سوی دیگر حزبالله لبنان، از مهمترین گروههای سیاسی و شبهنظامی همپیمان با تهران نیز رسما به جنگ داخلی سوریه نیرو فرستاده است. این نیز با انتقادهای مقامهای بینالمللی و نیز کشورهای غربی روبهروست.
از سوی دیگر ایران نیز برخی کشورهای غربی و عربی را متهم به دامن زدن به بحران سوریه کرده است.
بیش از صد هزار نفر در جنگ داخلی سوریه که دو سال و نیم است ادامه داد، کشته شدهاند.
میلیونها آواره نیز از دیگر پیامدهای این بحران خونبار است.
سازمان ملل متحد برای سال ۲۰۱۴ میلادی، درخواست کمکی شش و نیم میلیارد دلاری برای بحران سوریه کرده است، مبلغی که در تاریخ این سازمان بیسابقه است.