پانزده نامزد جمهوریخواه در دو بخش مناظرهٔ دوم یکبار دیگر به رقابت با یکدیگر پرداختند: چهار نامزد با پایین‌ترین آرا در بخش اول و ۱۱ نامزد دیگر در بخش دوم. این مناظره که شبکهٔ سی ان ان پخش کنندهٔ آن بود و در کتابخانهٔ ریاست جمهوری ریگان در کالیفرنیا برگزار می‌شد تنوع دیدگاه‌های نامزدهای جمهوریخواهان در سه مقولهٔ آزادیگرایان (ران پاول)، محافظه کاران اجتماعی (تد کروز، مایک هاکبی، بابی جیندال و ریک سنتوروم) و محافظه کاران اقتصادی (لیندزی گراهام، جب بوش، جان کسیسک، مارکو روبیو، کریس کریستی، جرج پاتاکی، اسکات واکر، کارلی فیورینا، دانلد ترامپ، و بن کارسون) را منعکس می‌کرد.
وضعیت نامزد‌ها پیش از ورود به مناظره
علی رغم شش اشتباه بزرگ دانلد ترامپ در حمله به سناتور مک کین که یک قهرمان جنگ است، درگیر شدن با شبکهٔ فاکس که اردوگاه جمهوریخواهان بوده است، توهین به مهاجران مکزیکی (آن‌ها را تجاوزگر جنسی و جنایتکار خواند)، توهین به مگین کلی، میزبان زن مناظرهٔ اول از تلویزیون فاکس، اخراج خورخه راموس، خبرنگار تلویزیون اسپانیایی زبان یونی ویژن از مصاحبهٔ مطبوعاتی، و خلط سپاه قدس با کرد‌ها در مصاحبه با هیو هِویت میزان رای وی در میان رای دهندگان جمهوریخواه در یک ماه اوت تا سپتامبر افزایش داشت.
او بیشترین رای را در میان جمهوریخواهان داشته است (حدود ۳۰ درصد از ۴۰ درصدی که تصمیمشان را اعلام کرده‌اند). همچنین میزان آرای بن کارسون (جراح سابق مغز) و کارلی فیورینا (مدیر سابق شرکت اچ پی) در میان جمهوریخواهان در فاصلهٔ میان مناظرهٔ اول و دوم افزایش داشته است (به ترتیب به ۲۰ و ۶ درصد). برخی از نظر سنجی‌ها آرای ترامپ و بن کارسون را نزدیک به هم نشان می‌دهند.
در سمت دمکرات‌ها نیز آرای برنی سندرز در دو ایالت کلیدی نیوهمپشایر و آیوا بر هیلاری کلینتون پیشی گرفته است. این تغییرات نشان می‌دهند که رای دهندگان آمریکایی در فاصلهٔ ۱۴ ماه به انتخابات ۲۰۱۶ افرادی را که به طور حرفه‌ای سیاستمدار نبوده‌اند یا کسانی را که با احزاب دمکرات و جمهوریخواه فاصله داشته‌اند ترجیح می‌دهند.
پنج سوال در باب مناظرهٔ دوم
پیش از مناظرهٔ دوم جمهوریخواهان پنج سوال در رسانه‌ها و افکار عمومی در مورد آن مطرح بود: ۱) آیا باز هم چهره‌ها محور گفت‌وگو خواهند بود یا بحث از سیاست‌ها غلبه پیدا خواهد کرد؟ ۲) آیا نامزدهای جمهوریخواه ترامپ را به چالش خواهند کشید یا همانند مناظرهٔ اول در برابر سخنان بعضا توهین آمیز وی سکوت می‌کنند؟ راهبرد آن‌ها برای به زیر کشیدن ترامپ چه خواهد بود؟ ۳) آیا ترامپ به عنوان کسی که بیشترین رای را در میان جمهوریخواهان داشته روش خود را در تحقیر سیاستمداران و توهین به زنان تغییر خواهد داد یا خیر؟ ۴) آیا محافظه کاران اجتماعی (مثل تد کروز و مایک هاکبی و ریک سنتوروم که مخالف سقط جنین و ازدواج همجنسگرایان هستند) می‌توانند آرایی را که به ترامپ واگذار کرده‌اند بعد از مناظرهٔ دوم پس بگیرند؟ و ۵) کدام نامزد همانند ریک پری که بعد از مناظرهٔ اول از نامزدی کناره گرفت بعد از مناظرهٔ دوم به این نتیجه خواهد رسید که نمی‌تواند انتظار موفقیتی داشته باشد و کنار می‌رود؟
سیاست‌ها و چهره‌ها
بحث سیاست‌ها در مناظرهٔ دوم بخش قابل توجهی از زمان را به خود اختصاص داد و به همین دلیل عامه گرایانی مثل ترامپ که تنها با حمله به دیگران و به دلیل چهرهٔ تلویزیونی بودن مورد توجه قرار گرفته‌اند به حاشیه رفتند. جیک تَپر و دو همکار روزنامه نگارش (دانا بَش و هیو هویت) موضوعات متنوعی مثل تامین اجتماعی (در خطر بودن این برنامه به دلیل کاهش تعداد مشارکت کنندگان)، تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین (که اثرات آن در طوفان‌ها، آتش سوزی‌ها و خشکسالی‌ها در ایالات متحده به چشم می‌خورد)، واکسیناسیون (و ارتباط آن با بیماری‌هایی مثل اوتیسم)، مواد مخدر (آزادی ماری جوانا در چند ایالت و استفادهٔ طبی یا تفریحی از آن و جنگ شکست خورده علیه مواد مخدر)، سقط جنین (مسئلهٔ حقوق زنان و تقدس حیات)، رسمیت یافتن ازدواج همجنسگرایان (نقشی که دیوان عالی در این گونه موضوعات داشته یا باید داشته باشد)، مهاجرت (نحوهٔ برخورد با مهاجران غیر قانونی)، و مالیات‌ها (ساده‌تر کردن قانون، مالیات بر درآمد یا مصرف و کاهش آن‌ها) از منظرهای متفاوتی مورد بحث قرار گرفت.
با اینکه این مناظره میان جمهوریخواهان انجام می‌شد و همه در عدم موفقیت سیاست‌های دمکرات‌ها در سیاست داخلی و خارجی توافق داشتند اما در حوزهٔ سیاست‌ها دیدگاه‌های بسیار متنوعی از آن‌ها شنیده می‌شد. همین موضوع بیانگر شمول حزب جمهوریخواه بر سیاست‌های متنوعی است که هر یک از نامزد‌ها در صورت انتخاب شدن به ریاست جمهوری دنبال خواهند کرد. به همین دلیل اینکه حتی با انتخاب یک جمهوریخواه ایالات متحده به کدام سمت خواهد رفت پیش بینی بسیار دشواری است.
با غلبه یافتن بحث از سیاست‌ها موضوع خشم رای دهندگان علیه تغییرات اجتماعی (آزادی ازدواج همجنسگرایان، تنوع یابی بیشتر جامعه) به حاشیه رفت. به همین ترتیب اگر مناظره‌ی دمکرات‌ها نیز به سطح بحث از سیاست‌ها ارتقا یابد نامزدهایی مثل برنی سندرز که با پیام خشم علیه ثروتمندان به میدان آمده‌اند توجه عمومی را از دست خواهند داد. همچنین در بحث از سیاست‌ها آن‌ها که راه حل‌های ساده‌ای برای حل همهٔ مشکلات دارند از مرکز توجه بیرون خواهند رفت. در مقدمات انتخاب ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ترامپ همهٔ مشکلات را به حماقت و بلاهت رهبران و سندرز به تجمیع ثروت در دست عده‌ای کوچک ارجاع می‌دهند. این دو اگر در برابر سوال از روش‌های حل مشکلات قرار گیرند دیگر نمی‌توانند متکلم وحده باشند.
سه کارکرد مناظره‌ها
بنا به تصمیم حزب جمهوریخواه نامزدهای این حزب ۱۲ مناظره خواهند داشت در حالی که حزب دمکرات مناظره‌ها را به ۶ مناظره محدود کرده است. این امر شور و شوق بیشتر جمهوریخواهان برای در اختیار گرفتن کاخ سفید و تعداد بیشتر نامزدهای آنان را منعکس می‌کند. انگیزش و تحرک بیشتری در این انتخابات تا اینجای کار در میان جمهوریخواهان نسبت به دمکرات‌ها به چشم می‌خورد. مناظره‌ها نه تنها در میان هواداران حزبی انگیزش و تحرک ایجاد می‌کنند بلکه طرف مقابل را به واکنش وا می‌دارد. کارکرد دیگر مناظره‌ها این است که یک فرایند پویا برای کنار رفتن نامزدهای ضعیف و برآمدن نامزدهای قدرتمند‌تر فراهم می‌کند. هر حزبی می‌خواهد قوی‌ترین نامزد خود را در برابر نامزد حزب رقیب قرار دهد. کارکرد سوم مناظره‌ها درگیر کردن ذهن عموم با مسائل کلیدی جامعه است که ممکن است افراد سال‌ها از آن‌ها غفلت کرده باشند.
مناظره‌ها به دلیل «درام» نهفته در تقابل نامزد‌ها بیشترین مخاطب را در میان برنامه‌های سیاسی دارند. مناظرهٔ اول
جمهوریخواهان توسط حدود ۲۴ میلیون نفر دیده شد در حالی که برنامه‌های معمول سیاسی حدود ۵۰۰ هزار تا ۲ میلیون مخاطب دارند.
سهیم کردن دیگران در تجربهٔ زندگی شخصی
از نکات بسیار جالب مناظره‌ها در ایالات متحده اشارهٔ نامزد‌ها به دشواری‌ها و چالش‌های زندگی شخصی خود است. فیورینا از فرزند معتاد و سنتورم از فرزند معلول خود سخن گفتند. جب بوش نیز قبلا از مشکلات دخترش سخن گفته است. این امر نه تنها در ایالات متحده کسرشان نامزد‌ها به شمار نمی‌رود بلکه روشی برای ارائهٔ چهره‌ای انسانی و قابل درک و قدرتمند از خود است. علی رغم شرکت حسن روحانی در انتخابات سال ۹۲ ما هنوز نمی‌دانیم فرزند وی خودکشی کرد یا نه و اگر خودکشی کرد علت آنچه بود. رسانه‌ها در ایالات متحده نمی‌گذارند این موضوعات نهفته بمانند چون شخصیت یک انسان یا رهبر با نوع دست و پنجه نرم کردن وی با مشکلات قابل ارزیابی می‌شود.
——————
یادداشت‌ها بیانگر نظر نویسندگان آنهاست و بازتاب دیدگاه‌های رادیو فردا نیست.
