عيسی محمدکمالی، دبير اجرايی خانه کارگر بوشهر، در گفت‌وگويی با خبرگزاری کار ايران، ايلنا، گفته است که در چهار سال گذشته تعداد شاغلان در عسلويه، «پایتخت انرژی ایران» از ۶۰ هزار نفر به هشت هزار نفر کاهش پيدا کرده است.
آقای محمدکمالی کاهش نزديک به ۹۰ درصدی تعداد شاغلان در عسلويه ظرف مدت ۴ سال گذشته را نتیجه تعطيلی واحدها و بحران صنايع در اين بخش عظيم صنعتی کشور می‌داند.
دبير اجرايی خانه کارگر بوشهر با انتقاد از سياست‌گذاری‌های دولت در سرمايه‌گذاری پروژه‌های نفت و گاز در منطقه عسلويه گفت که متاسفانه حمايت‌های لازم از اين منطقه اقتصادی اشتغال‌زا صورت نگرفته و شرکت‌های پيمان‌کاری داخلی و خارجی يکی پس از ديگری منطقه را ترک کرده‌اند.
اين فعال کارگری با انتقاد از انتشار اخبار غيرواقعی مبنی بر این که پروژه‌ها در منطقه عسلويه به بهره‌برداری می‌رسد این پرسش را مطرح می‌کند که اگر پروژه‌ها در حال بهره‌برداری است، «چرا دائم شاهد تعديل نيرو هستيم و چرا اخراج‌های بی‌رويه اتفاق می‌افتد».
يک سال پيش از اين، مقامات محلی در بوشهر و عسلويه نسبت به حاکم شدن رکودی تمام‌عيار در اين منطقه هشدار داده و از بيکاری کارگران، کاهش سرمايه‌گذاری‌ها و تأخير در بهره‌برداری از فازهای توسعه پارس جنوبی ابراز نگرانی کرده بودند.
شکرالله عطارزاده، نماينده بوشهر در مجلس هفتم، که خود از اصول‌گرايان مجلس بود با انتقاد از افزايش بيکاری در عسلويه، نسبت به توقف اجرای طرح‌های توسعه گاز در اين قطب حياتی صنايع گاز ايران هشدار داده است.
او همان زمان و در اوج تبليغات دولت برای افتتاح و آغاز به کار فازهای ۹ و ۱۰ که بسياری آن را نمايشی می‌خواندند بهره‌برداری از اين فازها را زير سؤال برد.
غلامحسين حسن‌تاش، استاد اقتصاد انرژی و رئيس سابق موسسه بين‌المللی مطالعات انرژی، نیز در خردادماه امسال و در کشاکش رقابت‌های انتخاباتی رياست جمهوری با تکذيب اخبار دولتی مبنی بر افتتاح کامل و بهره‌برداری از فازهای شش تا ده پارس جنوبی، عدم‌النفع ايران از برداشت گاز از پارس جنوبی را سالانه ۳۰ ميليارد دلار اعلام کرده بود.
چندی پيش سرتيپ رستم قاسمی، فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبياء که اجرای چند فاز پارس جنوبی از جمله فازهای ۱۵ و ۱۶ در پارس جنوبی را برعهده دارد، مشکلات مالی را عامل اصلی تاخيرها در پارس جنوبی خوانده و بيکاری ۶ هزار کارگر در فازهای ۱۵ و ۱۶ را تاييد کرده بود.
کارشناسان تحريم‌های بين‌المللی عليه ايران جايگزينی شرکت‌های کم‌تجربه چينی، مالزيايی، بلاروس و ونزوئلا به جای شرکت‌های بزرگ و توانمند غربی در عرصه نفت و گاز و ناتوانی شرکت‌های داخلی از جمله قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبيا در مديريت پروژه‌ها را مهم‌ترين عامل تاخير در زمان‌بندی اجرا و بهره‌برداری از فازهای توسعه پارس جنوبی می‌دانند.
حسن منصور، اقتصاددان و استاد مؤسسه عالی پژوهش‌های مالی و اقتصادی پاريس، در اين باره می‌گويد: «دولت ايران برای حفظ جايگاه خود در ظرفيت توليد و صادرات نفت و گاز باید سالانه تا ۳۰ ميليارد دلار سرمايه‌گذاری انجام دهد که برای تامين همين ميزان سرمايه هم با مشکلات و تنگناهای بسياری روبه‌روست.»
او ادامه می‌دهد: «مهم‌تر از سرمايه‌گذاری، کيفيت و توان کاری شرکت‌ها و پيمان‌کارانی است که اجرای اين طرح‌های توسعه‌ای را در دست می‌گيرند، اگر قرار باشد پس از تامين سرمايه اجرای پروژه‌ها به شرکت‌های بسيار ناکارآمد و فاسد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شود، طبيعی است که هيچ مقدار پول و سرمايه کفاف نمی‌دهد، کما اين که ۳۰۰ ميليارد دلار درآمد نفت و گاز در سالهای اخير، درد صنعت نفت و گاز ايران را چاره نکرد.»
عيسی محمدکمالی، دبير اجرايی خانه کارگر بوشهر، برای اثبات اين که عسلويه اين روزها حال و روز خوشی ندارد می‌گويد در گذشته «يک ساعت سرپا می‌ايستاديم تا يک صندلی خالی شود و بتوانيم در رستوران‌های اين منطقه اقتصادی غذا بخوريم، اما اکنون با صندلي‌های خالی روبه‌رو هستيم».
او راه‌بندان‌های طولانی عسلويه در سالهای گذشته را با شرايط امروز «ثروتمندترين روستای جهان» مقايسه می‌کند که به گفته او امروزه می‌توان با سرعت ۱۰۰ کيلومتر در منطقه عسلويه رانندگی کرد، بدون آن که نگران تصادف يا مشکل ديگری بود.
آقای محمدکمالی کاهش نزديک به ۹۰ درصدی تعداد شاغلان در عسلويه ظرف مدت ۴ سال گذشته را نتیجه تعطيلی واحدها و بحران صنايع در اين بخش عظيم صنعتی کشور می‌داند.
دبير اجرايی خانه کارگر بوشهر با انتقاد از سياست‌گذاری‌های دولت در سرمايه‌گذاری پروژه‌های نفت و گاز در منطقه عسلويه گفت که متاسفانه حمايت‌های لازم از اين منطقه اقتصادی اشتغال‌زا صورت نگرفته و شرکت‌های پيمان‌کاری داخلی و خارجی يکی پس از ديگری منطقه را ترک کرده‌اند.
اين فعال کارگری با انتقاد از انتشار اخبار غيرواقعی مبنی بر این که پروژه‌ها در منطقه عسلويه به بهره‌برداری می‌رسد این پرسش را مطرح می‌کند که اگر پروژه‌ها در حال بهره‌برداری است، «چرا دائم شاهد تعديل نيرو هستيم و چرا اخراج‌های بی‌رويه اتفاق می‌افتد».
يک سال پيش از اين، مقامات محلی در بوشهر و عسلويه نسبت به حاکم شدن رکودی تمام‌عيار در اين منطقه هشدار داده و از بيکاری کارگران، کاهش سرمايه‌گذاری‌ها و تأخير در بهره‌برداری از فازهای توسعه پارس جنوبی ابراز نگرانی کرده بودند.
بیشتر بخوانید:
تحریم‌ها مانعی بر سر راه احداث تصفیه‌خانه در عسلویه
حضور سپاه در منطقه اقتصادی عسلویه گسترش می یابد
تحریم‌ها مانعی بر سر راه احداث تصفیه‌خانه در عسلویه
حضور سپاه در منطقه اقتصادی عسلویه گسترش می یابد
او همان زمان و در اوج تبليغات دولت برای افتتاح و آغاز به کار فازهای ۹ و ۱۰ که بسياری آن را نمايشی می‌خواندند بهره‌برداری از اين فازها را زير سؤال برد.
غلامحسين حسن‌تاش، استاد اقتصاد انرژی و رئيس سابق موسسه بين‌المللی مطالعات انرژی، نیز در خردادماه امسال و در کشاکش رقابت‌های انتخاباتی رياست جمهوری با تکذيب اخبار دولتی مبنی بر افتتاح کامل و بهره‌برداری از فازهای شش تا ده پارس جنوبی، عدم‌النفع ايران از برداشت گاز از پارس جنوبی را سالانه ۳۰ ميليارد دلار اعلام کرده بود.
چندی پيش سرتيپ رستم قاسمی، فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبياء که اجرای چند فاز پارس جنوبی از جمله فازهای ۱۵ و ۱۶ در پارس جنوبی را برعهده دارد، مشکلات مالی را عامل اصلی تاخيرها در پارس جنوبی خوانده و بيکاری ۶ هزار کارگر در فازهای ۱۵ و ۱۶ را تاييد کرده بود.
کارشناسان تحريم‌های بين‌المللی عليه ايران جايگزينی شرکت‌های کم‌تجربه چينی، مالزيايی، بلاروس و ونزوئلا به جای شرکت‌های بزرگ و توانمند غربی در عرصه نفت و گاز و ناتوانی شرکت‌های داخلی از جمله قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبيا در مديريت پروژه‌ها را مهم‌ترين عامل تاخير در زمان‌بندی اجرا و بهره‌برداری از فازهای توسعه پارس جنوبی می‌دانند.
حسن منصور، اقتصاددان و استاد مؤسسه عالی پژوهش‌های مالی و اقتصادی پاريس، در اين باره می‌گويد: «دولت ايران برای حفظ جايگاه خود در ظرفيت توليد و صادرات نفت و گاز باید سالانه تا ۳۰ ميليارد دلار سرمايه‌گذاری انجام دهد که برای تامين همين ميزان سرمايه هم با مشکلات و تنگناهای بسياری روبه‌روست.»
او ادامه می‌دهد: «مهم‌تر از سرمايه‌گذاری، کيفيت و توان کاری شرکت‌ها و پيمان‌کارانی است که اجرای اين طرح‌های توسعه‌ای را در دست می‌گيرند، اگر قرار باشد پس از تامين سرمايه اجرای پروژه‌ها به شرکت‌های بسيار ناکارآمد و فاسد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شود، طبيعی است که هيچ مقدار پول و سرمايه کفاف نمی‌دهد، کما اين که ۳۰۰ ميليارد دلار درآمد نفت و گاز در سالهای اخير، درد صنعت نفت و گاز ايران را چاره نکرد.»
عيسی محمدکمالی، دبير اجرايی خانه کارگر بوشهر، برای اثبات اين که عسلويه اين روزها حال و روز خوشی ندارد می‌گويد در گذشته «يک ساعت سرپا می‌ايستاديم تا يک صندلی خالی شود و بتوانيم در رستوران‌های اين منطقه اقتصادی غذا بخوريم، اما اکنون با صندلي‌های خالی روبه‌رو هستيم».
او راه‌بندان‌های طولانی عسلويه در سالهای گذشته را با شرايط امروز «ثروتمندترين روستای جهان» مقايسه می‌کند که به گفته او امروزه می‌توان با سرعت ۱۰۰ کيلومتر در منطقه عسلويه رانندگی کرد، بدون آن که نگران تصادف يا مشکل ديگری بود.
