مطلب زير چکيده ای است از مصاحبه شبکه خبری الجزيره با « سمی بن غربيه » فعال سياسی و مدنی در تونس و يکی از بنيانگذاران وب لاگ پر طرفدار « نوت ».
« نوت » که به معنای جوهره يا هسته مرکزی است در سال ۲۰۰۴ و با هدف ارائه يک تريبون برای وب لاگ نويسان، فعالان عرصه های مجازی و فعالان حقوق بشر شکل گرفت. در اين وب لاگ مطالب اين فعالان و چکيده ای از مطالب و گزارشهای سازمانهای مدافع حقوق بشر و ساير تشکل های غير دولتی چاپ می شود.
آنچه که به « بهار عربی » مشهور شده است در کشورهايی مثل تونس و يا مصر محصول سال ها تلاش يک نسل بسيار فعال بوده است. اين حوادث آنطور که به نظر می رسند نتيجه چند هفته تظاهرات خيابانی نبود. آنچه که ما پس از گذشت شش ماه از وقوع اين انقلاب ها می بينيم مسلما مثبت است. آزادی مطبوعات، آزادی بيان، آزادی اکثر زندانيان سياسی دستاوردهای بزرگی است که به قيمت خون شهدای اين انقلاب ها به دست آمده اند.
اما هنوز جنبه های منفی زيادی وجود دارد. فساد مالی و سياسی در تار و پود رژيم و دستگاه سياسی تونس نفوذ کرده و ما نمی توانيم آن را يک بار تغيير دهيم. اجتماعات و حرکات خيابانی ، مباحث در عرصه اينترنت هنوز ادامه دارد و مردم تونس به حدی از آگاهی سياسی رسيده اند که مسلما می توانند اين تغييرات را به مرور انجام دهند.
نقش اينترنت و رسانه های خودجوش ديجيتال در انقلاب تونس محصول فعاليت ۱۰ ساله است. بسياری از فعالان سياسی و مدنی تونس از دهه ۱۹۹۰ به اينترنت روی آوردند و با استفاده از امکانات رسانه های ديجيتال و خلاقيت و ابتکارهای شخصی توانستند اين ابزار را به يک عامل مهم در پيشبرد اهداف سياسی و مدنی بدل کنند.
يکی از دلايلی که فيس بوک در روزهای انقلاب تونس بسيار مهم شد اين بود که دستگاه امنيتی رژيم قبلا تمام شبکه های اجتماعی و حتی سرويس های ايميل را مسدود کرده بود.
بنابراين فعالان تونسی راه ديگری غير از استفاده از فيس بوک نداشتند. تمام عکس ها و ويدئوها به ناگزير از طريق فيس بوک منتشر می شد که لزوما بهترين ابزار برای اين کار نيست.
بنابراين فعالان تونسی راه ديگری غير از استفاده از فيس بوک نداشتند. تمام عکس ها و ويدئوها به ناگزير از طريق فيس بوک منتشر می شد که لزوما بهترين ابزار برای اين کار نيست.
نکته ديگری که بايد به آن اشاره کرد اين است که وقتی رژيمی مثل حکومت سابق تونس شبکه اينترنت را سانسور می کند به مرور بخشی از کاربران بسيار عادی اين شبکه به مخالفان حکومت بدل می شوند و با استفاده از دانش و تجارب خود از معدود امکانات موجود برای مقابله و مخالفت با حکومت استفاده خواهند کرد.
از زمان وقوع انقلاب در تونس تا به امروز فعالان مدنی و فعالان عرصه های مجازی در جبهه های مختلف مشغول کار هستند. ما هنوز هم ناگزيريم با سانسور اينترنت بجنگيم. در هفته های اول پس از پيروزی انقلاب عرصه اينترنت کاملا آزاد بود ولی در ماههای اخير از سوی محافل وابسته به دولت و يا حتی برخی مراجع مستقل تلاش می شود که برخی از وب سايت ها يا مطالب منتشر شده روی اينترنت مسدود يا سانسور شود.
جبهه ديگری که ما به مبارزه خود ادامه می دهيم حق دسترسی شهروندان به تمام اطلاعات مفيد است. به عنوان مثال فيلمهای موجود در گزارشهای راديو و تلويزيون دولتی و يا اطلاعات جمع آوری شده در مورد وضعيت اقتصاد، جمعيت و يا منابع مالی کشور. ما می خواهيم که تمام اين اطلاعات برای همگان قابل دسترس باشد.
مسئله ديگر نابرابری در عرصه اطلاعات و برخورداری از اطلاعات بين پايتخت و شهرهای کوچک يا مناطق روستايی است. يکی از برنامه های ما آموزش افراد داوطلب و نهادهای غيرمدنی برای فراگيری تکنولوژی و کاربست بهتر کامپيوتر است. اين افراد در آينده می توانند به شکل فعال تری در روندهای مهم سياسی مثل نظارت بر انتخابات و يا کارزارهای اجتماعی و يا حفاظت از محيط زيست شرکت کنند.
در عين حال همچون هفت سال گذشته ما به مبارزه خود عليه فساد مالی و سياسی و دفاع از آزادی و عدالت اجتماعی ادامه خواهيم داد.
