فدراسيون کوهنوردی جمهوری اسلامی ايران باشگاه آرش را مسئول حادثه ای دانسته است که برای سه کوهنورد ايرانی پيش آمده است.
اين فدراسيون با انتشار بيانيه ای نوشته است که تيم کوهنوردی باشگاه آرش شرايط لازم جهت بررسی و اخذ مجوز شورای برون مرزی را نداشته است.
تيم کوهنوردی آرش متشکل از آيدين بزرگی، پويا کيوان و مجتبا جراحی ۲۵ تيرماه مسيری را در جبهه جنوب شرق برودپيک( منطقه ای در رشته کوه های هيمالايا مرز پاکستان و چين) باز کردند. اعضای اين تيم در هنگامه بازگشت ۲۷ تيرماه دچار سانحه و ناپديد شدند.
از ديگر سو رييس فدراسيون کوهنوردی پاکستان با ارسال ايميلی به فدراسيون کوهنوردی ايران از متوقف شدن عمليات جست و جو در منطقه برودپيک خبر داده است.
رادیو فردا در اين باره و آخرين تحولات با بهزاد ترکاشوند سخنگوی ستاد پيگيری برودپيک گفت و گو کرده است.
مقوله امداد و نجات نه تنها در ايران بلکه در پاکستان علیالخصوص يک متولی يا شخص خاص ندارد. عملا اين نيست که شما مثلا اگر رييس فدراسيون آنجا الان اعلام میکند من عمليات امداد نجات ندارم، خب طبيعتا درست هم میگويد. ندارند. شايد هم از آنها ما درخواستی نداشتيم که بيايند تيم بدهند به ما. چون اصولا وظيفهشان نيست. شرکتی که طرف قرارداد ما بوده الان هزينههايش پرداخت شده، هلیکوپتر استندبای داريم و نفراتی که در منطقه دارند. و آمادگی دارند که هر دستوری که ما به آنها بدهيم انجام بدهند.
الان وضعيت و شرايط منطقه به چه صورتی است؟ تا چه اندازه اميد هست که اين تيمها بتوانند سه کوهنورد را پيدا کنند؟
ما هميشه اميدواريم که اين کوهنوردها را پيدا کنيم. حتی خانوادهها هم يک جورهايی خسته شدهاند از اين شرايط. ولی ما نه. ما کار خودمان را انجام میدهيم. از بچههايی که در منطقه هستند تقدير میکنيم. واقعا دارند سخت کار میکنند. چه در تهران و چه در بيس کمپ.
وضعيت بروتبيک به چه صورتی است؟ با توجه به موقعيت جغرافيايی مکان، الان چه کارهايی صورت گرفته؟
تيم ما و آرش پنج نفر بودند که دو نفرشان در منطقه فعالانه مشغول هستند و يکی هم سرپرست تيم فرد سوم آقای افشين سعدی، از آن ور هم باربرهای سپای بالا و ساير کوهنوردانی که در کمپهای ديگر هستند در منطقه حضور دارند. وليکن به خاطر صعبالعبور بودن منطقه و شناسايی محل بچهها که ديروز اتفاق افتاده، دارند بررسی میکنند که چه کاری میتوانند انجام دهند. چون مهم دسترسی سالم به اين بچههاست تا بتوانند امداد رسانی مناسب داشته باشند.
الان شما نشانههايی از بچهها توانستيد پيدا کنيد؟
متاسفانه خير. آخرين اقداماتی که بوده عکسهايی که گرفته شده متاسفانه چون ما نقطه بچهها را نداشتيم يا حدود بچهها را نداشتيم الان ديگر میدانيم کجا بايد دنبالشان بگرديم. پروازهايی که قبلا انجام شده و توماس سرپرست تيم امداد و نجات آلمان متاسفانه رفته جايی را گشته که اصلا بچهها نبودند. طبيعتا خيلی گزارش نوميد کنندهای داده بود. ولی الان مشغول اند بچهها، دنبال اين اند که درمحلی که الان ديگر مشخص شده فعاليت میکنند که ببينند چه کاری میتوان کرد. متاسفانه معضل اصلی که وجود دارد و ما از طريق سايت باشگاه و ساير رسانههای مجازی که الان هست اعلام کرديم، دسترسی به اين بچهها مشکل است. جای خيلی مناسبی نيستند.
مشکلش دقيقا چيست؟
مجموعهای از عوامل باعث میشود که دسترسی ساده نيست آنجا. هم اين که چون خارج از مسير نورمال هستند. به خاطر گرفتاری در کولاک و برف و گم کردن مسير و هم اينکه ارتفاع بالا. مجموعهای از عوامل باعث میشود که به سادگی نشود به اين بچهها نزديک شد.
از طرفی، آقای ترکاشوند، فدراسيون کوهنوردی اعلام کرده بود که اين افراد مجوز نداشتند از اين فدراسيون و اين حرکت ورزشی را خود به خود انجام دادند.
همه حرکتهای ورزشی در اين مملکت خود به خودی است. هر که ورزش میکند دارد کار خود به خودی انجام میدهد. من وارد اين بحث نمیشوم به دليل اين که اين بحث خارج از بحث امداد و نجات است. فدراسيون هم دارد کار خودش را انجام میدهد و ما هم کار خودمان را انجام میدهيم. در نهايت همه به دنبال اين هستيم که اين قهرمانان ملی که کار شاخص بینظيری انجام دادند را بتوانيم به آغوش خانوادهها برگردانيم.
عنوان میشود که کاری که اين افراد کردند اين مسير برای اولين بار است که ازش دارد عبور میشود و مسير خيلی سختی بوده و مسير ايران نام گرفته.
بله. اصلا علت اين که اين همه حساسيت بر سر اين صعود به وجود آمد از همه مهمتر اين صعود جلب توجه کرد، علتش اين است که اين صعود در حد کشور ما و جامعه کوهنوردی ما يک افتخار بینظير بود. اول اين که صعود قله هشت هزار متری به سادگی انجام نمیشود. اين ها از مسير جديد اين صعود را انجام دادند. مسير هم به نام ايران نامگذاری شده. ماحصل سه سال تلاش بچهها روی اين مسير است. مسير کاملا ايرانی با روش ايرانی و با فکر ايرانی انجام شد و با هزينه شخصی بچههای باشگاه.
اين فدراسيون با انتشار بيانيه ای نوشته است که تيم کوهنوردی باشگاه آرش شرايط لازم جهت بررسی و اخذ مجوز شورای برون مرزی را نداشته است.
تيم کوهنوردی آرش متشکل از آيدين بزرگی، پويا کيوان و مجتبا جراحی ۲۵ تيرماه مسيری را در جبهه جنوب شرق برودپيک( منطقه ای در رشته کوه های هيمالايا مرز پاکستان و چين) باز کردند. اعضای اين تيم در هنگامه بازگشت ۲۷ تيرماه دچار سانحه و ناپديد شدند.
از ديگر سو رييس فدراسيون کوهنوردی پاکستان با ارسال ايميلی به فدراسيون کوهنوردی ايران از متوقف شدن عمليات جست و جو در منطقه برودپيک خبر داده است.
رادیو فردا در اين باره و آخرين تحولات با بهزاد ترکاشوند سخنگوی ستاد پيگيری برودپيک گفت و گو کرده است.
مقوله امداد و نجات نه تنها در ايران بلکه در پاکستان علیالخصوص يک متولی يا شخص خاص ندارد. عملا اين نيست که شما مثلا اگر رييس فدراسيون آنجا الان اعلام میکند من عمليات امداد نجات ندارم، خب طبيعتا درست هم میگويد. ندارند. شايد هم از آنها ما درخواستی نداشتيم که بيايند تيم بدهند به ما. چون اصولا وظيفهشان نيست. شرکتی که طرف قرارداد ما بوده الان هزينههايش پرداخت شده، هلیکوپتر استندبای داريم و نفراتی که در منطقه دارند. و آمادگی دارند که هر دستوری که ما به آنها بدهيم انجام بدهند.
الان وضعيت و شرايط منطقه به چه صورتی است؟ تا چه اندازه اميد هست که اين تيمها بتوانند سه کوهنورد را پيدا کنند؟
ما هميشه اميدواريم که اين کوهنوردها را پيدا کنيم. حتی خانوادهها هم يک جورهايی خسته شدهاند از اين شرايط. ولی ما نه. ما کار خودمان را انجام میدهيم. از بچههايی که در منطقه هستند تقدير میکنيم. واقعا دارند سخت کار میکنند. چه در تهران و چه در بيس کمپ.
وضعيت بروتبيک به چه صورتی است؟ با توجه به موقعيت جغرافيايی مکان، الان چه کارهايی صورت گرفته؟
تيم ما و آرش پنج نفر بودند که دو نفرشان در منطقه فعالانه مشغول هستند و يکی هم سرپرست تيم فرد سوم آقای افشين سعدی، از آن ور هم باربرهای سپای بالا و ساير کوهنوردانی که در کمپهای ديگر هستند در منطقه حضور دارند. وليکن به خاطر صعبالعبور بودن منطقه و شناسايی محل بچهها که ديروز اتفاق افتاده، دارند بررسی میکنند که چه کاری میتوانند انجام دهند. چون مهم دسترسی سالم به اين بچههاست تا بتوانند امداد رسانی مناسب داشته باشند.
الان شما نشانههايی از بچهها توانستيد پيدا کنيد؟
متاسفانه خير. آخرين اقداماتی که بوده عکسهايی که گرفته شده متاسفانه چون ما نقطه بچهها را نداشتيم يا حدود بچهها را نداشتيم الان ديگر میدانيم کجا بايد دنبالشان بگرديم. پروازهايی که قبلا انجام شده و توماس سرپرست تيم امداد و نجات آلمان متاسفانه رفته جايی را گشته که اصلا بچهها نبودند. طبيعتا خيلی گزارش نوميد کنندهای داده بود. ولی الان مشغول اند بچهها، دنبال اين اند که درمحلی که الان ديگر مشخص شده فعاليت میکنند که ببينند چه کاری میتوان کرد. متاسفانه معضل اصلی که وجود دارد و ما از طريق سايت باشگاه و ساير رسانههای مجازی که الان هست اعلام کرديم، دسترسی به اين بچهها مشکل است. جای خيلی مناسبی نيستند.
مشکلش دقيقا چيست؟
مجموعهای از عوامل باعث میشود که دسترسی ساده نيست آنجا. هم اين که چون خارج از مسير نورمال هستند. به خاطر گرفتاری در کولاک و برف و گم کردن مسير و هم اينکه ارتفاع بالا. مجموعهای از عوامل باعث میشود که به سادگی نشود به اين بچهها نزديک شد.
از طرفی، آقای ترکاشوند، فدراسيون کوهنوردی اعلام کرده بود که اين افراد مجوز نداشتند از اين فدراسيون و اين حرکت ورزشی را خود به خود انجام دادند.
همه حرکتهای ورزشی در اين مملکت خود به خودی است. هر که ورزش میکند دارد کار خود به خودی انجام میدهد. من وارد اين بحث نمیشوم به دليل اين که اين بحث خارج از بحث امداد و نجات است. فدراسيون هم دارد کار خودش را انجام میدهد و ما هم کار خودمان را انجام میدهيم. در نهايت همه به دنبال اين هستيم که اين قهرمانان ملی که کار شاخص بینظيری انجام دادند را بتوانيم به آغوش خانوادهها برگردانيم.
عنوان میشود که کاری که اين افراد کردند اين مسير برای اولين بار است که ازش دارد عبور میشود و مسير خيلی سختی بوده و مسير ايران نام گرفته.
بله. اصلا علت اين که اين همه حساسيت بر سر اين صعود به وجود آمد از همه مهمتر اين صعود جلب توجه کرد، علتش اين است که اين صعود در حد کشور ما و جامعه کوهنوردی ما يک افتخار بینظير بود. اول اين که صعود قله هشت هزار متری به سادگی انجام نمیشود. اين ها از مسير جديد اين صعود را انجام دادند. مسير هم به نام ايران نامگذاری شده. ماحصل سه سال تلاش بچهها روی اين مسير است. مسير کاملا ايرانی با روش ايرانی و با فکر ايرانی انجام شد و با هزينه شخصی بچههای باشگاه.