در سومین و آخرین مناظره انتخاباتی میان باراک اوباما و میت رامنی که سه شنبه در ایالت فلوریدا برگزار شد، بخش قابل توجهی از آن به مسائل مربوط به ایران اختصاص داشت.
رسول نفیسی تحلیلگر سیاسی درباره ویژگی انتخابات ایالات متحده نسبت به انتخابات دیگر کشور ها به پرسش های رادیوفردا پاسخ می دهد.
اول بايد يک توضيح مختصری راجع به الکترال کالج که انتخابات آمريکا را از جاههای ديگر متفاوت می کند. به اين معنا که هر ايالتی يک تعدادی نماينده دارد که اين نماينده ها در نهايت به يک رقم خاصی که می رسند که حدود ۲۷۰ نفر است، کسی را که انتخاب می کنند رئيس جمهور آينده خواهد بود.
هر ايالتی به نسبت جمعيت يک تعداد نماينده دارد. بنابر اين مثلا در انتخابات ال گور عليه بوش، ال گور در واقع انتخابات را به طور کلی از نظر تعداد کسانی که به او رای داده بودند برد ولی از لحاظ الکترال کالج به جورج بوش باخت.
بنابر اين، اين موضوع بسيار با اهميتی است که نگاه کنيم به ايالات . اگر به ايالات آمريکا نگاه کنيد در قسمت شمال شرقی و غرب تقريبا به طور مشخصی همگی دموکرات هستند ولی در قسمت های مرکزی و جنوبی منهای نيومکزيکو، به طور مشخصی جمهوری خواهاند.
در اين ميان حدود نه ايالت هست که تکليفشان روشن نيست و ممکن است به يک طرف يا طرف ديگر متمايل بشوند.
بيشتر کوشش کانديداها اين است که نظر اين ۹ ايالت را به خودشان جلب کنند.
مناظره سوم آقای رامنی و اوباما ، مناظره ای بود بر سر سياست خارجی دو نامزد. به نظرتان انتخاب هر کدام از اين آقايان چه تاثيری می تواند بر فضای خاورميانه بگذارد؟
دقت بفرماييد که زمانی که آقای رامنی در مقابل کانديداهای ديگر جمهوری خواه در آمريکا اقدام می کرد خيلی راديکال تر و تندتر بود ولی الان وقتی در مقابل پرزيدنت اوباما صحبت می کرد تقريبا مواضع مشابهی با پرزيدنت داشت مگر در جاه های مختصری با همديگر اختلاف نظر و يا تفاوت ديدگاه داشتند.
مثلا در مورد اينکه بايد احمدی نژاد، رئيس جمهور ايران را به عنوان يک فرد نسل کش در دادگاه های بين المللی محاکمه کرد يا برخی از اين نظرگاه ها.
من تغيير اساسی در جهت گيری اين دو کانديدا نديدم مگر يک موردی که البته رامنی مقداری بيشتر روی مسائل ايران تاکيد کرد و اينکه اگر ايران به مقدمات بمب سازی هم دست پيدا کند بايد باز هم با او برخورد کرد اين در حالی است که ما می دانيم نظر پرزيدنت اوباما در اين مورد فرق می کند.
در مورد مسئله سياست آمريکا در قبال خاورميانه هم رامنی معتقد است که پرزيدنت در اين مورد ضعيف عمل کرده و به همين دليل هم ما اين مشکل داريم در آنجا.
ولی پرزيدينت هم تمام کارهايی را که در منطقه خاورميانه کرده بود يک به يک شمرد. بنابر اين در آينده من فکر نمی کنم بين اين دو نفر که هر دو در واقع افراد ميانه رو هستند تفاوت اساسی وجود داشته باشد.
رسول نفیسی تحلیلگر سیاسی درباره ویژگی انتخابات ایالات متحده نسبت به انتخابات دیگر کشور ها به پرسش های رادیوفردا پاسخ می دهد.
اول بايد يک توضيح مختصری راجع به الکترال کالج که انتخابات آمريکا را از جاههای ديگر متفاوت می کند. به اين معنا که هر ايالتی يک تعدادی نماينده دارد که اين نماينده ها در نهايت به يک رقم خاصی که می رسند که حدود ۲۷۰ نفر است، کسی را که انتخاب می کنند رئيس جمهور آينده خواهد بود.
هر ايالتی به نسبت جمعيت يک تعداد نماينده دارد. بنابر اين مثلا در انتخابات ال گور عليه بوش، ال گور در واقع انتخابات را به طور کلی از نظر تعداد کسانی که به او رای داده بودند برد ولی از لحاظ الکترال کالج به جورج بوش باخت.
بنابر اين، اين موضوع بسيار با اهميتی است که نگاه کنيم به ايالات . اگر به ايالات آمريکا نگاه کنيد در قسمت شمال شرقی و غرب تقريبا به طور مشخصی همگی دموکرات هستند ولی در قسمت های مرکزی و جنوبی منهای نيومکزيکو، به طور مشخصی جمهوری خواهاند.
در اين ميان حدود نه ايالت هست که تکليفشان روشن نيست و ممکن است به يک طرف يا طرف ديگر متمايل بشوند.
بيشتر کوشش کانديداها اين است که نظر اين ۹ ايالت را به خودشان جلب کنند.
مناظره سوم آقای رامنی و اوباما ، مناظره ای بود بر سر سياست خارجی دو نامزد. به نظرتان انتخاب هر کدام از اين آقايان چه تاثيری می تواند بر فضای خاورميانه بگذارد؟
دقت بفرماييد که زمانی که آقای رامنی در مقابل کانديداهای ديگر جمهوری خواه در آمريکا اقدام می کرد خيلی راديکال تر و تندتر بود ولی الان وقتی در مقابل پرزيدنت اوباما صحبت می کرد تقريبا مواضع مشابهی با پرزيدنت داشت مگر در جاه های مختصری با همديگر اختلاف نظر و يا تفاوت ديدگاه داشتند.
مثلا در مورد اينکه بايد احمدی نژاد، رئيس جمهور ايران را به عنوان يک فرد نسل کش در دادگاه های بين المللی محاکمه کرد يا برخی از اين نظرگاه ها.
من تغيير اساسی در جهت گيری اين دو کانديدا نديدم مگر يک موردی که البته رامنی مقداری بيشتر روی مسائل ايران تاکيد کرد و اينکه اگر ايران به مقدمات بمب سازی هم دست پيدا کند بايد باز هم با او برخورد کرد اين در حالی است که ما می دانيم نظر پرزيدنت اوباما در اين مورد فرق می کند.
در مورد مسئله سياست آمريکا در قبال خاورميانه هم رامنی معتقد است که پرزيدنت در اين مورد ضعيف عمل کرده و به همين دليل هم ما اين مشکل داريم در آنجا.
ولی پرزيدينت هم تمام کارهايی را که در منطقه خاورميانه کرده بود يک به يک شمرد. بنابر اين در آينده من فکر نمی کنم بين اين دو نفر که هر دو در واقع افراد ميانه رو هستند تفاوت اساسی وجود داشته باشد.
