شیرین عبادی در بیانیه ای خطاب به زنان ایرانی نوشت: «سه شنبه آینده ۱۷ اسفند ماه برابر با هشتم مارس، در روز جهانی زن همگام و هم دوش با برادران هم‌وطن خود به خيابان‌ها آمده و از خواست همگانی حمايت می‌کنيم.»
خانم عبادی افزود «دسترسی به «حقوق برابر» جز در يک حکومت دموکراتيک امکان پذير نيست، اما نبايد اجازه داد که به بهانه بروز بحران سياسی و يا پرهيز از تفرقه باز هم خواسته‌هايمان را ناديده بگيرند. بديهی است که دسترسی به «حقوق برابر» متضمن اصلاح قوانين تبعيض آميز است و رسيدن به اين هدف، مستلزم اصلاح موادی از قانون اساسی است تا امکان چنين اصلاحاتی فراهم آيد و از اين رو بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، نه يک خواست سياسی بلکه مقدمه يک حرکت مدنی است.»
خانم عبادی در ابتدای بیانیه خود با اشاره به تبعیض در مورد حقوق زنان، پس از انقلاب اسلامی نوشت: « ۳۲ سال قبل در ۸ مارس – روز جهانی زن – طبق اطلاعيه ای که از صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران قرائت شد، زنانی که کارمند دولت بودند از ابتدایی ترين حق خود يعنی آزادی در پوشش محروم شدند و از آن پس به تدريج هويت و شخصيت زن ايرانی دستخوش هجوم مردانی شد که حق مادری را پاس نمی داشتند. آنان که خود را حتی از مادران شان با ارزش تر می پنداشتند، بيشرمانه در قانون‌شان نوشتند که: «ديه زن نصف ديه مرد است.»
جمهوری اسلامی هشت مارس، روز جهانی زن را به رسمیت نمی شناسد و اجازه گردهم آیی به گروه ها و سازمان های مدافع حقوق زنان در این روز را نمی دهد.
این حقوقدان ایرانی برنده جایزه صلح نوبل افزود: «سال ها صدای حق طلبی زنان را به انحاء مختلف خفه کرده اند. گاه به بهانه سوء استفاده ضد انقلاب، گاه به دستاویز جنگ با عراق، زمانی برای حفظ امنیت ملی و زمانی دیگر به علت مبارزه با استکبار جهانی و دردناک تر آن که نه تنها حاکمان سیاسی که حتی بسیاری از روشنفکران نیز در به فراموشی سپردن زنان، سهیم بوده اند – در سی و دو سال گذشته که برخی برای کسب قدرت سیاسی و بعضی دیگر برای تثبیت ایدئولوژی خود می جنگیدند، فریاد حق طلبی زنان به گونه ای شایسته، شنیده نشد.»
در این بیانیه همچنین آمده است: «زنان شجاعی که از حق برابر دم زدند و ندای تساوی طلبی سر دادند، گرفتار باتوم و شلاق پاسداران رژیم شده و یا سر از زندان ها در آوردند. چند نفری هم به چوبه دار سپرده شدند - روزی که رهائی انسان و نه فقط مردان را جشن بگیریم، فرزندانمان تاریخ را به گونه ای دیگر خواهند نوشت.»
در همين حال شورای هماهنگی راه سبز اميد در بيانيه شماره ۵ خود همراهی با برنامه‌های فعالان و نهادهای حوزه زنان را مورد تأييد قرار داده و تصريح کرده است: در اين روز تجمع‌های اعتراضی نسبت به زندانی بودن رهبران مخالفان، آقايان موسوی و کروبی و همسرانشان برگزار خواهد شد.
خانم عبادی افزود «دسترسی به «حقوق برابر» جز در يک حکومت دموکراتيک امکان پذير نيست، اما نبايد اجازه داد که به بهانه بروز بحران سياسی و يا پرهيز از تفرقه باز هم خواسته‌هايمان را ناديده بگيرند. بديهی است که دسترسی به «حقوق برابر» متضمن اصلاح قوانين تبعيض آميز است و رسيدن به اين هدف، مستلزم اصلاح موادی از قانون اساسی است تا امکان چنين اصلاحاتی فراهم آيد و از اين رو بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، نه يک خواست سياسی بلکه مقدمه يک حرکت مدنی است.»
خانم عبادی در ابتدای بیانیه خود با اشاره به تبعیض در مورد حقوق زنان، پس از انقلاب اسلامی نوشت: « ۳۲ سال قبل در ۸ مارس – روز جهانی زن – طبق اطلاعيه ای که از صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران قرائت شد، زنانی که کارمند دولت بودند از ابتدایی ترين حق خود يعنی آزادی در پوشش محروم شدند و از آن پس به تدريج هويت و شخصيت زن ايرانی دستخوش هجوم مردانی شد که حق مادری را پاس نمی داشتند. آنان که خود را حتی از مادران شان با ارزش تر می پنداشتند، بيشرمانه در قانون‌شان نوشتند که: «ديه زن نصف ديه مرد است.»
جمهوری اسلامی هشت مارس، روز جهانی زن را به رسمیت نمی شناسد و اجازه گردهم آیی به گروه ها و سازمان های مدافع حقوق زنان در این روز را نمی دهد.
این حقوقدان ایرانی برنده جایزه صلح نوبل افزود: «سال ها صدای حق طلبی زنان را به انحاء مختلف خفه کرده اند. گاه به بهانه سوء استفاده ضد انقلاب، گاه به دستاویز جنگ با عراق، زمانی برای حفظ امنیت ملی و زمانی دیگر به علت مبارزه با استکبار جهانی و دردناک تر آن که نه تنها حاکمان سیاسی که حتی بسیاری از روشنفکران نیز در به فراموشی سپردن زنان، سهیم بوده اند – در سی و دو سال گذشته که برخی برای کسب قدرت سیاسی و بعضی دیگر برای تثبیت ایدئولوژی خود می جنگیدند، فریاد حق طلبی زنان به گونه ای شایسته، شنیده نشد.»
در این بیانیه همچنین آمده است: «زنان شجاعی که از حق برابر دم زدند و ندای تساوی طلبی سر دادند، گرفتار باتوم و شلاق پاسداران رژیم شده و یا سر از زندان ها در آوردند. چند نفری هم به چوبه دار سپرده شدند - روزی که رهائی انسان و نه فقط مردان را جشن بگیریم، فرزندانمان تاریخ را به گونه ای دیگر خواهند نوشت.»
در همين حال شورای هماهنگی راه سبز اميد در بيانيه شماره ۵ خود همراهی با برنامه‌های فعالان و نهادهای حوزه زنان را مورد تأييد قرار داده و تصريح کرده است: در اين روز تجمع‌های اعتراضی نسبت به زندانی بودن رهبران مخالفان، آقايان موسوی و کروبی و همسرانشان برگزار خواهد شد.
