۱۲ تن از کارگردانان سرشناس سينمای ايران در نامه ای به نمايندگان مجلس شورای اسلامی، با اعتراض به رخدادهای پس از دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری، خواستار پاسخگويی و موضع گيری نمايندگان مجلس در قبال اين رويدادها شدند.
در اين نامه، با ذکر اصولی از قانون اساسی، از جمله به مسايلی مانند حق حاکميت ملت، آژادی، ممنوعيت تفتيش عقايد، آزادی مطبوعات، ممنوعيت سانسور، استراق سمع و تجسس و ضرورت قانونی بودن بازداشت ها، ممنوعيت شکنجه و آزادی تجمعات پرداخته شده است.
رخشان‌بنی اعتماد، محمدرضا اصلانی، کامبوزيا پرتوی، کيومرث پوراحمد، کمال تبريزی، احمدرضا درويش، خسرو سينايی، کامران‌شيردل، رسول صدرعاملی، کيانوش عياری، اصغر فرهادی و مجيد مجيدی در نامه خود با تاکيد بر نگرانی شان خطاب به نمايندگان مجلس نوشته اند:« اکنون همه آنها که بر کرسی خانه ملت تکيه زده‌اند، در پيشگاه تاريخ و وجدان‌های آگاه ملت ايران پاسخ دهند که ميان مضمون آن سوگند به خداوند و کتاب الهی با مصائبی که امروز بر مردم طوفان‌زده کشورمان می‌رود چه نسبتی وجود دارد؟»
در اين نامه گفته شده:« ما نگرانيم! ما تصويرگران آمال مردم ايران از کسانی که با سوگندشان پايبندی به اصول قانون اساسی را ميثاق خود قرار داده‌اند سوال می کنيم که اصول مندرج در قانون اساسی با شرايط کنونی کشورمان ايران چه نسبتی دارد؟»
سينماگران ايران که عمدتا از نامزدی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در جريان رقابت های انتخاباتی حمايت کرده بودند، پيش از اين و پس از اعلام نتايج انتخابات با انتشار نامه هايی نسبت به نحوه برخورد با معترضان به نتايج ابراز نگرانی و در باره پيامدهای آن هشدار داده بودند.
در يکی از اين نامه ها که با امضای بيش از ۳۰۰ تن از سرشناس ترين هنرمندان سينما منتشر شد، آمده بود:«متاسفانه در هنگامه تجلی اين اراده ملی، جريان‌های شناخته شده ای با سوءاستفاده از امکانات ملی و دولتی به کارگردانی آرا و مديريت آن پرداختند و در يک اقدام ويرانگر تاريخی، ضربه مهلکی به حقوق مدنی مردم وارد کردند و عملا بخش گسترده‌ای از جامعه ايران را در آستانه خروج از دايره اعتماد به نظام قرار دادند. جامعه هنری و فرهنگی ايران همگام با خواست و اراده عمومی ملت که در راهپيمايی ميليونی آنها تجلی يافته و در اظهارات نامزدهای معترض نيز منعکس شده است از تمامی مراجع قانونی و مذهبی درخواست می‌کند نقش پناه مردم را در اين شرايط خطير ايفا کنند.»
پيش از اين کانون نويسندگان ايران نيز با انتشار بيانيه هايی خواستار پايان دادن به «سرکوب و کشتار» معترضان شده بود.
در آخرين بيانيه کانون نويسندگان در همين زمينه آمده بود:« کانون نويسندگان ايران وضعيت موجود را به‌شدت محکوم می‌کند و خواستار توقف هر چه سريع‌تر چرخه‌ی سرکوب و کشتار است. آزادی سريع و بی قيد و شرط بازداشت‌شدگان، پايان بخشيدن به فضای آکنده از رعب و وحشت، توقف آزار و شکنجه‌ی دستگيرشدگان، و معرفی و محاکمه آمران و عاملان فجايع اخير خواست فوری ما است.»
در اين نامه، با ذکر اصولی از قانون اساسی، از جمله به مسايلی مانند حق حاکميت ملت، آژادی، ممنوعيت تفتيش عقايد، آزادی مطبوعات، ممنوعيت سانسور، استراق سمع و تجسس و ضرورت قانونی بودن بازداشت ها، ممنوعيت شکنجه و آزادی تجمعات پرداخته شده است.
رخشان‌بنی اعتماد، محمدرضا اصلانی، کامبوزيا پرتوی، کيومرث پوراحمد، کمال تبريزی، احمدرضا درويش، خسرو سينايی، کامران‌شيردل، رسول صدرعاملی، کيانوش عياری، اصغر فرهادی و مجيد مجيدی در نامه خود با تاکيد بر نگرانی شان خطاب به نمايندگان مجلس نوشته اند:« اکنون همه آنها که بر کرسی خانه ملت تکيه زده‌اند، در پيشگاه تاريخ و وجدان‌های آگاه ملت ايران پاسخ دهند که ميان مضمون آن سوگند به خداوند و کتاب الهی با مصائبی که امروز بر مردم طوفان‌زده کشورمان می‌رود چه نسبتی وجود دارد؟»
در اين نامه گفته شده:« ما نگرانيم! ما تصويرگران آمال مردم ايران از کسانی که با سوگندشان پايبندی به اصول قانون اساسی را ميثاق خود قرار داده‌اند سوال می کنيم که اصول مندرج در قانون اساسی با شرايط کنونی کشورمان ايران چه نسبتی دارد؟»
سينماگران ايران که عمدتا از نامزدی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در جريان رقابت های انتخاباتی حمايت کرده بودند، پيش از اين و پس از اعلام نتايج انتخابات با انتشار نامه هايی نسبت به نحوه برخورد با معترضان به نتايج ابراز نگرانی و در باره پيامدهای آن هشدار داده بودند.
در يکی از اين نامه ها که با امضای بيش از ۳۰۰ تن از سرشناس ترين هنرمندان سينما منتشر شد، آمده بود:«متاسفانه در هنگامه تجلی اين اراده ملی، جريان‌های شناخته شده ای با سوءاستفاده از امکانات ملی و دولتی به کارگردانی آرا و مديريت آن پرداختند و در يک اقدام ويرانگر تاريخی، ضربه مهلکی به حقوق مدنی مردم وارد کردند و عملا بخش گسترده‌ای از جامعه ايران را در آستانه خروج از دايره اعتماد به نظام قرار دادند. جامعه هنری و فرهنگی ايران همگام با خواست و اراده عمومی ملت که در راهپيمايی ميليونی آنها تجلی يافته و در اظهارات نامزدهای معترض نيز منعکس شده است از تمامی مراجع قانونی و مذهبی درخواست می‌کند نقش پناه مردم را در اين شرايط خطير ايفا کنند.»
پيش از اين کانون نويسندگان ايران نيز با انتشار بيانيه هايی خواستار پايان دادن به «سرکوب و کشتار» معترضان شده بود.
در آخرين بيانيه کانون نويسندگان در همين زمينه آمده بود:« کانون نويسندگان ايران وضعيت موجود را به‌شدت محکوم می‌کند و خواستار توقف هر چه سريع‌تر چرخه‌ی سرکوب و کشتار است. آزادی سريع و بی قيد و شرط بازداشت‌شدگان، پايان بخشيدن به فضای آکنده از رعب و وحشت، توقف آزار و شکنجه‌ی دستگيرشدگان، و معرفی و محاکمه آمران و عاملان فجايع اخير خواست فوری ما است.»
