تيم سايپا با پيروزی دو بر صفر بر مس کرمان به مقام قهرمانی ششمين دوره ليگ برتر فوتبال ايران دست يافت. آخرين گل سايپا را علی دايی به ثمر رساند و پس از آن برای هميشه با بازی فوتبال خداحافظی کرد.
برخلاف نظر بسياری که سايپا را صاحب شخصيت قهرمانی نمی دانستند، سايپا به اين مقام دست یافت و دايی با اشاره به اين که تيمش سزاوار قهرمانی بود، مسووليت نتايج ناخوشايند و نزديکی دو تيم استقلال تهران و اهواز به سايپا را به گردن گرفت.
او همه دست اندرکاران تيم را در رسيدن به قهرمانی سهيم دانست.
دايی در ميان خبرنگاران گفت: « در مجموعه سايپا من هميشه به عنوان يک عضو کوچک حضور داشتم و در موفقيت تيم نيز کمترين تاثير را داشتم. من قهرمان نشدم، سايپا قهرمان شد. اين را هم بگويم که اين آخرين بازی من بود. علی دايی را ديگر در زمين بازی نخواهيد ديد.»
روز بزرگ سايپا
کاپیتان تيم ملی ايران در جام جهانی ۲۰۰۶، به مانند مربی اش، برانکو ايوانکوويچ، يک سال موفقيت بار را در پی ناکامی های سال پيش پشت سر گذاشتند.
برانکو با تيم دينامو زاگرب، قهرمان جام های حذفی و دوره ای کرواسی شد و دايی در مقام بازيکن و سر مربی توانست سايپا را برای نخستين بار قهرمان اين جام کند و سال آينده يکی از نمايندگان فوتبال ايران در جام قهرمانان آسيا باشد. البته اگر در مقام سرمربيگری در سايپا ماندگار شود.
دايی ۳۸ ساله که اين مسابقه ها را با گلزنی آغاز کرده بود، در دقيقه ۷۱ مسابقه با مس کرمان در کرج، با گل خود جشن قهرمانی خود و سايپا را کامل کرد.
پیروزی سایپا همزمان با پايان يک فصل سياه برای استقلال بود. اين تيم مشکلات و مسائل بسياری را پشت سر گذاشت که بدترين آنان محروميت از حضور در جام قهرمانان بود- که به دليل ارسال دير هنگام اسامی بازيکنان به کميته برگزاری کنفدراسيون فوتبال آسيا بود.
با اين که علت آن هرگز انتشار نيافت، نزديکان و دوستداران واقعی اين تيم پر هواخواه آن را ناشی از جنگ برای استخدام بازيکن مورد نظر خود و دريافت درصد ( پورسانت) حاصل از عقد قرار داد، به ويژه با بازيکنان خارجی عنوان کردند، که در سال های اخير بسيار متداول شده است.
ناکامی سنگين بعدی، از دست رفتن مقام قهرمانی سال پيش بود که واکنش تماشاگران در شعارهايی عليه امير قلعه نويی، سرمربی تيم ملی و مهره بانفود پشت پرده استقلال، و در تاييد صمد مرفاوی، سر مربی جانشين قلعه نويی در اين فصل، مفهوم و پيام ويژه ای داشت. مرفاوی در طول هفته ها بارها مورد سرزنش هواخواهان قرار گرفته بود.
سايپا ميخ قهرمانی را در همان نيمه نخست با گل احمد مومن زاده در دقيقه ۳۱ کوبيد. در حالی که سايپا اين نيمه را با برتری يک بر صفر به رختکن رفت، دو مدعی ديگر، استقلال تهران و استقلال اهواز با ادعای قهرمانی فاصله گرفته بودند.
در ورزشگاه آزادی، استقلال با گل مصطفی چتر آبگون نيمه نخست را يک بر صفر به پاس باخت و هوادارانش را نااميد ساخت.تماشاگرانی که قرار بود به دليل رفتارشان در هفته پيش در شکست از پيکان، از حضور در ورزشگاه محروم باشند.
استقلال در لحظه های پايانی مسابقه و در حالی که پاس با اخراج آرش برهانی ده دقيقه را ده نفری پشت سر گذاشته بود، با گل سيلوای برزيلی يک بر يک کرد.
استقلال تهران در ورزشگاه آزادی از شکست يک بر صفر در برابر پاس در آخرين لحظه های بازی گريخت، ولی تساوی نيز مقامی بالاتر از چهارم برای اين تيم مدافع عنوان قهرمانی نداشت. بعد از سايپا، تيم های استقلال اهواز و پرسپوليس به ترتيب دوم و سوم شدند.
نايب قهرمانی بدون گل استقلال اهواز
تيم استقلال اهواز در پيکار بدون گل با همشهری اش فولاد، چيزی را از دست نداد، زيرا با پيروزی سايپا هرگز نمی توانست قهرمان شود. اما برای فولاد تساوی به معنی حتمی شدن حضور اين تيم در مسابقه های « پلی آف » بود. به ويژه که تيم ملوان نيز در شيراز تيم پر سابقه برق را شکست داد تا در ليگ برتر ماندگار شود.
فولاد و راه آهن تهران برای تعيين تيم هجدهم ليگ برتر بايد با تيم های تراکتورسازی تبريز و شهرداری بندرعباس پيکار کنند. سه تيم ديگری که به ليگ برتر هفتم اضافه می شوند صنعت نفت آبادان، شيرين فراز کرمانشاه و پگاه رشت هستند.
