ليونل مسی، بازيکن فوتبال تيم بارسلونای اسپانيا و تيم ملی آرژانتين برنده عنوان بهترين بازيکن فوتبال سال در اروپا و جايزه معتبر توپ طلايی (بالون دور) از سوی مجله فرانس فوتبال شد.
او فصل پيش با به ثمر رساندن ۳۸ گل عنوان بهترين گلزن بارسلونا را بدست آورد. يکی از اين گل ها در دستيابی به جام ليگ قهرمانان اروپا در پيروزی دو بر صفر بر منچستر يونايتد در رم بود.
به گزارش مجله فرانسوی فرانس فوتبال، مسی در رای گيری امسال توانست کريستيانو رونالدو، بازيکن برتر سال پيش را شکست دهد و با اختلاف بسيار ۴۷۳ امتياز در برابر ۲۳۳ امتياز، بازيکن پرتغالی رئال مادريد را به رده دوم بفرستد.
مسی ۲۲ ساله در سال ۲۰۰۹ به همراه بارسلونا صاحب سه عنوان قهرمانی ليگ قهرمانان اروپا، قهرمانی اسپانيا (لاليگا) و جام حذفی پادشاهی اسپانيا شد.
پس از مسی و رونالدو عنوان های سوم و چهارم به ترتيب به همبازيان بارسلونايی مسی، ژاوی (هافبک) با ۱۷۰ امتياز و ايننيستا با ۱۴۹ امتياز رسيد.
ساموئل اتوئو، مهاجمی که در بين دو فصل فوتبال از بارسلونا به اينتر ميلان نقل مکان کرد، پنجم شد.
بالاترين رده برای بازيکنان انگليسی از آن وين رونی، مهاجم منچستر يونايتد بود که هشتم شد. بعد از رونی، ديدير دروگبای ساحل عاجی و بازيکن چلسی انگليس نهم و استيون جرالد، کاپيتان انگليس و ليورپول به ترتيب نهم و دهم شدند.
به گزارش فرانس فوتبال مسی نخستين بازيکن آرژانتينی است که به اين جايزه دست يافت و از حداکثر امتياز ممکن از ۹۶ رای دهنده تنها هفت امتياز کم آورد.
مسی بعد از دستيابی به اين افتخار گفت: «به واقع می دانستم که در ميان بخت داران عنوان هستم، زيرا در سال ۲۰۰۹ دوره پرباری را در بارسلونا داشتم. اما فکر نمی کردم با چنين فاصله ای برنده شوم.»
او افزود: «توپ طلايی برای من خيلی مهم است. همه بازيکنانی که برنده آن شده اند، بازيکنان برزگی بوده اند و بعضی بازيکنان بزرگ هم هرگز به آن دست نيافته اند.»
مسی ششمين بازيکن باشگاه بارسلونا است که به اين عنوان دست می يابد، اما پس از رونالدينيو از برزيل در سال ۲۰۰۵، اين عنوان نصيب بازيکنی از بارسلونا نشده بود.
مسی ۱۳ ساله بود که از تيم نيوالز اولد بويز آرژانتين به تيم بزرگ کاتالانی پيوست. او گرچه چپ پا است، بيشتر در جناح راست بازی می کند.
روش بازی مسی يادآور بازی های افسانه ای ديه گو مارادونا، هموطنش است. مارادونا، که اکنون سرمربی تيم ملی آرژانتين است، چهار سال پيش در مورد مسی گفته بود او بازيکنی خواهد شد که به عنوان قهرمان ملی شنل افتخار او را بر دوش خواهد انداخت.
مسی اکنون علاوه بر دستيابی به عنوان مرد سال فوتبال اروپا، بخت بزرگ دستيابی به عنوان بازيکن سال ۲۰۰۹ فيفا در روز ۲۱ دسامبر است.
برندگان توپ طلايی از ابتدا تا کنون:
۱۹۵۶: استنلی ماتيوس (انگليس)،۱۹۵۷: ريمون کوپا (فرانسه)
۱۹۵۹: دی استفانو (اسپانيا)، ۱۹۶۰: لوييس سوآرز (اسپانيا)، ۱۹۶۱: اومار سيووری (ايتاليا)، ۱۹۶۲: يوزف ماسوپوست (چکسلواکی)، ۱۹۶۳: لو ياشين (شوروی)، ۱۹۶۴: دنيس لاو (اسکاتلند)، ۱۹۶۵: اوزه بيو (پرتغال)، ۱۹۶۶: بابی چارلتون (انگليس)، ۱۹۶۷: فلوريان آلبرت (مجارستان)، ۱۹۶۸: جورج بست (ايرلند شمالی)، ۱۹۶۹: جيانی ريوه را (ايتاليا)، ۱۹۷۰: گرد مولر (آلمان غربی)، ۱۹۷۱: يوهان کرويف (هلند)، ۱۹۷۲: فرانتز بکن باوئر (آلمان غربی)، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴: يوهان کرويف (هلند)، ۱۹۷۵: اولگ بلوخين (شوروی)، ۱۹۷۶: فرانتز بکن باوئر (آلمان غربی)، ۱۹۷۷: آلن سيمپسن (دانمارک)، ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹: کوين کيگان (انگليس)، ۱۹۸۰و ۱۹۸۲: کارل هاينز رومه نيگه (آلمان غربی)، ۱۹۸۳و ۱۹۸۴: ميشل پلاتينی (فرانسه)، ۱۹۸۶: ايگور بلانوف (شوروی)، ۱۹۸۷: رود خوليت (هلند)، ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹: مارکو فان باستن (هلند)، ۱۹۹۰: لوتار ماتائوس (آلمان)، ۱۹۹۱: ژان پی ير پاپن ( فرانسه)، ۱۹۹۲: مارکو فان باستن (هلند)، ۱۹۹۳: روبرتو باجو (ايتاليا)، ۱۹۹۴: هريستو استويچکوف (بلغارستان)، ۱۹۹۵: ژرژ وه آ (ليبريا)، ۱۹۹۶: ماتياس سامر (آلمان)، ۱۹۹۷: رونالدو (برزيل)، ۱۹۹۸: زين الدين زيدان (فرانسه)، ۱۹۹۹: ريوالدو (برزيل)، ۲۰۰۰: لوييس فيگو (پرتغال)، ۲۰۰۱: مايکل اوئن (انگلستان)، ۲۰۰۲: رونالدو (برزيل)، ۲۰۰۳: پاول ندود (جمهوری چک)، ۲۰۰۴: اندری شوچنکو (اوکراين)، ۲۰۰۵: رونالدينيو (برزيل)، ۲۰۰۶: فابيو کاناوارو (ايتاليا)، ۲۰۰۷: کاکا (برزيل)، ۲۰۰۸: کريستيانو رونالدو (پرتغال).
او فصل پيش با به ثمر رساندن ۳۸ گل عنوان بهترين گلزن بارسلونا را بدست آورد. يکی از اين گل ها در دستيابی به جام ليگ قهرمانان اروپا در پيروزی دو بر صفر بر منچستر يونايتد در رم بود.
به گزارش مجله فرانسوی فرانس فوتبال، مسی در رای گيری امسال توانست کريستيانو رونالدو، بازيکن برتر سال پيش را شکست دهد و با اختلاف بسيار ۴۷۳ امتياز در برابر ۲۳۳ امتياز، بازيکن پرتغالی رئال مادريد را به رده دوم بفرستد.
مسی ۲۲ ساله در سال ۲۰۰۹ به همراه بارسلونا صاحب سه عنوان قهرمانی ليگ قهرمانان اروپا، قهرمانی اسپانيا (لاليگا) و جام حذفی پادشاهی اسپانيا شد.
پس از مسی و رونالدو عنوان های سوم و چهارم به ترتيب به همبازيان بارسلونايی مسی، ژاوی (هافبک) با ۱۷۰ امتياز و ايننيستا با ۱۴۹ امتياز رسيد.
ساموئل اتوئو، مهاجمی که در بين دو فصل فوتبال از بارسلونا به اينتر ميلان نقل مکان کرد، پنجم شد.
بالاترين رده برای بازيکنان انگليسی از آن وين رونی، مهاجم منچستر يونايتد بود که هشتم شد. بعد از رونی، ديدير دروگبای ساحل عاجی و بازيکن چلسی انگليس نهم و استيون جرالد، کاپيتان انگليس و ليورپول به ترتيب نهم و دهم شدند.
به گزارش فرانس فوتبال مسی نخستين بازيکن آرژانتينی است که به اين جايزه دست يافت و از حداکثر امتياز ممکن از ۹۶ رای دهنده تنها هفت امتياز کم آورد.
مسی بعد از دستيابی به اين افتخار گفت: «به واقع می دانستم که در ميان بخت داران عنوان هستم، زيرا در سال ۲۰۰۹ دوره پرباری را در بارسلونا داشتم. اما فکر نمی کردم با چنين فاصله ای برنده شوم.»
او افزود: «توپ طلايی برای من خيلی مهم است. همه بازيکنانی که برنده آن شده اند، بازيکنان برزگی بوده اند و بعضی بازيکنان بزرگ هم هرگز به آن دست نيافته اند.»
مسی ششمين بازيکن باشگاه بارسلونا است که به اين عنوان دست می يابد، اما پس از رونالدينيو از برزيل در سال ۲۰۰۵، اين عنوان نصيب بازيکنی از بارسلونا نشده بود.
مسی ۱۳ ساله بود که از تيم نيوالز اولد بويز آرژانتين به تيم بزرگ کاتالانی پيوست. او گرچه چپ پا است، بيشتر در جناح راست بازی می کند.
روش بازی مسی يادآور بازی های افسانه ای ديه گو مارادونا، هموطنش است. مارادونا، که اکنون سرمربی تيم ملی آرژانتين است، چهار سال پيش در مورد مسی گفته بود او بازيکنی خواهد شد که به عنوان قهرمان ملی شنل افتخار او را بر دوش خواهد انداخت.
مسی اکنون علاوه بر دستيابی به عنوان مرد سال فوتبال اروپا، بخت بزرگ دستيابی به عنوان بازيکن سال ۲۰۰۹ فيفا در روز ۲۱ دسامبر است.
برندگان توپ طلايی از ابتدا تا کنون:
۱۹۵۶: استنلی ماتيوس (انگليس)،۱۹۵۷: ريمون کوپا (فرانسه)
۱۹۵۹: دی استفانو (اسپانيا)، ۱۹۶۰: لوييس سوآرز (اسپانيا)، ۱۹۶۱: اومار سيووری (ايتاليا)، ۱۹۶۲: يوزف ماسوپوست (چکسلواکی)، ۱۹۶۳: لو ياشين (شوروی)، ۱۹۶۴: دنيس لاو (اسکاتلند)، ۱۹۶۵: اوزه بيو (پرتغال)، ۱۹۶۶: بابی چارلتون (انگليس)، ۱۹۶۷: فلوريان آلبرت (مجارستان)، ۱۹۶۸: جورج بست (ايرلند شمالی)، ۱۹۶۹: جيانی ريوه را (ايتاليا)، ۱۹۷۰: گرد مولر (آلمان غربی)، ۱۹۷۱: يوهان کرويف (هلند)، ۱۹۷۲: فرانتز بکن باوئر (آلمان غربی)، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴: يوهان کرويف (هلند)، ۱۹۷۵: اولگ بلوخين (شوروی)، ۱۹۷۶: فرانتز بکن باوئر (آلمان غربی)، ۱۹۷۷: آلن سيمپسن (دانمارک)، ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹: کوين کيگان (انگليس)، ۱۹۸۰و ۱۹۸۲: کارل هاينز رومه نيگه (آلمان غربی)، ۱۹۸۳و ۱۹۸۴: ميشل پلاتينی (فرانسه)، ۱۹۸۶: ايگور بلانوف (شوروی)، ۱۹۸۷: رود خوليت (هلند)، ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹: مارکو فان باستن (هلند)، ۱۹۹۰: لوتار ماتائوس (آلمان)، ۱۹۹۱: ژان پی ير پاپن ( فرانسه)، ۱۹۹۲: مارکو فان باستن (هلند)، ۱۹۹۳: روبرتو باجو (ايتاليا)، ۱۹۹۴: هريستو استويچکوف (بلغارستان)، ۱۹۹۵: ژرژ وه آ (ليبريا)، ۱۹۹۶: ماتياس سامر (آلمان)، ۱۹۹۷: رونالدو (برزيل)، ۱۹۹۸: زين الدين زيدان (فرانسه)، ۱۹۹۹: ريوالدو (برزيل)، ۲۰۰۰: لوييس فيگو (پرتغال)، ۲۰۰۱: مايکل اوئن (انگلستان)، ۲۰۰۲: رونالدو (برزيل)، ۲۰۰۳: پاول ندود (جمهوری چک)، ۲۰۰۴: اندری شوچنکو (اوکراين)، ۲۰۰۵: رونالدينيو (برزيل)، ۲۰۰۶: فابيو کاناوارو (ايتاليا)، ۲۰۰۷: کاکا (برزيل)، ۲۰۰۸: کريستيانو رونالدو (پرتغال).
