جمعی از جوانان فعال جنبش سبز در تهران با تهيه عکس‌هايی از جان‌باختگان وقايع پس از دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری، تلاش کرده‌اند متن گفت‌وگوی خانواده های اين جان‌باختگان در مصاحبه با رسانه‌ها را، خانه به خانه توزيع و در مورد وضعيت خانواده‌های کشته‌شدگان اطلاع‌رسانی کنند.
اين جوانان ،عکس هايی از جان‌باختگان را به همراه شرحی از چگونگی جان باختن آنان از طريق بسته‌هايی از نان و خرما و سبزی در ميان شهروندان توزيع کرده‌اند.
فاريا بارلاس، از فعالين جنبش سبز در لندن، اين اقدام جوانان ايرانی را با وجود شرايط امنيتی يک حرکت اعتراضی مناسب می‌داند.
فاريا بارلاس: «با توجه به شرايط سرکوب و خفقانی که بر جامعه حکمفرماست، فکر می کنم اين اقدام يک حرکت اعتراضی مناسب است. از اين لحاظ اين حرکت را مناسب می گويم که به لحاظ شرايط امنيتی، ريسک کمتری دارد. ضمن اينکه بسيار گوياست. پيغام شهدا و خانواده شهدا را که يکسری از اقدامات حاکميت را زير سوال می برد را منتشر می‌کند. بعد از اينکه اين اواخر آقای لاريجانی تعداد کشته‌شدگان بعد از انتخابات را منحصر به يک نفر دانستند، اين اقدام در حقيقت تکذيب اين اظهارات است. اين يک نوع حرکت اعتراضی است. در طول چند هفته اخير ما از سوی بچه‌های جنبش سبز در داخل کشور حرکت‌های متفاوتی را ديده‌ايم که اين اقدام هم يکی از آن حرکات اعتراضی محسوب می‌شود. من فکر می‌کنم با توجه به شرايط حاکم و با توجه به امکانات کم و محدودی که اين بچه‌ها در اختيار دارند، بسيار خوب توانسته‌اند از آنتن‌های محدودی که در اختيار دارند، برای اطلاع‌رسانی و اظهار همدردی با خانواده‌های جان‌باختگان و خانواده شهدا و حمايت از جنبش و اعتراض سبز استفاده کنند. من تصور می کنم اين حرکت ها با توجه به شرايط و اوضاع امنيتی که اين بچه ها درگير آن هستند، ستودنی است.»
يکی از جوانان فعال در اين زمينه به خبرنگار سايت جرس گفته است که وقتی می بينيم مسئولان ما، بعد از گذشت دو سال همچنان شهدای ما را انکار می کنند، و حتی رئيس قوه قضائيه می‌گويد در ايران تنها يک نفر در اعتراضات پس از انتخابات کشته شده است، اين تنها کاری است که از دست ما بر می‌آيد تا بگوييم که اگر شما فقط يک نفر را می‌شناسيد، برای ما همه کسانی که کشته شده‌اند ، مثل خانواده ما هستند و نمی‌توانيم آنها را فراموش کنيم.البته در اين ميان، آزاده اسدی، ديگر فعال جنبش سبز، ضمن اينکه اين کار را مثبت ارزيابی می‌کند، اما از زاويه ديگری هم به آن نگاه می‌کند.
آزاده اسدی: «من فکر می‌کنم که اين حرکت خودجوشی که فعالان جنبش سبز در ايران دارند انجام می‌دهند ، گر چه حرکت مثبتی است، اما اين سئوال را نيز ايجاد می‌کند که آيا واقعا مردم در ايران هنوز هم از اين داستان بی‌اطلاع هستند. البته با توجه به اينکه تمامی رسانه های ملی و صدا و سيما در دست سيستم دولتی و حاکم است، قاعدتا اين اتفاق افتاده است و اين حرکت خودجوش بجه های جنبش سبز به همين دليل هم گام بسيار مثبتی در جهت اطلاع رسانی محسوب می شود. اما باز هم اين سوال پيش می‌آيد که آيا واقعا وقتی مردم اين عکس‌ها را می‌بينند، به يقين می‌رسند که چنين اتفاقی واقعا رخ داده است؟ يا به آن با علامت سوال و ترديد نگاه می‌کنند؟ و توجيهاتی را به ذهن می‌آورند که در طول اين دو ساله از تلويزيون دولتی و رسانه‌های دولتی شنيده‌اند. به نظر من در کل ، اقدام مفيدی است ولی می‌شود روی آن کار کرد و بيشتر از منتشر کردن عکس و تصاوير، روی اين حرکت مانور داد.»
گر چه هنوز هم آمار دقيقی از شمار کشته‌شدگان حوادث پس از انتخابات وجود ندارد، اما جوانان تهرانی، عکس و مصاحبه نزديک به ۵۰ تن از شهروندان ايرانی را که با اثابت گلوله ، ضرب و شتم با باطوم، پرتاب از پل و بلندی ساختمان و شيوه‌های خشونت‌آميزی ديگری جان خود را از دست داده‌اند را تاکنون در بين مردم پخش کرده‌اند.
