به تازگی فیلمی از دومین جلسه همگرایی زنان فعال جنبش سبز که در اواخر فروردین ماه در تهران برگزار شده، در سایت یوتیوب منتشر شده که در آن چند نفر از فعالان حقوق زنان در مورد جنبش زنان سخن می گویند.
در اين مراسم که زهرا رهنورد نيز حضور داشت، وی خود را پيش از جنبش سبز، سبز ناميد و به شوخی به حاضران گفت پس از اين بابت، سبز بودن او را بپذيرند.
نرگس محمدی در اين مراسم از ابزار خوشحالی خودش گفت که برنامه هشتم مارس، روز جهانی زن را ديده و آن را اميدآفرين خواند و اضافه کرد جنبش زنان نشان داده به رغم فشارها کماکان زنده است.
نيره توکلی هم از مرگ ندا ياد کرد و زهره تنکابنی از لزوم فرهنگ جامعه برای حرکت جامعه مدنی گفت و اين که نسل دهه ۶۰ و ۷۰ شايد به نظر او در آن زمان منفعل بوده، اما حالا نشان می دهد که آن نسل رشد کرده و هم آگاه است و هم شور دارد و هم شعور.
شهلا لاهيچی از لزوم برنامه ريزی برای آينده گفت و بر لزوم نقد حرکت فعلی و طراحی استراتژی طولانی مدت برای آينده، تاکيد کرد.
در ادامه زهرا رهنورد گفت که «زنان به رغم خواسته هايشان، با تمام اراده به سمت آن حرکت می کنند و روی ديگر آن، مدارا است. همين دو سويه بودن کاراکتر زن، خودش را در همين جنبش سبز هم بيان می کند. »
مينو مرتاضی بر وحدت، همدلی و همکاری زنان تاکيد کرد و گفت اوايل انقلاب، هر کسی در هر خانواده همبستگی به يک گروه داشت ولی اين مادرها بودند که می توانستند خانواده را کماکان دور هم جمع کنند و از اين رو، هيچکس را دشمن نمی دانند.
در اين مراسم علاوه بر طاهره طالقانی، فيروزه صابر، فريده ماشينی، فاطمه راکعی، فرزانه روستا، منصوره شجاعی، نوشين احمدی خراسانی، ژيلا بنی يعقوب، فاطمه گوارايی، مهناز محمدی، عاليه مطلب زاده، احترام شادفر، آمنه شيرافکن، فريده غائب، ترانه بنی يعقوب، مهسا امرآبادی، و جمعی از مادران صلح از جمله شهلا فروزانفر، فرخنده احتسابيان، گوهر شميرانی و ديگر فعالان حقوق زنان، تنی چند از خانواده های زندانيان سياسی از جمله شهرزاد کريمان، مادر شيوا نظرآهاری و الهه مجردی، همسر محسن ميردامادی و همسر عيسی سحرخيز حضور داشتند.
در اين مراسم که زهرا رهنورد نيز حضور داشت، وی خود را پيش از جنبش سبز، سبز ناميد و به شوخی به حاضران گفت پس از اين بابت، سبز بودن او را بپذيرند.
نرگس محمدی در اين مراسم از ابزار خوشحالی خودش گفت که برنامه هشتم مارس، روز جهانی زن را ديده و آن را اميدآفرين خواند و اضافه کرد جنبش زنان نشان داده به رغم فشارها کماکان زنده است.
نيره توکلی هم از مرگ ندا ياد کرد و زهره تنکابنی از لزوم فرهنگ جامعه برای حرکت جامعه مدنی گفت و اين که نسل دهه ۶۰ و ۷۰ شايد به نظر او در آن زمان منفعل بوده، اما حالا نشان می دهد که آن نسل رشد کرده و هم آگاه است و هم شور دارد و هم شعور.
شهلا لاهيچی از لزوم برنامه ريزی برای آينده گفت و بر لزوم نقد حرکت فعلی و طراحی استراتژی طولانی مدت برای آينده، تاکيد کرد.
در ادامه زهرا رهنورد گفت که «زنان به رغم خواسته هايشان، با تمام اراده به سمت آن حرکت می کنند و روی ديگر آن، مدارا است. همين دو سويه بودن کاراکتر زن، خودش را در همين جنبش سبز هم بيان می کند. »
مينو مرتاضی بر وحدت، همدلی و همکاری زنان تاکيد کرد و گفت اوايل انقلاب، هر کسی در هر خانواده همبستگی به يک گروه داشت ولی اين مادرها بودند که می توانستند خانواده را کماکان دور هم جمع کنند و از اين رو، هيچکس را دشمن نمی دانند.
در اين مراسم علاوه بر طاهره طالقانی، فيروزه صابر، فريده ماشينی، فاطمه راکعی، فرزانه روستا، منصوره شجاعی، نوشين احمدی خراسانی، ژيلا بنی يعقوب، فاطمه گوارايی، مهناز محمدی، عاليه مطلب زاده، احترام شادفر، آمنه شيرافکن، فريده غائب، ترانه بنی يعقوب، مهسا امرآبادی، و جمعی از مادران صلح از جمله شهلا فروزانفر، فرخنده احتسابيان، گوهر شميرانی و ديگر فعالان حقوق زنان، تنی چند از خانواده های زندانيان سياسی از جمله شهرزاد کريمان، مادر شيوا نظرآهاری و الهه مجردی، همسر محسن ميردامادی و همسر عيسی سحرخيز حضور داشتند.
