دانشمندان روسی موفق شده اند با استفاده از دانه ها و ميوه ذخيره شده در انبار آذوقه يک سنجاب سيبريايی نوعی گياه ۳۰۰۰۰ ساله را احيا کنند.
به نوشته روزنامه انگليسی «گاردين»، گروهی از دانشمندان روسی توانسته اند تنها با استفاده از باقی مانده بافت ميوه، يک گياه کامل را که هزاران سال منقرض شده بود و بر روی کره زمين وجود خارجی نداشت، باری ديگر به چرخه حيات بازگردانند. گامی پيشروانه که می تواند راه را برای زنده کردن انواع ديگر جانداران هموار کند.
گياه زنده شده «قلیانک برگ‌باریک» نام دارد که نام علمی آن «Silene stenophylla» است و قديمی ترين گونه گیاهی است که تا کنون بازسازی شده و توانايی ازدياد و توليد گل های سفيدرنگ و دانه های قابل رشد را نيز داراست.
آزمايش اخير نشان می دهد که لايه يخ‌های دائمی اعماق زمين، مانند يک محفظه طبيعی برای اَشکال مختلف حيات عمل می کند.
دانشمندان اعلام کرده اند که با در نظر گرفتن يافته های پژوهش جديد، به دنبال يافتن خزانه ژنی کهن مربوط به دوران پيش از به وجود آمدن زندگی بر روی زمين هستند که، از ديدگاه نظری، زمان زيادی از نا پديد شدنش می گذرد.
پيش تر، دانشمندان کانادايی توانسته بودند گياهانی با قدمت بسيار کمتر را از دانه های يافته شده در انبار آذوقه برجای مانده از حيوانات بازسازی کنند.
سوِتلانا ياشينا از مؤسسه زیست‌فيزيک سلولی آکادمی علوم روسيه، که رهبری پروژه احيای گياه دوران ماقبل عصر يخبندان را بر عهده داشته، می گويد گياه بازسازی شده شباهت بسياری به نمونه جديدش دارد که هنوز هم در برخی مناطق شمال شرقی سيبری می رويد. اين دانشمند روس می افزايد اميدوار است که گروه تحت رهبری او بتوانند نمونه های منقزض شده بيشتری را در آينده نزديک احيا کنند.
استانيسلاو گوبين، يکی از اعضای تيم در گزارشی درباره آزمايش فوق می نويسد: «سنجاب ها برای ساخت انبارهای آذوقه، به اندازه يک توپ فوتبال، زمين يخ زده را سوراخ می کردند، اول يونجه و سپس موی حيوانات را در کف حفره ايجاده شده جمع می کردند و به اين ترتيب يک مخزن يخی طبيعی می ساختند.»
انبار های کشف شده در عمق ۱۲۵ پايی (۳۸ متری) زير سطح کنونی زمين قرار داشتند و علاوه بر دانه، لايه هايی از استخوان پستانداران بزرگ مانند ماموت، کرگدن پشمالو، گاوميش کوهاندار، اسب و گوزن را در خود جای داده بودند. استانيسلاو گوبين با اشاره به اين مواد می گويد: «اگر شانس بياوريم، می توانيم بافت منجمد شده بدن سنجاب ها را نيز بيابيم و در آن صورت راه را برای احيای احتمالی پستانداران عصر يخبندان هموار کنيم.»
در همين حال دانشمندان ژاپنی نيز در حال جست و جوی محل برای يافتن بقايای ماموت های کهنسال هستند، اما گوبين اميدوار است که روس ها زودتر بتوانند بافت يخ زده حيوانات را برای احيا به دست آورند، وی می گويد: «اينجا سرزمين ماست و خودمان تلاش می کنيم که زودتر از بقيه پيدايشان کنيم.»
به نوشته روزنامه انگليسی «گاردين»، گروهی از دانشمندان روسی توانسته اند تنها با استفاده از باقی مانده بافت ميوه، يک گياه کامل را که هزاران سال منقرض شده بود و بر روی کره زمين وجود خارجی نداشت، باری ديگر به چرخه حيات بازگردانند. گامی پيشروانه که می تواند راه را برای زنده کردن انواع ديگر جانداران هموار کند.
گياه زنده شده «قلیانک برگ‌باریک» نام دارد که نام علمی آن «Silene stenophylla» است و قديمی ترين گونه گیاهی است که تا کنون بازسازی شده و توانايی ازدياد و توليد گل های سفيدرنگ و دانه های قابل رشد را نيز داراست.
آزمايش اخير نشان می دهد که لايه يخ‌های دائمی اعماق زمين، مانند يک محفظه طبيعی برای اَشکال مختلف حيات عمل می کند.
دانشمندان اعلام کرده اند که با در نظر گرفتن يافته های پژوهش جديد، به دنبال يافتن خزانه ژنی کهن مربوط به دوران پيش از به وجود آمدن زندگی بر روی زمين هستند که، از ديدگاه نظری، زمان زيادی از نا پديد شدنش می گذرد.
پيش تر، دانشمندان کانادايی توانسته بودند گياهانی با قدمت بسيار کمتر را از دانه های يافته شده در انبار آذوقه برجای مانده از حيوانات بازسازی کنند.
سوِتلانا ياشينا از مؤسسه زیست‌فيزيک سلولی آکادمی علوم روسيه، که رهبری پروژه احيای گياه دوران ماقبل عصر يخبندان را بر عهده داشته، می گويد گياه بازسازی شده شباهت بسياری به نمونه جديدش دارد که هنوز هم در برخی مناطق شمال شرقی سيبری می رويد. اين دانشمند روس می افزايد اميدوار است که گروه تحت رهبری او بتوانند نمونه های منقزض شده بيشتری را در آينده نزديک احيا کنند.
استانيسلاو گوبين، يکی از اعضای تيم در گزارشی درباره آزمايش فوق می نويسد: «سنجاب ها برای ساخت انبارهای آذوقه، به اندازه يک توپ فوتبال، زمين يخ زده را سوراخ می کردند، اول يونجه و سپس موی حيوانات را در کف حفره ايجاده شده جمع می کردند و به اين ترتيب يک مخزن يخی طبيعی می ساختند.»
انبار های کشف شده در عمق ۱۲۵ پايی (۳۸ متری) زير سطح کنونی زمين قرار داشتند و علاوه بر دانه، لايه هايی از استخوان پستانداران بزرگ مانند ماموت، کرگدن پشمالو، گاوميش کوهاندار، اسب و گوزن را در خود جای داده بودند. استانيسلاو گوبين با اشاره به اين مواد می گويد: «اگر شانس بياوريم، می توانيم بافت منجمد شده بدن سنجاب ها را نيز بيابيم و در آن صورت راه را برای احيای احتمالی پستانداران عصر يخبندان هموار کنيم.»
در همين حال دانشمندان ژاپنی نيز در حال جست و جوی محل برای يافتن بقايای ماموت های کهنسال هستند، اما گوبين اميدوار است که روس ها زودتر بتوانند بافت يخ زده حيوانات را برای احيا به دست آورند، وی می گويد: «اينجا سرزمين ماست و خودمان تلاش می کنيم که زودتر از بقيه پيدايشان کنيم.»
