همايش دو روزه «آزادی اينترنت برای توسعه جهانی» که از سوی وزارت خارجه سوئد و آژانس سوئدی همکاری های بين المللی برای توسعه برگزارشده بود روز پنج شنبه، بیست و سوم مه به کار خود پايان داد.
اين دومين سال پياپی است که وزارت خارجه سوئد با برگزاری اين فوروم صدها کارشناس، مقام دولتی، فعال ديجيتالی و کارآفرين را برای سخنرانی و تبادل نظر به استکهلم دعوت کرده است.
فرد پطروسيان سردبير وبسايت راديو فردا هم به اين همايش دعوت شده بود.
رادیو فردا در گفت وگو با فرد پطروسيان ابتدا از او خواسته است که در باره اين فوروم اينترنتی توضيحات بيشتری بدهد.
فرد پطروسيان: اين دومين سال است که وزارت خارجه سوئد کنفرانس آزادی اينترنت را در شهر استکهلم برگزار می کند.
امسال هم حدود چهار صد نفر از بيش از ۹۰ کشور دنيا به اين کنفرانس دعوت شده اند که غالب آنان کسانی هستند که به گفته خودشان درباره امنيت و آزادی و توسعه در اينترنت فعال هستند و در اين مورد نظريه هايی دارند.
دعوت شدگان از رسانه ها، شرکت های بزرگ اينترنتی مثل گوگل، فيس بوک، مايکروسافت و همچنين از نهادهای مدافع حقوق بشر و ضد سانسور در اين کنفرانس حضور دارند.
در واقع يک گردهمايی است که سعی می کند افراد مختلف را که هم در دولتند و هم فعاليت مدنی دارند؛ از هکر گرفته تا مقام های رسمی را در کنار همديگر بگذارد تا يک فضای گفت و گو و تبادل نظر ايجاد کند.
همان طور که اشاره کرديد سال گذشته هم يک چنين کنفرانسی در سوئد برگزار شد. به نظر شما طی اين يکسال برگزاری اين همايش تاثيری هم بر مقوله آزادی اينترنت در جهان داشته است؟
وزير خارجه سوئد که گشايش کنفرانس آزادی اينترنت را بر عهده داشت در مورد سال گذشته گفت که گردهمايی پارسال تاثير مثبتی بر روند عملکرد دولت سوئد درباره آزادی اينترنت داشته است. چنان که اين کشور جزو کشورهايی بوده که در اين مورد پيشگام شده و قطعنامه ای برای تصويب شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد آزادی اينترنت و دسترسی و تسهيل اينترنت تدوين کرده که تصويب هم شده است و اين را يکی از گام های مثبت در اين راستا ارزيابی می کرد. همين طور اين که بسياری از افرادی که در اين گردهمايی شرکت داشته اند، توانسته اند با همديگر رابطه برقرار کرده و حتی پروژه هايی را در اين مورد به پيش ببرند.
آيا محدوديت ها و مسائلی که کاربران اينترنتی در ايران با آن روبرو هستند در اين همايش مورد اشاره قرار گرفت؟
دقيقا در آغاز سخنان وزير خارجه سوئد ، آقای کارل بيلد که در مورد نقش اينترنت در توسعه اقتصادی و دموکراتيزه شدن برخی کشورها سخن گفت، در مورد چند کشور مثل چين، بحرين و ايران هم صحبت شد و گفته شد که اين کشورها برای دسترسی کاربران اينترنتی محدوديت های شديدی ايجاد کرده اند و در مورد ايران مخصوصا در مورد کند کردن و کند شدن اينترنت نيز گفت و گو شد.
علاوه بر ايران و چين و بحرين که محدوديت هايی را حوزه اينترنت ايجاد کرده اند، در برخی از کشورها هم دسترسی به اينترنت با مشکل روبروست . اما در اين همايش به مشکلات اين کشورها نيز توجه شد؟
يکی از چهره های سرشناسی که در اين همايش شرکت کرد يک وبلاگ نويس معروف کوبايی به نام « يانی سانچز» است که اخيرا موفق شده است از کوبا خارج شود و او درباره «اينترنت بدون اينترنت» در کوبا صحبت کرد.
يعنی توضيح داد که حقوق ماهانه يک فعال مدنی مانند او چيزی حدود ۲۰ دلار در ماه است و اينترنت در کوبا آنقدر گران است که اصلا نمی توان چندان به آن دسترسی پيدا کرد.
او به اين نکته اشاره کرد که برخی از مردم برای اين مسئله راه حلی پيدا کرده اند و بازار سياهی برای مطالب منتشر شده در اينترنت وجود دارد و همان طور که کسی شير خشک بچه اش را در بازار خريداری می کند، يک بازار سياه برای مطالب اينترنتی وجود دارد که اين مطالب دانلود شده و دست به دست و حتی خريد و فروش می شود.
در مورد فروش نرم افزارهای جاسوسی در نشريات و وب سايت های مختلف ، گزارش های گوناگونی را می خوانيم. آيا در اين همايش به اين گونه مسائل هم اشاره ای شد؟
اتفاقا يکی از فعالان مدنی از يکی از کشورهای عرب زبان که در اين کنفرانس حضور داشت از يکی از مقام های کميسيون اروپا سوال کرد که چرا اتحاديه اروپا سخت گيری چندانی نسبت به شرکت های غربی و اروپايی که نرم افزارهای جاسوسی را به ساير کمپانی ها می فروشند، ندارند.
وی حتی گفت که ما ليست اين شرکت ها را داريم و اگر بخواهيد ما می توانيم در اختيار شما قرار بدهيم که اتفاقا اين نکته مورد استقبال آن مقام اتحاديه اروپا قرار گرفت و قرار شد در اين مورد بحث و گفت و گو بشود.
اين دومين سال پياپی است که وزارت خارجه سوئد با برگزاری اين فوروم صدها کارشناس، مقام دولتی، فعال ديجيتالی و کارآفرين را برای سخنرانی و تبادل نظر به استکهلم دعوت کرده است.
فرد پطروسيان سردبير وبسايت راديو فردا هم به اين همايش دعوت شده بود.
رادیو فردا در گفت وگو با فرد پطروسيان ابتدا از او خواسته است که در باره اين فوروم اينترنتی توضيحات بيشتری بدهد.
فرد پطروسيان: اين دومين سال است که وزارت خارجه سوئد کنفرانس آزادی اينترنت را در شهر استکهلم برگزار می کند.
امسال هم حدود چهار صد نفر از بيش از ۹۰ کشور دنيا به اين کنفرانس دعوت شده اند که غالب آنان کسانی هستند که به گفته خودشان درباره امنيت و آزادی و توسعه در اينترنت فعال هستند و در اين مورد نظريه هايی دارند.
دعوت شدگان از رسانه ها، شرکت های بزرگ اينترنتی مثل گوگل، فيس بوک، مايکروسافت و همچنين از نهادهای مدافع حقوق بشر و ضد سانسور در اين کنفرانس حضور دارند.
در واقع يک گردهمايی است که سعی می کند افراد مختلف را که هم در دولتند و هم فعاليت مدنی دارند؛ از هکر گرفته تا مقام های رسمی را در کنار همديگر بگذارد تا يک فضای گفت و گو و تبادل نظر ايجاد کند.
همان طور که اشاره کرديد سال گذشته هم يک چنين کنفرانسی در سوئد برگزار شد. به نظر شما طی اين يکسال برگزاری اين همايش تاثيری هم بر مقوله آزادی اينترنت در جهان داشته است؟
وزير خارجه سوئد که گشايش کنفرانس آزادی اينترنت را بر عهده داشت در مورد سال گذشته گفت که گردهمايی پارسال تاثير مثبتی بر روند عملکرد دولت سوئد درباره آزادی اينترنت داشته است. چنان که اين کشور جزو کشورهايی بوده که در اين مورد پيشگام شده و قطعنامه ای برای تصويب شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد آزادی اينترنت و دسترسی و تسهيل اينترنت تدوين کرده که تصويب هم شده است و اين را يکی از گام های مثبت در اين راستا ارزيابی می کرد. همين طور اين که بسياری از افرادی که در اين گردهمايی شرکت داشته اند، توانسته اند با همديگر رابطه برقرار کرده و حتی پروژه هايی را در اين مورد به پيش ببرند.
آيا محدوديت ها و مسائلی که کاربران اينترنتی در ايران با آن روبرو هستند در اين همايش مورد اشاره قرار گرفت؟
دقيقا در آغاز سخنان وزير خارجه سوئد ، آقای کارل بيلد که در مورد نقش اينترنت در توسعه اقتصادی و دموکراتيزه شدن برخی کشورها سخن گفت، در مورد چند کشور مثل چين، بحرين و ايران هم صحبت شد و گفته شد که اين کشورها برای دسترسی کاربران اينترنتی محدوديت های شديدی ايجاد کرده اند و در مورد ايران مخصوصا در مورد کند کردن و کند شدن اينترنت نيز گفت و گو شد.
علاوه بر ايران و چين و بحرين که محدوديت هايی را حوزه اينترنت ايجاد کرده اند، در برخی از کشورها هم دسترسی به اينترنت با مشکل روبروست . اما در اين همايش به مشکلات اين کشورها نيز توجه شد؟
يکی از چهره های سرشناسی که در اين همايش شرکت کرد يک وبلاگ نويس معروف کوبايی به نام « يانی سانچز» است که اخيرا موفق شده است از کوبا خارج شود و او درباره «اينترنت بدون اينترنت» در کوبا صحبت کرد.
يعنی توضيح داد که حقوق ماهانه يک فعال مدنی مانند او چيزی حدود ۲۰ دلار در ماه است و اينترنت در کوبا آنقدر گران است که اصلا نمی توان چندان به آن دسترسی پيدا کرد.
او به اين نکته اشاره کرد که برخی از مردم برای اين مسئله راه حلی پيدا کرده اند و بازار سياهی برای مطالب منتشر شده در اينترنت وجود دارد و همان طور که کسی شير خشک بچه اش را در بازار خريداری می کند، يک بازار سياه برای مطالب اينترنتی وجود دارد که اين مطالب دانلود شده و دست به دست و حتی خريد و فروش می شود.
در مورد فروش نرم افزارهای جاسوسی در نشريات و وب سايت های مختلف ، گزارش های گوناگونی را می خوانيم. آيا در اين همايش به اين گونه مسائل هم اشاره ای شد؟
اتفاقا يکی از فعالان مدنی از يکی از کشورهای عرب زبان که در اين کنفرانس حضور داشت از يکی از مقام های کميسيون اروپا سوال کرد که چرا اتحاديه اروپا سخت گيری چندانی نسبت به شرکت های غربی و اروپايی که نرم افزارهای جاسوسی را به ساير کمپانی ها می فروشند، ندارند.
وی حتی گفت که ما ليست اين شرکت ها را داريم و اگر بخواهيد ما می توانيم در اختيار شما قرار بدهيم که اتفاقا اين نکته مورد استقبال آن مقام اتحاديه اروپا قرار گرفت و قرار شد در اين مورد بحث و گفت و گو بشود.
