نیویورک تایمز مینویسد به تازگی جمهوری اسلامی ایران به دولت لبنان پیشنهاد ساخت یک سد ۴۰ میلیون دلاری در دهکده «تنورین» این کشور را ارائه کرده است.
تنورین دارای جمعیتی با اکثریت مسیحی است، مسئلهای که در کنار جو بدبینی نسبت به قصد واقعی حکومت ایران از حمایت سخاوتمندانه از لبنان بحث و گمانههای زیادی را در میان ناظران و مردم این کشور چند مذهبی بر انگیخته است.
روزنامه «نیویورک تایمز» در گزارشی به بررسی موضوع تحرکات جدید ایران در لبنان پرداخته است که چکیده آن را در ادامه خواهید خواند.
حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، اخیراً در مراسمی در میان هلهله و تشویق طرفدارانش اعلام کرد «همان طور که سلاحهای نظامی و دیگر ادوات را دریافت کردیم، پول نیز برایمان ارسال شد.» رهبر روحانی گروه حزب الله با اشاره به بازسازی مناطق تخریب شده در نبرد با اسرائیل تصریح کرده است که «این همه از طریق پول ایران حاصل شده!»
این روزنامه می فزاید اشتیاق ایران برای سرازیر کردن دلارهای نفتیاش به سوی لبنان در شرایطی که تهران زیر فشار تحریمها در شرایط دشوار اقتصادی به سر میبرد، همه مؤید این گمانه ناظران و تحلیل گران است که در آستانه سقوط بشار اسد در سوریه، حکومت ایران با نگرانی در پی جایگزین کردن متحد خود است. برنامههای ایران برای سوریه تنها به پشتیبانی مالی از پروژههای عمومی ختم نمیشود، بلکه تلاش برای ایجاد روابط نزدیکتر در زمینههای فرهنگی، نظامی و اقتصادی را نیز شامل میشود.
به نوشته نیورک تایمز با این همه چالش جدی که بر سر راه رهبران ایران وجود دارد آن است که بسیاری از لبنانیها – ازجمله ساکنان دهکده تنورین، محل احداث سد هیدروالکتریک پیشنهادی ایران – با دیده تردید به لبخند جمهوری اسلامی مینگرند. به نظر این افراد ژست ایران نه به معنای عملی انسان دوستانه، که اقدامی در راستای استعمار فرهنگی و نظامی مخفی لبنان است.
غالب لبنانیها پیش از این نیز میدانستند که ایران به عنوان حامی اصلی «حزب الله» انواع تجهیزات را در اختیار این گروه قرار میدهد. اما اقدام تازه جمهوری اسلامی در سطحی فراتر از شیعیان لبنان بحث جدیدی است که تا کنون چندان سابقه نداشته است.
چند هفته پیش، محمد رضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهوری ایران، وارد بیروت شد و به همراه خود حداقل یک دوجین طرح پیشنهادی برای پروژههای برخوردار از پشتیبانی مالی ایران به همراه آورد، به قول مقامهای لبنان: رحیمی یک طرح برای هر وزارتخانه به زیر بغل داشت.
تعداد نفرات هیئت نمایندگی ایران در سفر رحیمی به لبنان – که به بیش از ۱۰۰ نفر میرسید – نیز باعث حیرت مقامهای لبنان شده بود. روزنامههای لبنان در اشاره طعنه آمیز خود به «دلبریهای ایران» به این نکته اشاره کردند که جمهوری اسلامی با هدف تکرار الگوی موفقیت خود در تحکیم سلطه خود بر عراق، آنچنان در کپی کردن طرحهای پیشنهادی برای لبنان از روی مدل عراق با عجله عمل کرده بود که در پیش نویس یکی از توافقهای اولیه به اشتباه کلمه «بغداد» کماکان به جای «بیروت» به چشم میخورد.
حسن نصرالله در سخنرانی جدیدش همچنین اضافه کرده که در ماه اوت سال ۲۰۰۶، و حتی قبل از تصویب آتش بس با اسرائیل، طی تماسی تلفنی با آیت الله خامنهای تقاضای تصویب کمک برای بازسازی لبنان را با وی در میان گذاشته بود. دبیرکل حزب الله لبنان تأکید میکند که هم رهبر انقلاب و هم محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری، با سخاوت به درخواست او پاسخ مثبت دادند.
طرح ساخت سد دهکده تنورین را یک سیاستمدار عالی رتبه مسیحی که در پی کسب امتیاز در مقابل رقبای خود بود به مقامات ایران ارائه کرده و برای اجرای طرح نیز درخواست تخصیص ۴۰ میلیون دلار به مقامات ایران تسلیم کرده است. ایران نیز ماه دسامبر با این طرح موافقت کرد مشروط بر آنکه یک «شرکت ایرانی» ساخت آن را بر عهده گیرد.
اما از آن سو، به گفته منیر توربای، شهردار تنورین، اهالی دهکده که بیشترشان مسیحی هستند از چشم انداز ورود ایرانیها، که به احتمال قوی با سپاه پاسداران مرتبط خواهند بود، بیمناکند. آقای توربای میگوید اهالی منطقه نگران این هستند که این افراد مظاهر زندگیشان از قبیل مساجدشان، همسران [محجبه]شان و، چه بسا، موشکهایشان را نیز به همراه خود خواهند آورد.
به نوشته نیویورک تایمز به رغم این همه بحث و گمانه، سرنوشت پروژه سد روستای تنورین در هالهای از ابهام قرار دارد. دولت لبنان که به دلیل عضویت اکثریت اعضای اتحاد تشکیل دهندهاش در حزب الله از یک سال پیش بیشتر کمکهای خارجی خود را از دست داده، تمایل زیادی برای قبول ۴۰ میلیون دلار ایران از خود نشان میدهد.
تنورین دارای جمعیتی با اکثریت مسیحی است، مسئلهای که در کنار جو بدبینی نسبت به قصد واقعی حکومت ایران از حمایت سخاوتمندانه از لبنان بحث و گمانههای زیادی را در میان ناظران و مردم این کشور چند مذهبی بر انگیخته است.
روزنامه «نیویورک تایمز» در گزارشی به بررسی موضوع تحرکات جدید ایران در لبنان پرداخته است که چکیده آن را در ادامه خواهید خواند.
حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، اخیراً در مراسمی در میان هلهله و تشویق طرفدارانش اعلام کرد «همان طور که سلاحهای نظامی و دیگر ادوات را دریافت کردیم، پول نیز برایمان ارسال شد.» رهبر روحانی گروه حزب الله با اشاره به بازسازی مناطق تخریب شده در نبرد با اسرائیل تصریح کرده است که «این همه از طریق پول ایران حاصل شده!»
این روزنامه می فزاید اشتیاق ایران برای سرازیر کردن دلارهای نفتیاش به سوی لبنان در شرایطی که تهران زیر فشار تحریمها در شرایط دشوار اقتصادی به سر میبرد، همه مؤید این گمانه ناظران و تحلیل گران است که در آستانه سقوط بشار اسد در سوریه، حکومت ایران با نگرانی در پی جایگزین کردن متحد خود است. برنامههای ایران برای سوریه تنها به پشتیبانی مالی از پروژههای عمومی ختم نمیشود، بلکه تلاش برای ایجاد روابط نزدیکتر در زمینههای فرهنگی، نظامی و اقتصادی را نیز شامل میشود.
به نوشته نیورک تایمز با این همه چالش جدی که بر سر راه رهبران ایران وجود دارد آن است که بسیاری از لبنانیها – ازجمله ساکنان دهکده تنورین، محل احداث سد هیدروالکتریک پیشنهادی ایران – با دیده تردید به لبخند جمهوری اسلامی مینگرند. به نظر این افراد ژست ایران نه به معنای عملی انسان دوستانه، که اقدامی در راستای استعمار فرهنگی و نظامی مخفی لبنان است.
غالب لبنانیها پیش از این نیز میدانستند که ایران به عنوان حامی اصلی «حزب الله» انواع تجهیزات را در اختیار این گروه قرار میدهد. اما اقدام تازه جمهوری اسلامی در سطحی فراتر از شیعیان لبنان بحث جدیدی است که تا کنون چندان سابقه نداشته است.
چند هفته پیش، محمد رضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهوری ایران، وارد بیروت شد و به همراه خود حداقل یک دوجین طرح پیشنهادی برای پروژههای برخوردار از پشتیبانی مالی ایران به همراه آورد، به قول مقامهای لبنان: رحیمی یک طرح برای هر وزارتخانه به زیر بغل داشت.
تعداد نفرات هیئت نمایندگی ایران در سفر رحیمی به لبنان – که به بیش از ۱۰۰ نفر میرسید – نیز باعث حیرت مقامهای لبنان شده بود. روزنامههای لبنان در اشاره طعنه آمیز خود به «دلبریهای ایران» به این نکته اشاره کردند که جمهوری اسلامی با هدف تکرار الگوی موفقیت خود در تحکیم سلطه خود بر عراق، آنچنان در کپی کردن طرحهای پیشنهادی برای لبنان از روی مدل عراق با عجله عمل کرده بود که در پیش نویس یکی از توافقهای اولیه به اشتباه کلمه «بغداد» کماکان به جای «بیروت» به چشم میخورد.
حسن نصرالله در سخنرانی جدیدش همچنین اضافه کرده که در ماه اوت سال ۲۰۰۶، و حتی قبل از تصویب آتش بس با اسرائیل، طی تماسی تلفنی با آیت الله خامنهای تقاضای تصویب کمک برای بازسازی لبنان را با وی در میان گذاشته بود. دبیرکل حزب الله لبنان تأکید میکند که هم رهبر انقلاب و هم محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری، با سخاوت به درخواست او پاسخ مثبت دادند.
طرح ساخت سد دهکده تنورین را یک سیاستمدار عالی رتبه مسیحی که در پی کسب امتیاز در مقابل رقبای خود بود به مقامات ایران ارائه کرده و برای اجرای طرح نیز درخواست تخصیص ۴۰ میلیون دلار به مقامات ایران تسلیم کرده است. ایران نیز ماه دسامبر با این طرح موافقت کرد مشروط بر آنکه یک «شرکت ایرانی» ساخت آن را بر عهده گیرد.
اما از آن سو، به گفته منیر توربای، شهردار تنورین، اهالی دهکده که بیشترشان مسیحی هستند از چشم انداز ورود ایرانیها، که به احتمال قوی با سپاه پاسداران مرتبط خواهند بود، بیمناکند. آقای توربای میگوید اهالی منطقه نگران این هستند که این افراد مظاهر زندگیشان از قبیل مساجدشان، همسران [محجبه]شان و، چه بسا، موشکهایشان را نیز به همراه خود خواهند آورد.
به نوشته نیویورک تایمز به رغم این همه بحث و گمانه، سرنوشت پروژه سد روستای تنورین در هالهای از ابهام قرار دارد. دولت لبنان که به دلیل عضویت اکثریت اعضای اتحاد تشکیل دهندهاش در حزب الله از یک سال پیش بیشتر کمکهای خارجی خود را از دست داده، تمایل زیادی برای قبول ۴۰ میلیون دلار ایران از خود نشان میدهد.