در همايشی که روز پنج شنبه با عنوان «تغييرات جمعيتی و نقش آن در تحولات مختلف جامعه»، در تهران برگزار شد، آيت‌الله خامنه ای در پيامی به اين همايش، بر مخاطرات ناشی از پير شدن جمعيت کشور تاکيد کرد و خواستار يک ايران صد و پنجاه ميليون نفری شد.
رادیو فردا از فريدون خاوند، کارشناس و استاد اقتصاد در پاريس پرسيده است که فرآيند پير شدن جمعيت در ايران چه ابعادی دارد و آيا در شرايط فعلی، می توان آن را خطری جدی تلقی کرد. خلاصه ای از این گفتگو به شرح زیر است:
شماری بزرگی از کشورهای در حال توسعه با خطر پيری جمعيتشان روبه‌رو هستند.
تا اواخر قرن گذشته ميلادی فقط کشورهای پيشرفته با خطر پيری جمعيت روبه‌رو بودند.
با اين تفاوت که کشورهای غربی و ژاپن ابتدا ثروتمند شدند بعد با مشکل پيری روبه‌رو شدند.
۵.۵ درصد جمعيت ايران در سنين بالای ۶۵ سال هستند. سهم اين افراد تا ۲۰ سال ديگر به ۱۴ درصد جمعيت می رسد. حدود سی و چند سال ديگر رشد جمعيت ايران منفی می شود.
با بالا رفتن سهم پيران در جامعه بازار کار از انعطاف لازم محروم شده، بخش بزرگی از توليد ناخالص داخلی به تامين بهداشتی پيران اختصاص پيدا می کند، نوآوری کاهش می يابد، بار روز به روز سنگينتری بر روی صندوق های بازنشستگی گذاشته می شود.
کاهش باروری و نرخ رشد جمعيت در ايران ناشی از تحولات عميق اجتماعی است از جمله توسعه شهرنشينی، تمايل زن و مرد به آزادی بيشتر، علاقه بيشتر به تربيت فرزندان در بهترين شرايط و بالا رفتن سطح اشتغال مخصوصا بين زنان.
در مقياس هر خانوار داشتن فرزند کمتر متکی از تصميم عقلايی است که با فرمان و خطابه نمی توان تغيير داد.
