نشست دو روزه اتحاد برای دموکراسی با همکاری مرکز بين المللی اولاف پالمه روز شنبه چهارم فوريه در سوئد تحت تدابير شديد امنيتی آغاز شد و روز يکشنبه پنجم فوريه با انتشار بيانيه به کار خود پايان داد. در اين نشست تعدادی از مخالفان جمهوری اسلامی ايران شرکت داشتند. به گفته برگزار کنندگان، اين نشست، به دلايل امنيتی در محلی مخفی و در خارج از پايتخت سوئد برگزار شد.
رضا طالبی، يکی از برگزار کنندگان اين نشست در بنياد اولاف پالمه درباره نحوه انتخاب شرکت کنندگان اين نشست می گويد:« تعدادی از فعالان سياسی و مخالفان جمهوری اسلامی در سال ميلادی گذشته به مرکز اولاف پالمه مراجعه کردند. اين افراد گفتند قصد دارند کنفرانسی را متشکل از افراد اپوزيسيون ايران برای برقراری گفت و گو ها و مذاکرات برای پيشبرد دموکراسی در ايران برگزار کنند. مرکز بين المللی اولاف پالمه از پيشنهاد آنها استقبال کرد و گروهی را تشکيل داد که برای اين کنفرانس برنامه ريزی کند.»
رضا طالبی سپس درباره نقش مرکز بين المللی اولاف پالمه در انتخاب شرکت کنندگان می گويد:« در مرحله اول تعدادی از کسانی که ابتکار برگزاری اين کنفرانس را به دست گرفته بودند و به اولاف پالمه درخواست برگزاری کنفرانس را داده بودند، يک فهرست از مدعوين را ارائه کردند.
با توجه به اينکه مرکز اولاف پالمه شناخت کافی درباره سياستمداران و مخالفان جمهوری اسلامی ندارد به يک ارگان خارج از سوئد و يک فرد ديگر اين ماموريت را داد که طوری اين فهرست تنظيم شود که ديدگاه های گوناگون سياسی در آن رعايت شود، زنان در آن حضوری چشمگير داشته باشند و نسل جوان مخالفان جمهوری اسلامی هم در آن حضور داشته باشند. اين فهرست پس از تکميل، به اولاف پالمه داده شد و از مهمانان دعوت شد و از اين فهرست، ۵۲ نفر در اين کنفرانس شرکت کردند.»
آقای طالبی در ادامه می گويد مايل نيست نام اين سازمان که شرکت کنندگان را انتخاب کرده، مطرح کند. چون اين سازمان و فردی که انتخاب مهمانان شرکت کننده در اين کنفرانس را برعهده داشت، خواستار اين شده بود که نامش در جايی برده نشود.
همزمان بعضی از شرکت کنندگان به دليل آنچه شفاف نبودن کنفرانس خوانده اند، در آن شرکت نکردند. عده ای هم به دليل حضور تعدادی از افراد شرکت کننده در اين کنفرانس حاضر نشدند.
رضا طالبی، از برگزار کنندگان کنفرانس اتحاد برای دموکراسی در بنياد اولاف پالمه در توضيح اينکه عده ای از دعوت شدگان به دليل حضور شرکت کنندگان ديگر در کنفرانس حاضر نشده بودند، می گويد:« من فکر می کنم هر کسی آزاد هست تصميم بگيرد در جمعی شرکت کند يا نه. افرادی که شرکت نکردند خودشان دلايل خودشان را از طريق رسانه ها اعلام می کنند و من به هيچوجه قصد ندارم نيامدن کسی را توضيح دهم.»
مهرداد درويش پور، استاد جامعه شناسی و فعال سياسی و از اعضای اتحاد جمهوريخواهان لاييک و دموکرات که در اين کنفرانس شرکت نکرده، در گفت و گو با راديو فردا از دلايل شرکت نکردن در اين کنفرانس می گويد:« در مورد اهداف اين کنفرانس گرچه برخی از مسوولان و برگزار کنندگان سوئدی و فارسی آن به صراحت اعلام کرده اند که هدف اين کنفرانس تبادل نظر و گفت و گو است، اما برخی اظهارات ضد و نقيض و برخی شائبه هايی که پيرامون اهداف اين کنفرانس قرار داشت که در پی برگزاری کنگره ملی و يا بديل سازی است؛ شفافيت آن را کدر کرده بود و من مايل نيستم در جايی که مطمئن نيستم هدفش چيست، حضور پيدا کنم.»
مهرداد درويش پور در ادامه می گويد: «در شرايطی که خطر تهديد به حمله نظامی در ايران به واقعيت تبديل می شود، گردهمايی يک مجموعه ای توسط مرکزی سياسی مثل اولاف پالمه که بدون حضور مطبوعات و رسانه هاست، تداعی ايجاد می کند که اين جمع در فکر بديل سازی است.
من با اينکه با هرگونه بديل سازی توسط قدرت های بيگانه، حمله نظامی و تحريم های گسترده اقتصادی که دودش به چشم مردم ايران می رود مخالفم، حتی اگر کوچکترين ابهامی ايجاد شود که کنفرانسی چنين خصوصيتی دارد، در آن شرکت نمی کنم. من می دانم که بسياری از عزيزان شرکت کننده در اين کنفرانس قصد بديل سازی نداشتند، نفس بسته بودن يک کنفرانس وغيرعلنی بودن آنهم در شرايط فضای تهديد نظامی ايران باعث تداعی بديل سازی می شود. آنها که می گويند قصد بديل سازی نيست بايد اين موارد را رعايت می کردند. پاره ای از افرادی که در اين کنفرانس شرکت کردند در شکل بخشيدن به اين کنفرانس های دربسته و تمايل به بديل سازی شهرت دارند. من تابحال نديده ام که در جايی عليه يک کنفرانس که فقط برای بحث و گفت و گو بوده، تظاهرات شود. فضای شهر استکهلم نسبت به اين کنفرانس منفی بود و تظاهراتی هم در اعتراض به آن برگزار شد. به نظرم بايد شفاف سازی بيشتری در مورد اين کنفرانس می شد.»
رضا طالبی، از برگزار کنندگان اين نشست در بنياد اولاف پالمه می گويد هيچکدام از شرکت کنندگان در اين کنفرانس موافق دخالت کشورهای ديگر در ايران نبودند و می افزايد:« در مورد حمله نظامی و دخالت کشورهای ديگر در ايران در اين کنفرانس بحث شد و حتی يک نفر از شرکت کنندگان موافق اين مساله نبود. اين مسايل در دستور کار کنفرانس نبود. در اين کنفرانس کسی حق اجرايی و تصميم گيری برای مردم ايران نداشت. تنها محلی برای گفت و گو برای نزديک کردن نيروهای اپوزيسيون بود.»
يکی از انتقادهای کسانی که در اين کنفرانس شرکت نکرده بودند، حضور نداشتن خبرنگاران بود. مهرداد درويش پور از اعضای اتحاد جمهوريخواهان لاييک و دموکرات در اين باره می گويد:« حضور مطبوعات جلوی هر نوع سوء ظنی مبنی بر اينکه قصد و غرض ديگری در کار است را می گيرد و اصولا مطبوعات و علنيت رکن دموکراسی است و ما نمی توانيم برای دموکراسی و انتخابات آزاد حرکتی را سازمان دهيم بدون آنکه خودمان آن دموکراسی را رعايت کنيم. »
عبدالله مهتدی، دبير کل حزب کومله کردستان ايران و از بنيانگذاران حزب کومله که در اين کنفرانس شرکت کرده بود، درباره شرکت نکردن خبرنگاران در اين کنفرانس به راديو فردا می گويد: « بعضی از کنفرانس ها نياز به اعتماد سازی و بازکردن باب ديالوگ درونی اپوزيسيون نياز دارد و هيچ موضوع پنهانی و سری که لازم باشد از افکار عمومی پنهان باشد، وجود نداشت. می شد بعدا افکار عمومی را در جريان قرار داد. کما اينکه همينطور هم شد و من الان درمورد اين کنفرانس با شما صحبت می کنم.»
عبدالله مهتدی که در بخشی از اين کنفرانس، رياست جلسه را بر عهده داشته در پاسخ به اين سوال که آيا اين کنفرانس به اهداف خود رسيده يا نه می گويد: «توقعات و انتظارات همه بخش های اپوزيسيون يکی نيست. به نظرم انتظار معقول از اين کنفرانس اين بود که يکی از سلسله نشست هايی باشد که قبلا هم بوده و از اين به بعد هم خواهد بود و به ايجاد يک ديالوگ سازنده و رو در رو بين بخش های مختلف و گرايش های مختلف درون اپوزيسيون و اينها نه قرار بوده سازمان خاصی تشکيل دهند و نه قرار بوده بلافاصله منجر به يک بلوک اتحاد در درون اپوزيسيون شود. اساس هدف آن رايزنی و اعتماد سازی در درون اپوزيسيون بوده که می توانم بگويم به اين اهداف خود دست پيدا کرده است.»
رضا طالبی، از برگزار کنندگان اين کنفرانس دو روزه می گويد به عنوان کسی که جزو گروه های سياسی نبوده و به عنوان يک ناظر از نتايج کنفرانس راضی است و می گويد: « نتايجی که به دنبال آن بوديم در اصل نه قصد ايجاد يه نيروی آلترناتيو و سازمان يا گروهی داشتيم. بيشتر می خواستيم اپوزيسيون ببيند چه مشترکات و چه اختلافاتی با هم دارد. نقاط اشتراک اپوزيسيون ايران بسيار زياد است و وقتی امکان ديالوگ ايجاد شود می توانند به هم نزديک شوند و برای مبارزه با جمهوری اسلامی ايران و دستيابی به دموکراسی متحد شوند.»
ينس اورباک، دبير کل مرکز بين المللی اولاف پالمه درباره اينکه آيا اين کنفرانس موفق بوده يا نه، به راديو فردا می گويد:« هدف اين نشست اين بود که به اپوزيسيون ايران و فعالان دموکراسی در خارج از ايران اين امکان را بدهيم که با هم ملاقات کنند و درباره راه های همکاری، انتخابات پيش رو و حمايت از مردم داخل ايران مذاکره کنند. من فکر می کنم صرفا ديدار آنها و جمع شدن آنها در اين کنفرانس يک موفقيت بود.»
مهرداد درويش پور، عضو اتحاد جمهوريخواهان لاييک و دموکرات می گويد با اينکه انتقاداتی به اين کنفرانس دارد که باعث شد در کنفرانس شرکت نکند، از هرگامی که اين کنفرانس برای شفافيت و راه حل مسالمت آميز بردارد، استقبال می کند و می افزايد:« من به سهم خودم بسيار خوشحال هستم که برگزار کنندگان اين کنفرانس سعی کردند با انتشار فهرست نام کسانی که قطعنامه را امضا کردند، به نوعی سوء ظن ها را کاهش دهند و با تاکيد بر انتخابات آزاد هم بر راه حل مسالمت آميز بر تحول ايران پافشاری کنند.»
شرکت کنندگان در نشست اتحاد برای دموکراسی با انتشار گزارشی بر ضرورت وفاق ايرانيان و ادامه گفت و گو برای نفی به گفته آنها استبداد و هرگونه تبعيض و نقض حقوق بشر برای دموکراسی بر مبنای جدايی دين از دولت و انتخابات آزاد بر اساس معيارهای بين المللی توافق کردند.
