داستان های ایرانی، «روایتگر تاریخ جنبش اعتراضی»

در دومين سالگرد تشکيل زنجيزه سبز انسانی در تهران، از ميدان تجريش تا ميدان راه آهن، که بخشی از تبليغات انتخابات رياست جمهوری سال ۸۸ بود، در پاريس برنامه ای برگزار شد که طی آن، يک صفحه اينترنتی به صورت رسمی به عموم معرفی شد.

Iranian stories يا همان داستان های ايرانی، جايی است که پايه گذاران اميدوارند، ايرانيان داخل و خارج از ايران، مشاهدات خود را از آنچه در دو سال گذشته برآنها گذشته، ثبت کنند.

چندی پيش وبسايتی پا به عرصه مجازی گذاشت با يک آدرس ساده. وبسايتی به سه زبان فرانسه فارسی و انگليسی که در بخش فارسی آن يک جمله بيشتر از بقيه خود نمايی می کرد: آنها برای اولين بار دست به اعتراض می زنند. از آن فيلم می گيرند و آنچه در اعتراضاتشان گذشته تعريف می کنند. داستان های ايرانی به گفته یبنيانگذارانش آمده است تا روايتگر تاريخ جنبش اعتراضی در ايران باشد، آن هم با ضبط خاطرات افراد حاضر در جريان وقايع.

تيبو لِفِور، خبرنگار راديو فرانسه يکی از بينانگذاران اين وبسايت است. او به راديو فردا درباره ی دليل به وجود آمدن داستانهای ايرانی اينگونه می گويد:
ما می خواهيم خاطره ی اين دو سال گذشته را زنده نگه داريم. برای ما آنچه از سال ۲۰۰۹ در ايران آغاز شد، اولين بار بود که مردم خود، روايتگر رويدادها بودند. آن هم با موبايل های خود. و برای ما مهمه که اين اولين حرکت در جايی ثبت کنيم. حرکتی که بعد از ايران نمونه اش رو در ميان مردم مصر و سوريه هم می بينيم که می خوان بگن، در کشورشون چی ميگذره.

وبسايت داستان های ايرانی دو بخش دارد: شهادت و مشاهده.

شهادت بخشی است که روايتگران می توانند تنها به قرار دادن لب های خود در مقابل دوربين داستان های خود را از مشاهداتشان در دو سال گذشته ثبت کنند. داستان هايی که توسط کارشناسان وبسايت داستان های ايرانی بررسی می شود، برای حفظ امنيت تدوين می شود و سپس در بخش مشاهده قرار می گيرد. بخشی که روز ۸ ژوئن، ۱۸ خرداد و به مناسبت دومين سالگرد تشکيل زنجيره سبز انسانی راه اندازی شد. بخش مشاهده از اين روز آغاز می شود و ويديوهايی تا روز ۲۵ بهمن ۸۹، روزی که در ايران مردم در حمايت از جنبش های خاورميانه به خيابان آمدند، تصاوير و روايت هايی قابل رويت است. اگرچه، تيم داستان های ايرانی اميدوار است، اين وبسايت در آينده نيز، برای روايت رخدادهای بعدی، مورد استفاده قرار گيرد.

اما آنچه وبسايت داستان های ايرانی، را از بسياری از وبسايت های اين چنينی ديگر متفاوت می کند، فراهم آوردن فضايی است که کاربرانی که از امنيت اينترنت خود مطمئن نيستند، می توانند به مدد اين وبسايت، ايمن به فعاليت در آن بپردازند. تيبو لِفِور اين سيستم ايمنی وبسايت را اينگونه توضيح می دهد:

وقتی يک شاهد می خواهد بر روی وبسايت ما گفته هايش را ضبط کند، يا چيزی برای اين وبسايت بفرستد، راههای امنی وجود دارد. ما اطلاعات رو دريافت می کنيم و به محض دريافت رمز گذاری می کنيم. اما خب هميشه يک مشکل وجود داره آن هم اين است که تيم داستانهای ايرانی نمی تونه کامپيوتر هر ايرانی داخل ايران را حفاظت کنه. برای همين ما بر روی وبسايت راههای محافظت از کامپيوتر و وصل شدن به اينترنت به صورت امن رو برای کاربران سايتمون، مرحله به مرحله توضيح داديم.

بنا بر اعلام تيم داستان های ايرانی، آنها دو دسته ويديو را تا کنون بر روی وبسايت قرار داده اند. ۶۵ مصاحبه ای که توسط گروهی از روزنامه نگاران اين تيم در ترکيه، سوئد، بريتانيا و فرانسه ضبط شده است و تا کنون ۵ نفر از داخل ايران، مشاهدات خود در دو سال اخير را بر روی وبسايت ثبت کرده اند.

تيم داستان های ايرانی متشکل از روزنامه نگاران، پژوهشگران، طراحان، مترجمان و توليد کنندگان ايرانی و فرانسوی است . اگرچه در اين وبسايت به جز نام افراد نام سازمان هايی چون، فدراسيون بين المللی حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، جامعه فرانسوی دفاع از حقوق شهروندی و خانه روزنامه نگاران فرانسه به عنوان حاميان اين طرح به چشم می خورد.