عیسی سحرخیز، روزنامه نگار و تحلیل گر سیاسی، در مصاحبه ای با رادیو فردا، دستگیری اخیر سه تن از روزنامه نگاران و فعالان جنبش زنان را دور تازه ای از تشدید فشارها در ایران دانست.
طلعت تقی نیا، منصوره شجاعی و فرناز سیفی سه تن از روزنامه نگاران، فعالان جنبش زنان و اعضای مرکز فرهنگی زنان هنگامی که قصد خروج قانونی از ایران را داشتند، روز شنبه، هفتم بهمن دستگیر شدند.
آقای سحر خیز می گوید که ما پیش از این نیز شاهد مواردی بودیم که مانع خروج افراد می شدند. به گفته وی، همین دو هفته پیش، از سفر تقی رحمانی برای گرفتن جایزه، جلوگیری شد.
ا و می گوید که ما یک لیست بلندی داریم از افرادی که ممنوع الخروج هستند.
این فعال سیاسی می افزاید که این لیست شامل افرادی می شود که در شرایط مختلف از برخی پاسپورتشان را گرفتند و پس نمی دهند و برای بعضی پاسپورت جدید صادر نمی کنند و یا اینکه مانع خروج آنها می شوند.
آقای سحرخیز می گوید: « یک گروهی را هم داریم که در عمل رفت و آمد آنها تحت نظر انجام می شود و برخی از آنها وقتی برمی گردند، احضار و تحت بازجویی قرار می گیرند و تاکید می کنند که این مسایل را به کسی نگویند.»
این روزنامه نگار اظهار داشت: « فشارهایی که اخیرا اعمال می شود عمدتا در جهت آن است که روزنامه نگاران یا فعالان جنبش زنان ویا فعالان جنبش دانشجویی در کنفرانس ها و سمینارهایی که در راستای تبادل تجربه است شرکت نکنند.»
آخرین نمونه نیز به گفته آقای سحرخیز، سفر یک تیم بیست ویک نفره، به نمایندگی از انجمن صنفی روزنامه نگاران، به هلند بود که وقتی به ایران بازگشتند، اموال آنها را در فرودگاه ضبط کردند و گرچه آنها را بازداشت نکردند ولی الان در بلاتکلیفی بسر می برند.
وی گفت: «بازداشت همزمان سه روزنامه نگار وفعال جنبش زنان در روز شنبه پیامی به همراه دارد و آن این است که ما برخوردمان را با شما شدیدتر خواهیم کرد.»
آقای سحر خیز می گوید: « تا الان سعی می کردند ملاحظه خانم ها را داشته باشند و بیشتر با آقایان برخورد می کردند ولی اینکه همزمان سه زن را دستگیر می کنند و احتمال دارد دیگرانی را هم که الان درکنفرانس های بین المللی شرکت کردند بخواهند بگیرند بیشتر از این روست که می خواهند در واقع به دنیا نشان بدهند که ما ملاحظات گذشته را کنار گذاشتیم و حاضریم هزینه این کارها را هم بدهیم.»
عیسی سحرخیز
آقای سحر خیز می گوید که امکان دارد که بعد از این نه تنها جلو روزنامه نگارها را بگیرند بلکه حتی اجازه برگزاری کنفرانس در داخل را هم ندهند.
هدف از ایجاد این گونه مشکلات وممانعت ها، برای روزنامه نگاران، فعالان جنبش زنان و دیگر جنبش های اجتماعی به عقیده این روزنامه نگار اصلاح طلب، ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه است.
آقای سحرخیز می گوید:همان گونه که نتوانستند با دستگیری روزنامه نگارها جلو روزنامه نگاری را بگیرند و با بستن و توقیف فله ای مطبوعات جلو فعالیت های مطبوعاتی را بگیرند و همین طور با وب لاگ نویس ها نتوانستند برخورد بکنند، اینها نشان می دهد که این نوع کارها یک کار تاکتیکی و مقطعی است و در میان مدت و بلند مدت هیچ فایده ای ندارد.
وی اظهار داشت: «ما بجای اینکه رسانه های داخلی داشته باشیم، این رسانه ها رابه خارج از مرزها مان می کشیم و اگر پیش از این روزنامه نگارانمان نگاهشان آن بود که کار مکتوب بکنند الان می بینیم که روزنامه نگاران ما در شبکه های رادیویی ، اینترنت و ماهواره دارند کار می کنند.»
با استناد به این شواهد، این تحلیلگر سیاسی نتیجه می گیرد که حاکمیت نمی تواند مانع گسترش آزادی ها و بسط و نشر افکار عمومی شود.
