دوريس لسينگ، نويسنده بريتانيايی و برنده جايزه نوبل ادبيات، که در ايران متولد شده، در مصاحبه ای گفت که «از ايران و دولت اين کشور متنفر است.»
دوريس لسينگ به روزنامه ال پايس چاپ اسپانيا گفته است:« دولت ايران بسيار بيرحم است.»
وی با اشاره به سخنان «تحقير آميز» رييس دانشگاه کلمبيا در مورد محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران گفت:« نگاه کنيد که چه بر سر رييس جمهوری ايران در دانشگاه کلمبيا آمد. آنها او را بیرحم خواندند. معرکه بود! بايد بيشتر از اين حرف ها به وی می گفتند. کسی از وی به خاطر نفت انتقاد نمی کند.»
لی بالينجر، رييس دانشگاه کلمبيا، در اواخر ماه سپتامبر در سخنانی با اشاره به اينکه آقای احمدی نژاد «حادثه هالوکاست» را انکار می کند، گفت: کسی که اين حرف ها را بيان می کند يا شخصی«تحريک کننده و گستاخ» است و يا کسی است که «از روی بی اطلاعی » حرف می زند.
وی، همچنين محمود احمدی نژاد را «ديکتاتوری کوچک» خواند.
دوريس لسينگ به روزنامه ال پايس گفت که «به نظر وی واقعه ۱۱ سپتامبر در مقايسه با عمليات تروريستی ارتش جمهوريخواه ايرلند (ای ار ای) چندان وحشتناک نيست.»
وی همچنين از سياست های جورج بوش، رييس جمهوری آمريکا، و تونی بلر، نخست وزير سابق بريتانيا، به شدت انتقاد کرد و گفت که «من از همان آغاز از تونی بلر متنفر بودم.»
نوبل در ۸۸ سالگی
آکادمی سوئد در بيانيه ای که به مناسبت اعلام نام اين نويسنده ادبی به مناسبت اهدای جایزه نوبل منتشر کرد، وی را به عنوان «تصويرگر تجربه زنانه و کسی که با شور، ايجاد شک و قدرت بصيرت خود، تمدن پاره پاره شده را به صورت موشکافانه مطالعه کرده است» معرفی کرد.
خانم لسينگ ۸۸ ساله است و در ۲۲ اکتبر سال ۱۹۱۹ در يک خانوده بريتانيايی در کرمانشاه بدنيا آمد. پدر وی، کارمند دفتری بانک سلطنتی پارس بود و مادر او نيز به عنوان پرستار کار می کرد.
دوريس لسينگ در سال ۱۹۵۰ رمان «سبزه ها آواز می خوانند» را منتشر کرد و در ادامه سری آثار «کودکان خشونت» را که عمده آن در آفريقا می گذرد خلق کرد.
يکی از مهم ترين آثار او که آکادمی سوئد به آن اشاره کرده است کتاب «دفترچه های طلايی» است که در سال ۱۹۶۲ به چاپ رسيده است. از ديگر کارهای ادبی وی می توان به «تابستان پيش از تاريکی» در سال ۱۹۷۳ و «بچه پنجم» در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد.
