منوچهر ثابتيان، جراح، فعال سياسی و نويسنده ايرانی مقيم بريتانيا روز شنبه در لندن درگذشت. منوچهر ثابتيان که از جمله جراحان بر جسته و سرشناس در بريتانيا بود چندين دهه از عمر خود را وقف فعاليت های سياسی در ايران کرده بود.
در سال ۱۳۰۶ در تهران زاده شد و پس از تحصيل در دبستان زرتشتی فيروز بهرام در کالج البرز تهران تحصيلات دبيرستانی خود را به عنوان شاگرد اول از اين کالج به پايان رساند.
وی سپس به عنوان شاگرد ممتاز، به همراه شماری از ديپلمه ها، دو سال پس از جنگ جهانی يعنی سال ۱۹۴۶ به بريتانيا اعزام شد. آقای ثابتيان که در خانواده ای بهايی مذهب به دنيا آمده بود در خارج از کشور با پيوستن به فعالين سياسی چپ آن زمان جزو کسانی بود که به همراه منوچهر هزار خانی و روح الله حمزه ای به عنوان اولين دبيران کنفدراسيون دانشجويان و محصلين ايرانی در خارج از کشور فعاليت سياسی داشت.
بابک امير خسروی از فعالان سياسی در باره شخصيت منوچهر ثابتيان به راديو فردا می گويد:
«با زنده ياد ثابتيان حدود سال ۱۹۵۶ آشنا شدم؛ وقتی از لندن به پراگ آمد. در آن زمان من در پراگ و دبير اتحاديه بين المللی دانشجويان بودم. بعد هم مرتب با هم مکاتبه داشتيم. برای من ثابتيان نمونه ای از روشنفکران متخصص و جراح برجسته ای بود. همزمان خودش را در راه آرمان های انساندوستی و عدالت خواهی قرار داده بود.»
آقای امیر خسروی در ادامه میگوید: «در آن مقطع تاريخی حزب توده ايران مرجع بسيار مهمی برای اين گونه انسان ها بود. [ثابتیان] هميشه آدمی انتقادی بود و فکر روشن و حساسی داشت. کلا انسان مبارزی بود. آن هم یک يک جراح که به جراح انگشت طلايی معروف شده بود و واقعا از نظر جراحی در سطح خيلی بالايی بود و در تمام انجمن ها ی طبی حضور داشت.»
منوچهر ثابتيان از جمله کسانی بود که به خاطر شغل خود در جمع آوری دارو و انتقال آن به ايران برای کمک به زلزله زدگان بويين زهرا نقش مهمی بازی کرد.
پيکر منوچهر ثابتيان قرار است در گورستان هایگيت در لندن به خاک سپرده شود.
در سال ۱۳۰۶ در تهران زاده شد و پس از تحصيل در دبستان زرتشتی فيروز بهرام در کالج البرز تهران تحصيلات دبيرستانی خود را به عنوان شاگرد اول از اين کالج به پايان رساند.
وی سپس به عنوان شاگرد ممتاز، به همراه شماری از ديپلمه ها، دو سال پس از جنگ جهانی يعنی سال ۱۹۴۶ به بريتانيا اعزام شد. آقای ثابتيان که در خانواده ای بهايی مذهب به دنيا آمده بود در خارج از کشور با پيوستن به فعالين سياسی چپ آن زمان جزو کسانی بود که به همراه منوچهر هزار خانی و روح الله حمزه ای به عنوان اولين دبيران کنفدراسيون دانشجويان و محصلين ايرانی در خارج از کشور فعاليت سياسی داشت.
بابک امير خسروی از فعالان سياسی در باره شخصيت منوچهر ثابتيان به راديو فردا می گويد:
«با زنده ياد ثابتيان حدود سال ۱۹۵۶ آشنا شدم؛ وقتی از لندن به پراگ آمد. در آن زمان من در پراگ و دبير اتحاديه بين المللی دانشجويان بودم. بعد هم مرتب با هم مکاتبه داشتيم. برای من ثابتيان نمونه ای از روشنفکران متخصص و جراح برجسته ای بود. همزمان خودش را در راه آرمان های انساندوستی و عدالت خواهی قرار داده بود.»
آقای امیر خسروی در ادامه میگوید: «در آن مقطع تاريخی حزب توده ايران مرجع بسيار مهمی برای اين گونه انسان ها بود. [ثابتیان] هميشه آدمی انتقادی بود و فکر روشن و حساسی داشت. کلا انسان مبارزی بود. آن هم یک يک جراح که به جراح انگشت طلايی معروف شده بود و واقعا از نظر جراحی در سطح خيلی بالايی بود و در تمام انجمن ها ی طبی حضور داشت.»
منوچهر ثابتيان از جمله کسانی بود که به خاطر شغل خود در جمع آوری دارو و انتقال آن به ايران برای کمک به زلزله زدگان بويين زهرا نقش مهمی بازی کرد.
پيکر منوچهر ثابتيان قرار است در گورستان هایگيت در لندن به خاک سپرده شود.