داويد اوفک، کارگردان فيلم سينمایی « آموزش زبان عبری»، در فيلم خود، دوستی ها، تنش ها و نگرانيهای مهاجران تازه وارد به اسرایيل را در قالب سخنانی که مهاجران يهودی و غيريهودی به هنگام آموزش زبان عبری در کلاس درس بيان می کنند، به تصوير می کشد.
فيلمی سينمايی که از آموزش زبان عبری برای تازه مهاجران در اسراييل تهيه شده و هم اينک بر پرده سينماهای اين کشور اکران می شود، پيچيدگی های زندگی در جامعه اسرایيل را که ترکيبی است از اسرایيلی های قديمی در کنار مهاجران يهودی و غيريهودی تازه وارد، نشان ميدهد.
این فیلم بزودی نيز درجشنواره های جهانی نمايش داده خواهد شد.
در این فیلم می بینیم که چرا يک زن سی و چند ساله فيليپينی غير يهودی و يک مرد جوان آفريقايی غيريهودی از کشور گامبيا به آموزش زبان عبری در اسرایيل روی می آورند؟ و یا اینکه جامعه يهودی اسرایيل و اعراب و فلسطينی ها، مهاجران به اسرایيل را چگونه می نگرند؟
این فيلم در آخرين فستيوال جهانی فيلم اورشليم جايزه بهترين کارگردانی را در کنار يک جايزه ديگر کسب کرد.
داستان فيلم در تل آويو می گذرد. تل آويو شهری متروپوليتن است که فضا و سيمایی غربی دارد و ۲۴ ساعت شبانه روز نبض زندگی در آن می زند.
يهوديان قديمی که برخی از آنها اجدادشان زاده اسرایيل بوده اند، در کنار گروههای مهاجران يهودی که در شش دهه استقلال اسرایيل به اين سرزمين رفته اند، همراه با گروه هایی از مهاجرانی که برای کار و درآمد، هفت خوان رستم ورود به اسرایيل را پشت سر می گذارند و به اسرایيل سفر می کنند، همگی در بافت شهری تل آويو، در پی زندگی خود هستند.
فیلم نشان می دهد چگونه تضادهای فرهنگی گاه موجب تنش می شود. اما گاه نيز صحنه هایی خنده دار و مفرح بوجود می آورد. در نهايت، افراد می توانند با فرهنگهای متفاوت کنار آيند و در جوار يکديگر زندگی کنند.
در خارج ا زکلاس زبان عبری، تاره مهاجران، بويژه مهاجرانی که صرفا برای کسب درآمد و کار به اسرایيل رفته اند، و اکثرا تنها هستند، با لحظات غمگين زيادی روبرو می شوند. آنها با تجربيات تازه و شگفتی نيز مواجه می گردند، مانند روبرو شدن با حوادث بمب گذاری انتحاری.
رفتار مهاجران که از پنج قاره با يکديگر و برخورد جامعه اسرایيل با آنها، بروز مشکلات و نيز ديگر تجربيات تلخ و شيرينی که در نخستين ماه های اقامت در اسرایيل دارند، دستمايه فيلمی سينمایی به کارگردانی آقای داويد اوفک سينماگر معاصر اسرایيلی شد.
مهاجران غير يهودی صرفا برای اينکه بتوانند زندگی خانواده های خود را در کشورهایی مانند، رومانی، چين و يا کشورهای آفريقایی تامين کنند، چند سالی به اسرایيل می روند.
اما برخی از آنها چنان در جامعه جديد آميخته می شوند که حاضرند با پشت سر گذاشتن موانع زياد، در اسرایيل بمانند و زندگی کنند.
يهوديان و يا يهودی زاده ها با انگيزه های ديگری زندگی درکشور زادگاه خود را رها کرده واسرایيل را انتخاب ميکنند. امريکایی ها، فرانسوی ها وکانادایی های يهودی زاده، با انگيزه های تقويت يهوديت خود به اسرایيل ميروند وراحت ترازمهاجران غير يهودی دراين کشور پذيرفته ميشوند.
داويد اوفک می گويد:« شماری ازجشنواره های جهانی به فيلم تازه او، بدليل ويژگی های خاص آن، و اينکه موزایيک جامعه فرهنگی اسرایيل را به خوبی نمايان می کند، علاقمندی زيادی نشان داده اند و بزودی اين فيلم، در شماری از فستيوالهای بين المللی اکران خواهد شد.»
