نرگس محمدی،نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، در نامه ای به دادستان تهران به شدت از وضعیت نگهداری اش در زندان زنجان انتقاد کرده و نوشته «چنين رفتار و اقدامی با من در واقع مرگ تدريجی من است که مسئوليت آن با مسئولان است.»
او در این نامه با اشاره به بیماری فلج عضلانی خود نوشته است که هیچگاه خواستار انتقال به زندان زنجان نبوده و تنها می خواسته به بند عمومی نسوان (زنان) اوین منتقل شود که چنین نشد.
او در این نامه با اشاره به بیماری فلج عضلانی خود نوشته است که هیچگاه خواستار انتقال به زندان زنجان نبوده و تنها می خواسته به بند عمومی نسوان (زنان) اوین منتقل شود که چنین نشد.
نرگس محمدی همچنین در این نامه نوشته که امیدوار است در صورت مرگ،همانند هاله سحابی و هدی صابر،دلیل آن طبیعی ذکر نشود چرا که به گفته او تشدید بیماری اش یا بروز هر حادثه ناگوار دیگری در این شرایط کاملا عامدانه خواهد بود.
دادگاه انقلاب شهريورماه ۱۳۸۹ خانم محمدی را به اتهام «اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور، عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران» به ۱۱ سال زندان محکوم کرد که اين حکم در اسفندماه ۱۳۹۰ به شش سال کاهش يافت.
نرگس محمدی، دوم ارديبهشت ماه گذشته، پس از احضار به اداره اطلاعات زنجان برای بار دوم در حالی بازداشت و به اين زندان منتقل شد که اين زندان فاقد بند سياسی است.
در نامه این فعال حقوق بشر همچنین آمده است: «علی و کيانا، فرزندان ۵ ساله‌ام در زنجان زندگی نمی‌کنند و به ناچار هر هفته می‌بايست برای ملاقات با مادر، حداقل ساعت‌های طولانی مسافت زيادی را تا زنجان طی کنند که اين مسئله هم برای فرزندان کوچک من و هم خانم رحمانی (مادر همسرم) امری دشوار و شايد در گرمای تابستان و سرمای زمستان غيرممکن شود که اين خود فشارروحی و روانی شديدی برای يک مادر در حبس است.»
پیشتر تقی رحمانی، همسر خانم محمدی در گفت‌و‌گو با راديو فردا از وخامت بيماری و فلج عضلانی او خبر داده و از وضعيت رسيدگی مسئولان زندان به بيماری نرگس محمدی انتقاد کرده بود.
تاکنون نهاد‌ها و اشخاص مختلفی، از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز، صد‌ها فعال ايرانی و ۱۰ برنده نوبل صلح خواستار آزادی نرگس محمدی شده‌اند.
همچنين به گفته کانون مدافعان حقوق بشر، آيت‌الله موسوی اردبيلی و آيت‌الله يوسف صانعی نيز در تماس‌های جداگانه با خانواده تقی رحمانی، نسبت به بازداشت نرگس محمدی اظهار تأسف کرده‌اند.
